Αγαπητή Metrosport,
Ακόμη και στα πιο σοβαρά Πρωταθλήματα της Ευρώπης υπάρχουν διαιτητές, που ή δεν καταδέχονται να συμβουλευτούν το VAR και κάνουν φοβερά λάθη, ή παίρνουν κραυγαλέα λανθασμένες αποφάσεις μολονότι βλέπουν οι ίδιοι μια φάση στο βίντεο. Είναι, όμως, λίγοι. Αποτελούν την εξαίρεση ενός κανόνα που λέει ότι με τη χρήση του VAR απονέμεται δικαιοσύνη στους αγωνιστικούς χώρους.
Στην Ελλάδα η λειτουργία του VAR βελτίωσε την κατάσταση, αλλά όχι όσο περιμέναμε και ελπίζαμε. Οι λόγοι είναι δύο. Το ελληνικό VAR δεν είναι κανονικό VAR αφού λείπει η γραμμή του οφ σάιντ και οι Έλληνες διαιτητές δεν είναι κανονικοί διαιτητές, αφού η ανικανότητά τους αποδεικνύεται και επιβεβαιώνεται από τη χρήση του συστήματος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ακόμη κι όταν παίρνουν μια σωστή απόφαση, χρειάζεται να δουν, να ξαναδούν και ξαναδούν μια φάση στο βίντεο, ακόμη επί πέντε λεπτά, για να αποφασίσουν τι πρέπει να σφυρίξουν, όπως έγινε στο ΠΑΟΚ-Αστέρας Τρίπολης με τον Σκουλά και όχι μία φορά αλλά τρεις.
Όταν εμείς, οι… κοινοί θνητοί, που δεν είμαστε διαιτητές, καταλαβαίνουμε τι έχει συμβεί είτε χωρίς καν να δούμε σε επανάληψη τη φάση, είτε βλέποντά την μόνο μία φορά, σε πιάνει τρέλα όταν οι διαιτητές χρειάζονται καμιά δεκαριά επαναλήψεις για να βγάλουν συμπέρασμα. Αναρωτιέσαι όχι μόνο τι βλέπουν, αλλά και αν μέσα στον εγκέφαλό τους, εκτός από άχυρα, υπάρχει και τίποτε άλλο.
Επί τη ευκαιρία, έχω καταλάβει ότι υπάρχουν δύο ειδών Ελληνες διαιτητές. Αν όχι όλους, σίγουρα τους 9 στους 10 τους χαρακτηρίζει η ανικανότητα, αλλά τους χωρίζει μια σημαντική διαφορά. Από τη μία πλευρά είναι εκείνοι που (κακώς) έχουν υπερβολική αυτοπεποίθηση και αποφεύγουν να συμβουλευτούν το VAR σε περιπτώσεις που επιβάλλεται να το κάνουν και από την άλλη εκείνοι που τρέχουν κάθε τόσο και λιγάκι να δουν το βίντεο γιατί είναι ανασφαλείς και φοβούνται ότι ανά πάσα στιγμή θα κάνουν το λάθος.
Και επειδή και οι μεν και οι δε είναι επικίνδυνοι, το βάρος πέφτει στους διαιτητές VAR. Εκείνοι είναι που αποτρέπουν τις περισσότερες φορές τα “εγκλήματα”, εκείνοι είναι που προστατεύουν τα αληθινά σκορ των αγώνων. Αν το καλοκαίρι που έρχεται δεν γίνουν εντατικά μαθήματα για τον σωστό χειρισμό από την αίθουσα του VAR και τη σωστή καθοδήγηση του διαιτητή του γηπέδου από τον διαιτητή του VAR δεν θα γίνει καμία πρόοδος. Γιατί το να περιμένουμε να βελτιωθεί ξαφνικά η απόδοση των διαιτητών εντός των αγωνιστικών χώρων, είναι μια ουτοπία.
ΥΓ. Μήπως, αγαπητέ Αμπέλ, ο Λάμπρου είναι μια πολύ καλή μεταγραφή; Μήπως;