Δεν έμεινε τελικά, ο Όλαφ Ρέμπε. Έφυγε από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ε, και; Σιγά τα ωά! Και πού έμενε, τι έκανε; Μία τρύπα στο νερό. Εντάξει. Άδειασε το ρόστερ αλλά… Ποιος στη θέση του, δε θα το έκανε; Και γι’ αυτό πήρε ένα βουνό χρήματα.
Και μη μας θέσετε πάλι, το γνωστό (ρητορικό) ερώτημα… Τι μας νοιάζει εμάς για τα χρήματα; Του Ιβάν Σαββίδη είναι. Επιτρέψτε μας, παρακαλούμε, να διαφωνήσουμε ξανά. Τα χρήματα ήταν του Ιβάν Σαββίδη. Για την ΠΑΕ ΠΑΟΚ τα έδωσε. Κι όταν τέτοια χρήματα πάνε στη θάλασσα… Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ τα κλαίει!
Στον αντίποδα μάλιστα, του αδειάσματος έχουμε το… γέμισμα του με παίκτες οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του ΠΑΟΚ. Διαφωνείτε;
Ως εκ τούτων… Τι είχε, τι έχασε η ΠΑΕ ΠΑΟΚ από το φευγιό του Όλαφ Ρέμπε… Αν και τούτο γενικά, είναι ακόμη ένας κρίκος σε μία αλυσίδα τεχνικών διευθυντών της οι οποίοι – κατά κανόνα, τουλάχιστον – δεν βάζουν λιθαράκι στην οικοδόμηση της ομάδας της. Δεν το ‘χει γενικά, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ με τους τεχνικούς διευθυντές…
Όπως και να το κάνουμε βέβαια, είναι μία θέση στο οργανόγραμμα κάθε ομάδας… Ένας ρόλος στη λειτουργία της μάλλον, απαραίτητος. Χρειάζεται τεχνικούς διευθυντής στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Τέτοιου επιπέδου ώστε να υπάρξει ισοζύγιο δούναι και λαβείν. Ναι, να αμειφθούν υπέρογκα αλλά και να παράγουν έργο. Να πάρουν αλλά και να δώσουν. Οι επιλογές της – είπαμε: κατά κανόνα, τουλάχιστον – καταλήγουν σε ανισορροπία. Με το «λαβείν» βαρύτερο του «δούναι» τους…
Δεν είμαστε φυσικά, εμείς εκείνοι οι οποίοι θα προτείνουν επιλογές στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Κι ανάλογη ευθύνη δεν έχουμε όπως κι ανάλογη γνώση. Εκτός χορού δε – το παραδεχόμαστε – πολλά τραγούδα λέμε. Εν τούτοις μήπως, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ να σκεφτόταν έναν τεχνικό διευθυντή με διαφορετικά κριτήρια; Με διαφορετικά από αυτά με τα οποία έκρινε κι επέλεγε, όσους επέλεξε τελευταία; Μήπως; Λέμε, δίχως να έχουμε κατά νου… Μήτε καν κι ως υποψία σκέψης ένα τέτοιο πρόσωπο! Λέμε επειδή επιμένοντας με τα ίδια κριτήρια… Είναι κομματάκι δύσκολο, να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.
ΥΓ 1: Η κρισιμότερη στιγμή στη Γενεύη για τον ΠΑΟΚ ήταν η διακοπή του Τελικού κι η αποχώρηση των διαιτητών. Ήταν ανένδοτοι στα αποδυτήρια του «Πατινουάρ»! Έτρεμαν από φόβο και θυμό συνάμα. Δε θα έβγαιναν ούτε με βίντσι από εκεί. Πως βγήκαν από εκεί; Με κάθετη … εμπλοκή Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, μετά από άμεση παρέμβαση Γιώργου Βασιλακόπουλου!
ΥΓ 2: Η δικαίωση τότε του Νίκου Βεζυρτζή απαθανατίσθηκε στη φωτό με το Κύπελλο στα χέρια του κι αυτό πάνω στα χέρια των ΠΑΟΚτσήδων. Ο ηγέτης του Κυπελλούχου Ευρώπη χάρηκε στον Τελικό της Γενεύης και για τον Ημιτελικό της Μόσχας. Εκεί, στη σοβιετική πρωτεύουσα με τη λήξη του κόντρα στη Ντινάμο δε φάνηκαν στους πανηγυρισμούς ούτε αυτός, ούτε οι… Σωματοφύλακες του Θανάσης Κατσαρής κι ο κατάφωρα αδικημένος Τάκης Πανελούδης. Έμειναν οι τρεις τους στα …σπλάχνα του θηριώδους γηπέδου. Σε ένα παγωμένο και σκοτεινό κεφαλόσκαλο. Κι εκεί μάζευαν τα …κομμάτια της ψυχής τους. Πανηγυρίζοντας… βουβά!
ΥΓ 3: Και μη λησμονείτε φίλοι του «δικέφαλου». Εκεί στις όχθες της λίμνης της Γενεύης ο Νίκος Βεζυρτζής έβαλε τον θεμέλιο λίθο της υλοποίησης του οράματος για την κατασκευή του κλειστού στον Φοίνικα στους χώρους της δωρεάς των ευεργετών αδελφών Δεδέογλου…