Είναι από τις περιπτώσεις που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να επεξεργαστεί την εικόνα και το αποτέλεσμα, σαν αυτό το εξευτελιστικό 0-5 από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο «Κλ. Βικελίδης».
Ο χθεσινός Αρης πρόσφερε θλίψη και ντροπή μ’ αυτό που παρουσίασε στο γήπεδο. Εκ των προτέρων ήταν δεδομένο ότι λόγω των απουσιών δεν θα εμφάνιζε τα ίδια επίπεδα ομοιογένειας σε σχέση με αυτά που τον χαρακτήρισαν στα προηγούμενα παιχνίδια, προφανώς όμως κανείς δεν περίμενε αυτή την αθλιότητα. Μια ομάδα αποκομμένη στο γήπεδο, ποδοσφαιριστές χαμένους στο διάστημα ξεκινώντας από την άμυνα και φτάνοντας στην επίθεση.
Η αμυντική τετράδα συνεχώς έβλεπε τις πλάτες των Περέα, Μιλιντσεάνου και με υψωμένα τα χέρια εκλιπαρούσε να είναι εκτεθειμένοι, αλλά δεν ήταν. Κάκιστη εμφάνιση από Δεληζήση, Γκάνεα, Μπράμπετς και Σάκιτς οι οποίοι ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Τζέγκο και Ντιαγέ ξέχασαν τον ρόλο τους και με τις αποστάσεις που είχαν από την αμυντική γραμμή, ουσιαστικά έστρωσαν το χαλί στους επιθετικούς του ΠΑΣ.
Η δε μεσοεπιθετική γραμμή ήταν σκέτη θλίψη. Ο Χουάν Ιτούρμπε φρόντισε να επιβεβαιώσει ότι αποτελεί ένα χαμένο αγωνιστικό στοίχημα και η απουσία του Φακούντο Μπερτόγλιο να βγάζει μάτι καθώς δεν υπήρξε μια σοβαρή συνεργασία, ο δε Καμαρά κυκλοφορούσε σαν το φάντασμα της όπερας.
Γι’ αυτό ο ΠΑΣ πήρε προβάδισμα, έφτασε στο 0-2 και όσο κυλούσαν τα λεπτά, όσοι έβλεπαν το παιχνίδι δίχως παρωπίδες, ένιωθαν ότι ήταν θέμα χρόνου να έρθουν και τα υπόλοιπα. Ο Αρης δεν έβγαλε ούτε ποδοσφαιρικό εγωισμό για να αποτρέψει αυτόν τον εφιάλτη.
Και τώρα πάμε στο αύριο. Από τόσο ντροπιαστική ήττα δεν συνέρχεσαι εύκολα, οι δομές δεν ταρακουνιούνται απλά, αλλά κουνιούνται συθέμελα. Η διαχείριση αυτού του αποτελέσματος είναι εξαιρετικά επίπονη διαδικασία και τώρα θα φανεί αν ο Αρης είναι ανθεκτικός ή θα διαλύσει ό,τι με κόπο έχτισε στο προηγούμενο διάστημα. Γιατί η άποψη ότι δεν έχει την πολυτέλεια να παίζει δίχως τους Φαμπιάνο, Σούντγκρεν είναι η εύκολη.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook