Μέχρι τη Λαμία ο Αρης είχε
πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ σε όλα του
τα παιχνίδια (12 σερί) στηριζόμενος όμως
όχι στους επιθετικούς του, αλλά στην
ποιότητα και στο ένστικτο που διαθέτουν
παίκτες όπως ο Γκάμα και ο Μπερτόγλιο.
Στα τελευταία πέντε - μέσα στο 2021 - έχει
πετύχει μόλις
δύο γκολ, στη μία και μοναδική νίκη
κόντρα στον Βόλο. Αυτό έρχεται να
επιβεβαιώσει τον εξής κανόνα: ότι στο
ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος,
αλλά ο πιο αποτελεσματικός και η ομάδα
που θα κάνει τα λιγότερα λάθη.
Ο Αρης στα τελευταία παιχνίδια πληρώνει κυρίως την αδυναμία του στο να τελειώσει τις φάσεις που δημιουργεί με αποκορύφωμα το χθεσινό 90άλεπτο με τον Παναθηναϊκό. Γιατί κακά τα ψέματα, μπορεί να αιφνιδιάστηκε στο ξεκίνημα και σε μία κακή αντίδραση της άμυνας να δέχτηκε το γκολ, αλλά στη ροή του παιχνιδιού ήταν πολύ ανώτερος. Όχι όμως και εύστοχος.
Ο Παναθηναϊκός, σε αντίθεση με τον Αρη, αξιοποίησε το καλό του διάστημα στο ξεκίνημα και στην πρώτη τελική που βρήκε σκόραρε. Στήριξε το παιχνίδι του στα τρεξίματα, στις φυσικές δυνάμεις των παικτών του, στην τακτική οργάνωση και στη συνοχή που είχε στις γραμμές του. Στηρίχτηκε βέβαια και σε έναν απίθανο εχθές Διούδη, ο οποίος έβγαλε… τα πάντα, με αποτέλεσμα το “ταμπούρι” που έπαιξε για σχεδόν μία ώρα ο Μπόλονι να του βγει σε καλό και το -8 από τον Αρη να γίνει -5 στη βαθμολογία.
Το μοναδικό που μπορεί να κρατήσει ο Αρης από το χθεσινό παιχνίδι είναι το β΄ ημίχρονο, όπου ήταν αφόρητα πιεστικός και δημιούργησε καθαρές ευκαιρίες. Με την υποσημείωση βέβαια ότι θα πρέπει ο Μάντζιος και οι παίκτες του να αναρωτηθούν για ποιον λόγο δεν είχαν την ίδια εικόνα και στο α΄ ημίχρονο το οποίο πήγε χαμένο. Με εξαίρεση το τελευταίο 10άλεπτο (του α’ μέρους) και το δοκάρι του Μαντσίνι η ομάδα αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και ήταν αρκετά προβλέψιμη, κυρίως στο κομμάτι της δημιουργίας και της ορθολογικής ανάπτυξης του παιχνιδιού. Δεν είχε υπομονή, πουλούσε εύκολα την μπάλα στο κέντρο και πήρε ελάχιστα πράγματα από τα βαριά της χαρτιά (βλ. Γκάμα, Ματίγια, Ματέο).
Η αλήθεια πάντως είναι πως σε γενικές γραμμές έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε για να βρει το γκολ της ισοφάρισης στο β΄ ημίχρονο. Αυτό δεν αμφισβητείται. Δεν είχε (πάλι) τον παίκτη όμως να τελειώσει τις φάσεις, διότι καλές και φιλότιμες οι προσπάθειες των επιθετικών του, αλλά κάποιος πρέπει επιτέλους να βάζει και την μπάλα στα δίχτυα. Το ποιος θα είναι αυτός; Ας τον βρουν οι υπεύθυνοι για την ενίσχυση της ομάδας. Εκτός κι αν ο Αρης συνεχίσει να στηρίζεται μόνο στις εκλάμψεις και στην ποιότητα των Γκάμα και Μπερτόγλιο (σσ πρώτοι σκόρερ της ομάδας με πέντε γκολ ο καθένας). Διότι σε “σετ” παιχνίδι φάνηκε -και χθες – πόσο λείπει από τον Αρη ένας ικανός σέντερ φορ, που θα γεμίζει την αντίπαλη περιοχή με την παρουσία του και φυσικά θα έχει το ένστικτο του σκόρερ και την ικανότητα. Γιατί το γκολ είναι, πρώτα απ’ όλα, θέμα ικανοτήτων και προσόντων.
Πλέον, μετά τη δεύτερη σερί εντός έδρας ήττα και τρίτη σε διάστημα πέντε αγώνων, σημασία για τον Αρη έχει η διαχείριση των αγωνιστικών κραδασμών και το πώς αυτοί θα απορροφηθούν πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Είναι η πρώτη φορά που η ομάδα δεν βγάζει αντίδραση, μετά από απώλεια βαθμών, γεγονός που χρήζει ανάγνωσης από τον προπονητή αφού ακολουθεί ένα εξίσου βαρύ και δύσκολο πρόγραμμα στο οποίο ο Αρης δεν πρέπει να καταστρέψει (κι άλλο) ό,τι καλό έχτισε στο προηγούμενο διάστημα.