Θα είχαμε προλάβει... πολλά αν ήμασταν απλά υπεύθυνοι

Δημήτρης Μπούζας24 Φεβρουαρίου 2022

Υπογράψαμε το 2016 μια σύμβαση (Σεντ Ντενί) μαζί με 14 άλλες χώρες, την οποία δεν εφαρμόσαμε ποτέ, αφήνοντας ελεύθερο τον χουλιγκανισμό να σαρώνει στην κυριολεξία τα πάντα.

Διάβασα κάπου στα ψιλά και στο περιθώριο των εξαγγελθέντων αυστηρών – ομολογουμένως – μέτρων, μια είδηση η οποία αναφερόταν στην πρόθεση της σημερινής Κυβέρνησης να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που προβλέπονται στη σύμβαση Σεντ Ντενί. 

Μια πολύ σοβαρή προσπάθεια που ξεκίνησε με σκοπό να βάλει τέλος ή να περιορίσει τον οπαδικό χουλιγκανισμό. Μια σύμβαση που το επαναλαμβάνουμε την υπογράψαμε πριν 6 χρόνια! Ναι, καλά το διαβάσατε, πριν από 6 χρόνια βάλαμε την υπογραφή μας και ως εκ τούτου δεσμευτήκαμε να κινηθούμε υπεύθυνα προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση. 

Αν θυμάμαι καλά στο διάστημα αυτών των χρόνων που μεσολάβησαν από τότε, δεν έγιναν παρά ελάχιστες και περιστασιακές υπομνήσεις για την ύπαρξη της συγκεκριμένης σημαντικής σύμβασης. 

Οι καθ ύλην αρμόδιοι και υπέυθυνοι όπως και ο σημερινός Υφυπουργός Αθλητισμού, ούτε καν ασχολήθηκαν με την ύπαρξη της. Έπρεπε δυστυχώς να φτάσουμε στην τραγωδία της Θεσσαλονίκης για να την αναζητήσουν στον όρχο των αρχειοθετημένων και προς πολτοποίηση...κειμένων. 

Αξίζει τον κόπο να δούμε τι συμφωνήθηκε και σε τι αποσκοπούσε η προσπάθεια των εκπροσώπων των 14 χωρών που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον οπαδικό χουλιγκανισμό. Τι ακριβώς δηλαδή είναι η σύμβαση Σεντ Ντενί: 

«Τα όσα συμφωνήθηκαν αποσκοπούσαν στην προώθηση της φιλοξενίας και της ασφάλειας των φιλάθλων εντός κι εκτός των γηπέδων, στην αναβάθμιση του διαλόγου μεταξύ της αστυνομίας, των τοπικών Αρχών, των ποδοσφαιρικών ομάδων και των φιλάθλων, στην ενίσχυση της διεθνούς αστυνομικής συνεργασίας και στην πρόληψη και τιμωρία του χουλιγκανισμού μέσω αποτελεσματικών μέτρων. 

Πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση, βασισμένη κατά κύριο λόγο στην ιδέα ότι τα μέτρα για την ασφάλεια, την προστασία και την παροχή υπηρεσιών σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά και στις άλλες αθλητικές διοργανώσεις, επιβάλλεται να είναι συνεκτικά, αλληλοεξαρτώμενα και ισορροπημένα».

Πείτε μου τώρα εσείς που διαβάσατε αυτό το μικρό αλλά τόσο ουσιώδες κειμενάκι που εισαγωγικά σας παραθέσαμε, τι άποψη έχετε για τον τρόπο με τον οποίο εδώ στην πατρίδα μας αντιμετωπίσαμε από το 2016 μέχρι σήμερα αλλά και πιο μπροστά, τον οπαδικό χουλιγκανισμό σαν κράτος. 

Πέρα βέβαια από το γεγονός ότι οι αρμόδιοι όπως και ο σημερινός Υφυπουργός Αθλητισμού, ποτέ δεν σκέφτηκαν ή μάλλον δεν καταδέχθηκαν να σκύψουν πάνω από μία τόσο σοβαρή προσπάθεια όπως ήταν η συγκεκριμένη σύμβαση, στην οποία υπήρχε από κάτω η υπογραφή της Ελλάδας. 

Δυστυχώς η ατολμία, η ατιμωρησία και πολλές φορές και η ασυλία από την πλευρά μας, άφησε ελευθερο πεδίο δράσης στους χουλιγκάνους, αλλά και στις εξωγηπεδικές συμμορίες που πολλαπλασιάζονται να συνεχίζουν απτόητοι. Και λέμε και το τονίζουμε «απτόητοι» από το γεγονός και μόνο ότι δεν σταμάτησαν...ούτε και μετά το συγκλονισμό και τον ψυχικό σεισμό που ένιωσε το πανελλήνιο μετά τη στυγερή δολοφονία του αδικοχαμένου Άλκη. 

Την ίδια στιγμή που η κοινή γνωμη αδυνατούσε να αποδεχθεί το φοβερό πλήγμα, τα ΜΜΕ πληροφορούσαν για αλεπάλληλα νέα κρούσματα οπαδικής βίας, με φονικές επιθέσεις που ο Θεός βοήθησε και τα υποψήφια θύματα γλίτωσαν ως εκ θαύματος τη ζωή τους. 

Στη χώρα μας λοιπόν και πριν από τον αδικοχαμένο Άλκη, υπήρξαν σοβαρές καταστάσεις με εμπρησμούς, απόπειρες φόνων και λιντσαρίσματος διαιτητών, παραγόντων, προγραφές και διαπομπεύσεις δημοσιογράφων, οπαδικές κτηνωδίες, με τις Αρχές να κινούνται βραδέως ή σκοπίμως αφελώς και με τους νόμους να μην εφαρμόζονται ή να εφαρμόζονται επιλεκικά. 

Είχαμε...κάμερες σε σύγχρονα γήπεδα «να μην λειτουργούν» για να καταδείξουν μπουκαδόρους παράγοντες και ασυγκράτητους χουλιγκάνους. Και να που τώρα αυτή τη στιγμή θαρρείς και ξύπνησαν οι υπεύθυνοι από έναν λήθαργο και «κραδαίνοντας την σπάθα» απειλούν να πάρουν κεφάλια. 

Δυστυχώς για αυτούς, δύσκολα γίνονται πιστευτοί κι αυτό γιατί η κοινή γνώμη έχει πλέον σχηματίσει την άποψη της πως όλα αυτά τα χρόνια η ηθική ευθύνη ήταν παντελώς απούσα, από αυτούς που όφειλαν να την έχουν σαν πρώτη και κύρια υποχρέωση τους. Αν το ξέχασαν η σύμβαση του Σεντ Ντενί τους το θυμίζει.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.