Τέσσερα μηνύματα μας έδωσαν οι τέσσερις ελληνικές ομάδες στην πρώτη αγωνιστική των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ και του Κόνφερενς Λιγκ. Το πρώτο: Όταν παίξουν καλό ποδόσφαιρο, μπορούν να ανταγωνιστούν πολλές αξιόλογες ευρωπαϊκές. Ίσως όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο καμία δεν αξιώθηκε να βρεθεί, αλλά σίγουρα εκεί που βρέθηκαν. Το δεύτερο: Όλες διαθέτουν, πέρα από τη δυναμική του συνόλου τους, παίκτες που κάνουν πράγματα να συμβούν, που γίνονται ήρωες της βραδιάς, που κρίνουν αποτελέσματα. Το τρίτο: Η Ελλάδα ελπίζει βάσιμα και σε άλλες νίκες στους ομίλους για να βελτιώσει τη θέση της στο ranking της ΟΥΕΦΑ. Επιτέλους, μετέχουν τέσσερις σ’ αυτή την προσπάθεια και όχι μόνο ένας, ή... κανένας. Το τέταρτο: Ο ανταγωνισμός στο Πρωτάθλημα θα είναι πολύ σκληρός. Κι αν δεν γίνει (ως συνήθως) τοξικός, θα είναι και συναρπαστικός.
Ο Παναθηναϊκός εξαφάνισε, στην κυριολεξία, τη Βιγιαρεάλ. Καμία σχέση, ειδικά η φετινή Βιγιαρεάλ, με Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, ούτε καν, παραδοσιακά, με Ατλέτικο Μαδρίτης και Σεβίλλη, αλλά σταθερά στην εξάδα της Πριμέρα Ντιβιζιόν και με αισθητή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μια ομάδα που πάντα θα πρωταγωνιστούσε στο δικό μας Πρωτάθλημα και πολλές φορές θα το κατακτούσε.
Στο ΟΑΚΑ έχασε, όλο κι όλο, μια καλή ευκαιρία και ήταν ο κομπάρσος του αγώνα, απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό με απίστευτη ένταση, με φοβερό πρέσινγκ, με ατελείωτα τρεξίματα και υποδειγματική λειτουργία σε άμυνα και επίθεση.
Η ΑΕΚ ταπείνωσε την Μπράιτον και θα μπορούσε να νικήσει και με ευρύτερο σκορ. Οσο κι αν θέλουν πολλοί να θαυμάζουν το “καταπληκτικό πόδόσφαιρο” που παίζει, η Μπράιτον δεν είναι καμία από τις δύο του Μάντσεστερ, ούτε η Λίβερπουλ, ούτε η Τσέλσι, ούτε η Αρσεναλ, ούτε η Τότεναμ.
Είναι, όμως, η ανερχόμενη δύναμη στην Αγγλία, ήδη πέμπτη στη βαθμολογία φέτος και με την καλύτερη επίθεση στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από πέντε αγώνες. Στην ΑΕΚ έβαλε δύο γκολ. Και τα δύο με “χαζά” πέναλτι. Δεν βρήκε κανέναν άλλο τρόπο να σκοράρει και ας έπαιζε η ΑΕΚ χωρίς τους δύο βασικούς στόπερ της. Μια ΑΕΚ που πέτυχε τρία ωραιότατα γκολ, που έχασε κι άλλες ευκαιρίες και που, μετά την ισοφάριση σε 2-2, κάθε άλλο παρά περιορίστηκε στο να φύγει από το Μπράιτον με τον βαθμό της ισοπαλίας. Επική εμφάνιση, επική νίκη.
Ο Ολυμπιακός έχασε, αλλά άξιζε να νικήσει. Ηταν η ομάδα που έπαιξε καλύτερα, που δημιούργησε σαφώς περισσότερες ευκαιρίες, αλλά προδόθηκε από την αστοχία των παικτών της και από προσωπικά λάθη στην άμυνα. Μια εντός έδρας ήττα μοιάζει με καταστροφή, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να μαζέψει τους βαθμούς που θα χρειαστούν στους επόμενους πέντε αγώνες.
Στο κάτω-κάτω, ούτε η Φράιμπουργκ είναι η Μπάγερν ή η Ντόρτμουντ, τα τελευταία χρόνια, όμως, πρωταγωνιστεί στην Μπουντεσλίγκα και είναι μια από τις πιο αξιόλογες υπόλοιπες ομάδες ενός φοβερά απαιτητικού Πρωταθλήματος.
Οσο για τον ΠΑΟΚ, πάλι… πρωτοτύπησε. Μας ντρόπιασε με την εμφάνισή του στο πρώτο ημίχρονο και μας τρέλανε από χαρά με την εμφάνισή του στο δεύτερο. Η Ελσίνκι δεν έχει αντίπαλο στη Φινλανδία, έχει… ξεχάσει πόσα Πρωταθλήματα κατέκτησε, βαδίζει ολοταχώς προς την κατάκτηση και του φετινού, αλλά, βέβαια, είναι μια καλή φινλανδική ομάδα και όχι ισπανική, ή αγγλική, ή γερμανική.
Παρ’ όλα αυτά, ο ΠΑΟΚ έδειξε το καλό πρόσωπό του και πήρε τη νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που βρίσκεται σε φουλ φόρμα, καθώς παίζει στα πλέι οφ για τον τίτλο, που είναι πολύ καλά “δουλεμένος” και που υποδέχεται τους φιλοξενούμενους σε έναν συνθετικό χορτοτάπητα της κακιάς ώρας. Δεν είχε η νίκη του ΠΑΟΚ τον βαθμό δυσκολίας των τρίποντων του Παναθηναικού και της ΑΕΚ, αλλά το εξαιρετικά σημαντικό, εκτός από το κέρδος των τριών βαθμών, είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο.
Τότε που οι παίκτες του ΠΑΟΚ απέδειξαν ότι οι ίδιοι… μούτζωσαν τους εαυτούς τους με την επιθετική ανυπαρξία τους στα ματς με τον ΟΦΗ και τον Αρη, αλλά και στο πρώτο ημίχρονο του προχθεσινού αγώνα.
ΥΓ. Δεν χρειάζεται καμία πίστωση χρόνου για εγκλιματισμό, προσαρμογή και όλα τα σχετικά που συνήθως προσπαθούν να μας πουν οι προπονητάδες, όταν ο ποδοσφαιριστής είναι αληθινά ποιοτικός. Ηρθε ο Ντεσπόντοφ, είπε “καλημέρα” στη νέα ομάδα του, έκανε κανα-δυο προπονήσεις και αμέσως έγινε το πρόσωπο για το οποίο όλοι συζητούν. Προφανώς η πιο πετυχημένη φετινή μεταγραφή του ΠΑΟΚ. Δεύτερη πετυχημένη, του Μπάμπα. Για τους άλλους πέντε νεοαποκτηθέντες θα χρειαστεί… πίστωση χρόνου.