Αγαπητή Metrosport
Aυτό που συμβαίνει με την Εθνική ομάδα μού θυμίζει αυτό που συμβαίνει με τις ομάδες που θέλουμε να είναι μεγάλες, αλλά έχουν χαμηλό ταβάνι, ή όχι τόσο ψηλό για να είναι όσοι μεγάλες θέλουμε.
Την ΑΕΚ στην αρχή της προηγούμενης σεζόν τη δόξαζαν οι οπαδοί της και πολλά ΜΜΕ. Για ομαδάρα που πάει για Πρωτάθλημα μάς μιλούσαν. Η ΑΕΚ άλλαξε δυο φορές προπονητή και κατάντησε ούτε στην Ευρώπη να βγει.
Ο Παναθηναικός ανεβοκατέβαινε. Μια απογοήτευε τους δικούς του, μια τους ενθουσίαζε. Στο τέλος επωφελήθηκε από την πλήρη αδυναμία της ΑΕΚ στα πλέι οφ, πήρε μια θέση στην Ευρώπη και στο Κύπελλο, έχοντας αποκλείσει… Αναγέννηση Καρδίτσας και Λαμία, πήγε στον τελικό και εκεί του έκανε δώρο το τρόπαιο ο Λαόθ, σε βάρος του ΠΑΟΚ που είχε αποκλείσει ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Ο ενθουσιασμός έγινε τρέλα. Προφανώς, δεν θα αργήσει να φανεί ποιος είναι πραγματικά ο Παναθηναϊκός στην επόμενη σεζόν, για να έρθει πάλι η απογοήτευση...
Η αποτυχημένη Εθνική του Φαντ’ Σιπ, που επικρίθηκε, δικαιολογημένα ως ένα βαθμό, άρχισε τώρα να δοξάζεται κι αυτή μετά τις νίκες επί της Β. Ιρλανδίας και του Κοσόβου, με προπονητή τον Πογέτ.
Υμνολογείται κι αυτή από όσους βγάζουν εύκολα συμπεράσματα και ακόμη πιο εύκολα ενθουσιάζονται ή απογοητεύονται, αλλά οι ίδιοι θα είναι που θα αρχίσουν πάλι το “ανάθεμα” όταν η Εθνική μας βρεθεί μπροστά σε μεγάλους αντιπάλους και, μοιραία, φανούν οι αδυναμίες της.
Οι αδυναμίες δηλαδή του ελληνικού ποδοσφαίρου, που είναι μόνιμες και αγιάτρευτες γιατί κανείς από τους... ειδήμονες του ποδοσφαίρου δεν νοιάζεται για τη διαδικασία “παραγωγής” Ελλήνων ποδοσφαιριστών που θα μπορούσαν να συγκροτούν μονίμως μια ισχυρή Εθνική ομάδα.
Για παράδειγμα, όσοι βιάζονται να αποθεώσουν την Εθνική, δεν βλέπουν ότι διαθέτει έναν μόνο σουτέρ, τον Μπακασέτα, χάρη στα γκολ του οποίου ήρθαν οι δύο πρόσφατες νίκες. Δεν βλέπουν ότι υπάρχουν διεθνείς που ούτε οι ίδιοι πιστεύουν ότι βρίσκονται στην Εθνική ομάδα.
Δεν βλέπουν ότι πάει να παίξει στο Κόσοβο και από τους 16 που χρησιμοποιεί ο Πογέτ μόνο οι τέσσερις αγωνίζονται στο ελληνικό Πρωτάθλημα. Δεν βλέπουν πολλά. Κι όταν θα τα ξαναδούν επειδή η ισχύς του αντιπάλου θα τα φανερώσει, θα… ξαναθυμηθούν ότι η Εθνική μας είναι μέτρια, ότι και ο Πογέτ δεν είναι σπουδαίος προπονητής, ότι φταίει ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ και ό,τι άλλο χωρέσει στο στενό μυαλό τους.
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να στηρίζουμε την Εθνική και να χαιρόμαστε με τις επιτυχίες της, αλλά στις αποτυχίες να μη μεμψιμοιρούμε και να μη τα βάζουμε με παίκτες και προπονητή. Να ξέρουμε τι μας φταίει. Δεν πρέπει να ασχολούμαστε με το δένδρο, αλλά με το δάσος. Και το δάσος του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι άδειο από ελληνικά δένδρα. Αν δεν γεμίσει, ώστε να τροφοδοτεί πλουσιοπάροχα την Εθνική, ομάδα μεγάλη δεν θα κάνουμε ποτέ...
ΥΓ. Αγαπητοί παράγοντες των ομάδων μας, τι λέτε; Θα φέρετε και φέτος καραβιές ξένων παικτών;