Δεν πάει πολύς καιρός, από την στιγμή που ήχησαν οι σάλπιγγες του πολέμου στην Ουκρανία. Εδώ και λίγες βδομάδες, η χώρα αυτή βιώνει στο πετσί της τον πόλεμο, βλέποντας ρωσικά στρατεύματα να επελαύνουν εντός των τειχών της και να εισβάλουν στις πόλεις, με αποτέλεσμα να τις καταλαμβάνουν. Ο ουκρανικός λαός, αυτές τις ώρες, έχει ανάγκη από ήρωες, από αγωνιστές. Όπως ακριβώς, τα αδέρφια Κλίτσκο.
Με μια πρώτη ματιά, θα συμπέρανε κανείς εύκολα πως πρόκειται για δύο δίδυμα αδέλφια, κάτι το οποίο ωστόσο δεν ισχύει. Ο Βίταλι Κλίτσκο, είναι μεγαλύτερος κατά πέντε χρόνια από τον Βλάντιμιρ και περισσότερο «μπλεγμένος» με την πολιτική, όντας Δήμαρχος του Κιέβου και επικεφαλής της κρατικής διοίκησης της πόλης από το 2014.
Ποια είναι τα αδέλφια Κλίτσκο
Με πατέρα στρατιωτικό και διπλωμάτη και μητέρα αφοσιωμένη στα δύο παιδιά, τα αδέλφια από μικρά φαίνονταν πως θα ασχοληθούν με την πυγμαχία, λόγω της σωματοδομής τους. Αμφότεροι είναι πάνω από 2 μέτρα (2,01 ο Βίταλι και 2,03 ο Βλάντιμιρ), κυριαρχούσαν από τα ερασιτεχνικά κιόλας στα ρινγκ.
Ο Βιτάλι Κλίτσκο είναι ο μόνος πυγμάχος βαρέων βαρών (στην ίδια κατηγορία με τον αδερφό του) που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Μαζί με τους Όλιβερ Μακόλ και Νικολάι Βαλίεφ, είναι επίσης ο μόνος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών που δεν αποκλείστηκε ποτέ. Ο Κλιτσκό και ο Τζορτζ Φόρμαν είναι οι μόνοι πυγμάχοι βαρέων βαρών στην ιστορία που έπρεπε να υπερασπιστούν ένα παγκόσμιο τίτλο μετά τα 40 τους χρόνια. Επίσης κατάφερε να είναι ο πρώτος επαγγελματίας παγκόσμιος πρωταθλητής πυγμαχίας που είχε διδακτορικό, ενώ λόγω και της δύναμης του, είχε το ψευδώνυμο “Ironfist”.
Πρώτος τίτλος του Βλάντιμιρ ήρθε στη Θεσσαλονίκη, καθώς το 1993 βρέθηκε στην πόλη για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων, όπου και κατακτάει το χρυσό μετάλλιο, παίζοντας με πρόβλημα τραυματισμού!
Το 1996 ο Βλάντ, θα αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, κάτι το οποίο αποτελούσε όνειρο για τον ίδιο. Στον πρώτο του αγώνα θα κερδίσει στα σημεία τον Αμερικάνο Λόρενς Κλέι Μπέι. Στη συνέχεια έρχεται νίκη με νοκ-άουτ κόντρα στον Σουηδό Ατίλα Λέβιν, ενώ στον τελικό θα πάρει την νίκη και το χρυσό μετάλλιο κόντρα στον Γούλφγκραμ.
Κάπου εκεί, η καριέρα του παίρνει διαφορετική τροπή, με τον ίδιο να αποφασίζει να συγκεντρωθεί σε μια πορεία, η οποία θα του έφερνε κυρίως δόξα και χρήματα. Έτσι, μπαίνει στην επαγγελματική πυγμαχία. Στον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα κόντρα στον Φαμπιάν Μέζα, θα χρειαστεί μόλις 95 δευτερόλεπτα για να “ξαπλώσει” τον αντίπαλό του και να πάρει την πρώτη του νίκη. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1998 θα κερδίσει τον πρώτο του επαγγελματικό τίτλο της WBC, ενώ ακολούθησε το 2000 θα κερδίσει τον Παγκόσμιο Τίτλο Βαρέων Βαρών κόντρα στον Kρις Μπερντ σε έναν αγώνα που κράτησε 12 γύρους.
Στις 10 Απριλίου του 2004, ο Βλαντ καταρρέει στο ρινγκ, στον αγώνα με αντίπαλο τον Λαμόν Μπρούστερ, σοκάροντας τους πάντες. Ο Κλίτσκο είχε αλλάξει πρόσφατα προπονητή, κάτι το οποίο δεν τον βοήθησε ιδιαίτερα, καθώς οι διαφορετικές προπονήσεις και η περισσότερη πίεση που είχε πλέον, του δημιούργησε υπερκόπωση, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει. Ο Βλάντ κατάφερε να επιστρέψει στα ρινγκ και συνέχισε να κερδίζει. Στην επαγγελματική του καριέρα, είχε μονάχα 2 ήττες. Μια από τον Τάισον Φιούρη και μια από τον ταλαντούχο Άντονι Τζόσουα, το 2017. Η τελευταία, αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του Βλάντιμιρ, ο οποίος μετά από εκείνη την ήττα, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
Πλέον, βρίσκεται στα όπλα, έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα του, στη ρωσική εισβολή. Μαζί με τον αδερφό του, τον Βίταλι, ανέκαθεν αποτελούσαν τους εθνικούς ήρωες της Ουκρανίας, εμπνέοντας τις νέες γενιές, κάτι το οποίο κάνουν μέχρι και σήμερα, ελπίζοντας σύντομα ο εφιάλτης του πολέμου να «σβήσει».