Ο κ. Ζούλης,
διευθυντής της εφημερίδας «Δημοκρατία»,
μίλησε στο Metropolis 95.5 για τις «συμβάσεις
της ντροπής», όπως χαρακτήρισε, που
υπογράφηκαν με την Hellenic Train.
«Τον Νοέμβριο
του 2020 υπογράφεται σύμβαση και η εταιρεία
δεσμεύεται να επενδύσει από 600-750 εκατ.
ευρώ τα επόμενα χρόνια. Για να το πράξει
θέτει έναν όρο. Να ολοκληρώσει το κράτος
όλα τα συστήματα ασφαλείας στον
σιδηρόδρομο, δηλαδή την τηλεματική και
την σηματοδότηση. Η ρήτρα έλεγε εμείς
βάζουμε 750 εκατ., εσείς μέχρι το τέλος
του 2021 κάνετε τα συστήματα ασφαλείας.
Η κυβέρνηση
δεν κάνει τίποτα και υπογράφεται νέα
αναθεωρημένη σύμβαση και λέει ο ιδιώτης
αντί για 750 θα δώσω 77 εκατ. ευρώ γιατί
δεν έγιναν τα συμφωνηθέντα. Κάπως έτσι
η εταιρεία γλίτωσε μισό εκατομμύριο
επειδή το κράτος ήταν ασυνεπές. Ποιος
άλλος έχει επωφεληθεί από αυτή την
ιστορία; Ήταν μόνο αδιαφορία και αβλεψία
ή ήταν συμφωνία με την εταιρεία για να
πληρώσει λιγότερα;»
Συνέχισε
σημειώνοντας: «Είναι πολύ σημαντικό
ότι στη νέα σύμβαση ούτε η εταιρεία,
ούτε το δημόσιο δεσμεύονται για εργασίες
στην ασφάλεια. Υπήρχε, δηλαδή, η ρήτρα
για την ασφάλεια μέχρι το 2021 και μετά
ξεχάσαμε τα θέματα ασφαλείας. Άρα εκείνη
η ρήτρα υπήρχε για να καταπέσει στη
συνέχεια; Ο εισαγγελέας πρέπει να ψάξει
για δόλο ως προς την αποφυγή έργων
ασφαλείας.
Κάποιοι
ενδεχομένως να οικονομούσαν χρήματα
όσο εμείς και τα παιδιά μας έμπαιναν
στα τρένα του θανάτου. Επίσης, η σύμβαση
μας αποκαλύπτει την υποκρισία και τα
ψεύδη του κ. Καραμανλή, ο οποίος δεσμεύεται
με την υπογραφή του ότι μέχρι το τέλος
του 2021 θα λειτουργεί η τηλεματική και
η σηματοδότηση. Κάποιοι λένε σήμερα δεν
μπορέσαμε να τα ολοκληρώσουμε το έργο,
τα κάναμε μέχρι το 70%. Και γιατί τότε το
βάλατε σαν ρήτρα;
Στις συμβάσεις της ντροπής το ελληνικό δημόσιο δεσμεύεται ότι θα πληρώνει 50 εκατομμύρια τον χρόνο για την γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη γιατί την θεωρεί άγονη. Αν έχετε τον Θεό σας. Το κράτος πληρώνει μία εταιρεία που ήρθε για να επενδύσει στη χώρα μας. Το διανοήστε; Η εταιρεία όταν αγόρασε τις γραμμές δεσμεύτηκε για κάποια πράγματα, ένα από αυτά ήταν και οι επενδύσεις. Να φέρει τρένα και βαγόνια και να προχωρήσει σε αποκατάσταση των φθορών, έτσι έγινε η ιδιωτικοποίηση. Οι δύο συμβάσεις ήταν αμαρτωλές.»