Όσοι είχατε πιστέψει πως η πρώτη απόπειρα «συμπόρευσης» Μαρινάκη – Αλαφούζου η οποία είχε χαρακτηριστεί από τους ίδιους Παναθηναϊκούς «ανίερη συμμαχία», με την «Θύρα 13» των πρασίνων να μην αφήνει ούτε υποψία πιθανότητας να γίνει κάτι τέτοιο, διαψευστήκατε παταγωδώς.
Και όταν λέμε όσοι είχατε πιστέψει, αναφερόμαστε περισσότερο σε αυτούς που δεν είχαν ξεχάσει και δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ, μέχρι ποιου σημείου εξαθλίωσης είχαν φτάσει οι ηγέτες των δύο συλλόγων σε έναν πόλεμο - και μάλιστα βρώμικο και διαρκείας – με κατηγορίες που θα άφηναν άναυδους τους πάντες. Το υβρεολόγιο και οι βαρύτατοι χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ταινίες με τα κολομβιανά καρτέλ.
Υπήρξε μια εποχή πολύ κοντινή, που τα ΜΜΕ ιδιοκτησίας τους προκαλούσαν δέος και απέχθεια, με ότι πιο βρώμικο επιστράτευε ο ένας για τον άλλον. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να ξαναθυμηθούμε όλα αυτά τα απίστευτα και απαράδεκτα. Την μικρή αναφορά όμως την θεωρούμε απαραίτητη για να αιτιολογήσουμε την βεβαιότητα που υπήρχε από πολλούς, πως η επανεμφάνιση μιας τέτοιας προσέγγισης και συμπόρευσης, ήταν αδύνατο να αποτολμηθεί. Προφανώς όμως ότι κάποιοι επίσπευσαν κατά την άποψη τους να πουν ότι είναι άλλες εποχές και οι προοπτικές είναι πιο βολικές για να το ξαναφέρουμε το πράγμα εκεί που ήταν και που δεν μας άφησαν να το συνεχίσουμε.
Ο πρόεδρος των πρασίνων πολύ έξυπνα και διακριτικά θα έλεγα μερικές φορές, αλλά χωρίς να μπορεί να κρυφτεί, μας υπενθυμίζει πως στην στάχτη υπάρχουν ακόμη σπίθες. Με την ομάδα του δηλαδή σαφέστατα σαν δεύτερη και όχι σαν πρώτη, να έχει την ευκαιρία να παίρνει μερτικό (περίσσευμα δηλαδή) από το πλούσιο γεύμα του ερυθρόλευκου χαλίφη, που κάνει κουμάντο στα πάντα. Του ξέφυγε αυτή την φορά ένα τουίτ και ο εκτροχιασμός – βλέπε αναζωπύρωση ανίερης συμμαχίας - φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο.
Σε ένα τουίτ είδαμε το απίθανο, ακατανόητο και αδικαιολόγητο. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού να αντιδρά και να ενοχλείται γιατί επελέγη ένας δεδηλωμένος Παναθηναϊκός (Μπαλτάκος) για πρόεδρος στην ΕΠΟ. Ο λόγος; Ασφαλώς όχι προσωπικός. Βέβαια αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και είναι η γραμμή του Ολυμπιακού. Διαβάστε το σχόλιο του ερυθρόλευκου εκπροσώπου επικοινωνίας και έμπιστου υποτακτικού στον πρόεδρο δημιοσιογράφου Καρπετόπουλου και βγάλτε τα συμπεράσματα σας: «Επειδή έχει τα κέφια του ο Αλαφούζος επέστρεψε και στο κάποτε αγαπημένο του τουίτερ, αυτή τη φορά για να εκφράσει την έκπληξη του για μια τοποθέτηση του επόμενου προέδρου της ΕΠΟ, του δηλωμένου οπαδού του Παναθηναϊκού, Τάκη Μπαλτάκου.
Ο Μπαλτάκος δήλωσε στις προγραμματικές του δηλώσεις ότι θα κάνει ότι μπορεί για να πάρει πίσω η ΕΠΟ τον πλήρη έλεγχο της διαιτησίας (!) και ο Αλαφούζος τουίταρε ότι «κάτι τόσο αναχρονιστικό δεν μπορεί να είναι δήλωση του κυρίου Μπαλτάκου. Λογικά είναι fake news». Με αυτόν τον τρόπο ο Αλαφούζος έδειξε πως όλοι αυτοί που ισχυρίζονται πως ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ είναι της απολύτου εμπιστοσύνης του, ασφαλώς σφάλουν. Νομίζω ότι το αφεντικό του ΠΑΟ που έκανε το σχετικό τιτίβισμα από την Βαλτιμόρη των ΗΠΑ όπου βρίσκεται, θέλησε να δείξει κάτι».
Σχόλιο από πλευράς μας δεν υπάρχει. Το ότι ενοχλήθηκε ο κύριος Αλαφούζος γιατί έβαλαν από το πουθενά και δώρο Θεού για την ομάδα του έναν δηλωμένο οπαδό της σαν πρόεδρο της ΕΠΟ, το αφήνουμε να το κρίνουν οι ίδιοι οι Παναθηναϊκοί. Προσέξτε όμως στο σημείο που γίνεται η αντίδραση του κυρίου Αλαφούζου, είναι ακριβώς εκεί που ο κύριος Μπαλτάκος αναφέρεται στο γεγονός ότι η ΕΠΟ θα προσπαθήσει να πάρει την διαιτησία από τα χέρια του Κλάτενμπεργκ. Τίποτε άλλο. Τώρα το γιατί το δικό μας καχύποπτο μυαλό πάει και σε άλλες σκέψεις όπως π.χ στο αν πέρασε καλά ο Λαόθ στο διήμερο που έμεινε με την ευκαιρία του τελικού στην Αθήνα, είναι κάτι το οποίο περνάει απλά και φεύγει σαν υποψία και σαν άνεμος.