Ασφαλώς και θα σας προκάλεσαν, αν όχι κάποια έκπληξη, τουλάχιστον ένα είδος απογοήτευσης, τα όσα ακούσατε ή διαβάσατε μετά τη νέα απαράδεκτη εμφάνιση και ταπεινωτική ήττα των περσινών νταμπλούχων. Κι αυτό, γιατί μέσα στο χαμό των αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων θα διαπιστώσατε για μια ακόμη φορά, πόσο δύσκολο πράγμα είναι να προφυλαχθεί κανείς από τον καταιγισμό και την πανσπερμία των παντός είδους απόψεων (σοβαρών, άσχετων, αφελών αλλά και στημένων) σε συνδυασμό με την θλιβερή αλλά και στερεότυπη εικόνα που παρουσιάζουν συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της ενημέρωσης.
Οι οποίοι αυτοπαγιδευμένοι στις προφητείες τους και λησμονώντας τι υποστήριζαν μέχρι χθες χωρίς κανέναν ενδοιασμό και ποντάροντας στην ασθενή μνήμη των αναγνωστών ή των ακροατών τους, έρχονται σήμερα να υποστηρίξουν τα αντίθετα από εκείνα που υιοθετούσαν κι ευλογούσαν μέχρι χθες. Ξέχασαν προφανώς πως ήταν οι ίδιοι που μετά από κάθε στραβή και από κάθε τραγικό λάθος των «φίλων» τους είτε ήταν προπονητές, τεχνικοί διευθυντές ή διοικητικοί παράγοντες, ακόμη και παίκτες, έσπευδαν πρώτοι να δώσουν ένα χεράκι για να σπρώξουν κάτω από το χαλάκι όλα τα μοιραία λάθη. Μοίραζαν απλόχερα τα συγχωροχάρτια μαζί με τα κόλλυβα, θεωρώντας και υποστηρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον ΠΑΟΚ. Αυτή η εικόνα των επιλεκτικών προφητειών και τον όψιμων αναιρέσεων δυστυχώς έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στον ΠΑΟΚ. Είχε σαν συνέπεια να εξαφανιστεί παντελώς από την Τούμπα η αυτοκριτική μαζί με την ανάληψη ευθυνών. Κι αν κατ΄ εξαίρεση γινόταν κάποια φορά κάτι τέτοιο, γινόταν προσχηματικά. Στη φετινή χρονιά συνέβησαν ουκ ολίγα παράξενα, αυτοκαταστροφικά και αντιποδοσφαιρικά. Υπήρξαν επικίνδυνες παραλείψεις και στραβές αποφάσεις που πέρασαν στο σύνολο τους άκριτες και ατελώνιστες. Οι συγκαλύψεις ήταν ολοφάνερες. Ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Το «σύστημα» αδιάφορο και συνεπέστατο μοίραζε ανεμπόδιστα τα συγχωροχάρτια σπρώχνοντας όπως προαναφέραμε με τα δύο χέρια κάτω από το χαλάκι τα «σκουπίδια». Όταν κάποιοι προειδοποιούσαν ότι αυτές οι συγκαλύψεις οδηγούσαν μοιραία σε λάθος κατεύθυνση, βιαζόντουσαν να τους χαρακτηρίσουν ότι είχαν όχι καλή προαίρεση αλλά αντιπολιτευτική διάθεση.
Πάσχοντες λοιπόν από αμνησία και μυωπία οι συγκεκριμένοι οδηγούσαν τους «φίλα προσκείμενους» στον κατήφορο. Αυτή η εικόνα των επιλεκτικών προφητειών και της αβάντας δούλεψε τώρα τελευταία έντονα στον ΠΑΟΚ. Εξαφανίζοντας την όποια διάθεση για αυτοκριτική και ανάληψη ευθυνών, ακόμη και για τερατώδη σφάλματα. Στη φετινή χρονιά οι συγκαλύψεις ξεπερνούσαν ολοφάνερα ακόμη και τα ανεκτά όρια ενός εξόφθαλμου λάθους. Η παρεούλα όμως δεν άλλαζε διάθεση ούτε νοοτροπία. Αποδεδειγμένα ήταν πολύ λίγοι εκείνοι που προειδοποιούσαν πάντοτε καλοπροαίρετα και έκαναν κριτική σαφέστατα ουσιώδη και δημιουργική. Πίστευαν ότι θα αφυπνιζόντουσαν συνειδήσεις και ως εκ τούτου θα αποφευγόντουσαν και οι αυτοκαταστροφικοί εφησυχασμοί. Αλήθεια πόσες λάθος κινήσεις προπονητών, τεχνικών διευθυντών, διοικητικών εκπροσώπων αποσιωπήθηκαν; Ναι, αυτή η ασυλία έφερε τον λήθαργο, την αγωνιστική και ψυχολογική ατροφία και ότι άλλο μπορεί να αποτελέσει σοβαρή αιτία για έναν αφελή κι επικίνδυνο εφησυχασμό. Μετά λοιπόν από τη νέα ταπείνωση έρχονται άπαντες να εκφράσουν την άποψη τους. Αυτή την άποψη οφείλουμε να τη σεβαστούμε ως ένα σημείο. Όχι όμως και την άποψη εκείνων που μοίραζαν τα συγχωροχάρτια κι έκλειναν τα μάτια τους μπροστά σε κραυγαλέες αυτοκαταστροφικές αποφάσεις και συμπεριφορές. Για αυτούς ισχύει εκείνο που έλεγε ο μακαρίτης ο Κουτσόγιωργας, «ότι δεν... δικαιούνται δια να ομιλούν». Ο κόσμος έχει μνήμη, θυμάται τι έλεγαν και τι έγραφαν. Το να εμφανίζονται σήμερα και να λένε ότι εγώ σας τα έλεγα και δεν με ακούγατε, είναι γελοίο και αυτοταπεινωτικό. Στο ίδιο μήκος κύματος και κάποιοι εκπρόσωποι (λίγοι βέβαια) της νέας κουλτούρας. Οι οποίοι μας ειρωνευόντουσαν όλους εμάς, όταν μιλάμε και αναφερόμαστε στο κατεστημένο και στο αθηναϊκό παρακράτος, χαρακτηρίζοντας ως λιωμένη καραμέλα τις θέσεις μας και τη μαχητική μας αρθρογραφία. Οι τελευταίοι βέβαια όταν έρχονται οι χασάπηδες και παίρνουν τα κεφάλια των ομάδων μας, κάνουν την στροφούλα τους και αρχίζουν να επιτίθενται στο ανύπαρκτο κατά την πρώτη άποψή τους αθηνοκεντρικό κατεστημένο.
ΥΓ: Γενικόλογο το σημερινό μας σχόλιο. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε δεκάδες τραγικά λάθη και σε πολύ μεγάλες ευθύνες. Μένουμε όμως εδώ, με την ελπίδα ότι αυτή η τελευταία ταπεινωτική ήττα όπως και η σφοδρή αντίδραση του κόσμου του ΠΑΟΚ, θα υποχρεώσει όλους εκείνους που έχουν στα χέρια τους την τύχη του ΠΑΟΚ, από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο, να συναισθανθούν τις ευθύνες τους, αλλά και το χρέος τους.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (10/6)