Όπως η γνωστή υπόθεση του παρασκηνιακού αποκλεισμού του ΠΑΟΚ από την Ευρώπη για χατίρι του Ατρόμητου – εντολή θείου στον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ και πειθήνιο όργανο του Βασίλη Γκαγκάτση - να αγνοήσει την εγγυητική του δικεφάλου την οποία είχε εξασφαλίσει, όντας η ομάδα που αγωνιστικά και βαθμολογικά δικαιούνταν αυτή τη συμμετοχή.
Η παραίτηση λοιπόν του συμπαθέστατου Σπανού σε συνδυασμό με τις σκληρές δηλώσεις για τη διαιτησία του Αυστριακού κόουτς Κάναντι, δυστυχώς πέρασαν στις στήλες με τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία των εντύπων του λεκανοπεδίου και στις αφώτιστες γωνιές των γνωστών πλυντηρίων της NOVA, της COSMOTE, της ΕΡΤ και του MEGA.
Το έγκλημα του Περιστερίου ετάφη όπως και τόσα άλλα του παρελθόντος, με τις ίδιες συνοπτικές διαδικασίες και με τους πανέλληνες εδώ και χρόνια βέβαια πεπεισμένους, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε σε αυτόν τον τόπο. Ένα πρωτάθλημα πραγματικό σίχαμα που σε αηδιάζει, αλλά συγχρόνως και σε εξοργίζει. Κι αυτό γιατί αυτού του είδους οι αθλιότητες γίνονται ανεκτές από τα θύματα που δείχνουν αδυναμία αλλά και ούτε διάθεση να αντιδράσουν.
Ένας αξιοθρήνητος ραγιαδισμός που βοηθάει στο να διαιωνίζεται αυτό το σκοτάδι. Δυστυχώς υπήρξε μια μεγάλη ευκαιρία με το γκρέμισμα της παράγκας (προσωρινό όπως αποδείχθηκε) αλλά και αυτή χάθηκε εξαιτίας της ατολμίας του προέδρου της ΕΠΟ που εκπροσωπούσε την παραταξη της εξυγίανσης. Ο Βαγγέλης Γραμμένος αποδείχθηκε ελάχιστος. Όχι μόνο δεν άγγιξε τα κακώς κείμενα (παντοκρατορία θρύλου και Τριτσώνη στη διαιτησία) αλλά απουσίαζε παντελώς από όσα εις βάρος του ΠΑΟΚ σκηνοθετήθηκαν κι εκτελέστηκαν από επιτροπές ελεγχόμενες από την ΕΠΟ (επιτροπή εφέσεων), ακόμη και από το ελεεινό κατασκεύασμα της επιτροπής Αυγενάκη. Ο βορειοελλαδίτης παράγοντας αδικαιολόγητα και ασυγχώρητα άφησε ελεύθερο το πεδίο δράσης στους μαφιόζους του χώρου.
Σε ότι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ κουραστήκαμε εδώ και καιρό να προειδοποιούμε και να συμβουλεύουμε. Αγωνιστήκαμε για να διασωθεί ο Βιεϊρίνια, για να επιστρέψει ο Ουάρντα, για να μην φύγει ο Μάτος και ο Μαουρίσιο και για να μην ξεγυμνωθεί (όπως και ξεγυμνώθηκε) το ρόστερ. Δυστυχώς αυτό το τελευταίο δεν το αποφύγαμε.
Απέναντι μας είχαμε οργανωμένες αντιδράσεις αφελών, ανοήτων, σιτιζόμενων και διαδικτυακών στημένων μιασμάτων. Δικαιωθήκαμε σε πολλά, αν όχι στα περισσότερα. Ομως δεν προλάβαμε επίσης να αποτρέψουμε περίεργες και ύποπτες συμπεριφορές. Θα συνεχίσουμε όπως πάντα με το ίδιο πείσμα κι ας γινόμαστε κουραστικοί. Κρατήσαμε στον επίλογο ένα μικρό ιστορικό των ορισμών του Παπαπέτρου αλλά και του Θεσσαλονικέα Παπαδόπουλου, αγαπημένων διαιτητών του λιμανιού. Διαβάστε: Από τις 18 πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, αμφότεροι απολαμβάνουν την στήριξη του Κλάτενμπεργκ και της ΚΕΔ, αφού παρά τα κατά καιρούς κραυγαλέα λάθη τους, έχουν οριστεί σε 17 παιχνίδια! Ο Τάσος Παπαπέτρου σε 8 παιχνίδια ως πρώτος διαιτητής, σε 8 παιχνίδια ως διαιτητής – VAR και σε 1 παιχνίδι ως τέταρτος. Μάλιστα από αυτά τα 17 παιχνίδια, έχει οριστεί σε 6 στα οποία συμμετείχε ο Ολυμπιακός! Από την άλλη ο Ιωάννης Παπαδόπουλος, μετρά 10 ορισμούς ως πρώτος διαιτητής και 7 ως διαιτητής VAR.
Στην περίπτωση πάντως του Παπαπέτρου έχει ιδιαίτερη αξία να θυμηθούμε το παρακάτω:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ: Ο Παπαπέτρου ως διαιτητής VAR υποδεικνύει στον Κουτσιαύτη να δώσει κόκκινη κάρτα στον Μάτιτς για μαρκάρισμα στον Καμαρά μόλις στο 28΄. Ενώ ο ρέφερι έχει δείξει αρχικά κίτρινη κάρτα, παίρνει την απόφαση του πίσω και δείχνει κόκκινη στον παίκτη του Ατρομήτου.
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ο Μπα κλωτσάει αντιαθλητικά κι επικίνδυνα τον Μάτιτς, ο Παπαπέτρου είναι και πάλι στο VAR όπως και στο ματς του πρώτου γύρου, αλλά δεν καλεί καν τον Τσαγκαράκη να δει την φάση! Δύο μέτρα και δύο σταθμά...