Σήμερα
δεν γράφω τίποτε. Σήμερα μεταφέρω τα
σχόλια ενός οπαδού του ΠΑΟΚ από μία
αθλητική ιστοσελίδα. Και τα μεταφέρω
με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, όχι μόνο
γιατί χίλιες φορές έγραψα τα ίδια
πράγματα, αλλά και γιατί οι τοποθετήσεις
του συγκεκριμένου οπαδού είχαν τεράστια
αποδοχή, που σημαίνει ότι αποτελούν
απόψεις της συντριπτικής πλειονότητας
των φίλων του ΠΑΟΚ.
Έγραψε
λοιπόν: “Το
θέμα για τον ΠΑΟΚτσή οπαδό είναι να
βλέπει τα παιδιά να διαπρέπουν μέσα
στον ΠΑΟΚ και αφού διαπρέψουν στον ΠΑΟΚ
μετά να
τα
χαρούμε σε μια μεγάλη ομάδα της Ευρώπης.
Δεν
έχει νόημα για τον οπαδό να βλέπει ένα
μεγάλο ταλέντο να παίζει για 6
μήνες και μετά να φεύγει. Αυτό το πρότζεκτ
χρειάζεται και άντερα και εμπιστοσύνη.
Αν πιστεύεις ότι
ο Κούτσιας, ο Κωνσταντέλιας,
ο Κουλιεράκης, ο Τσαούσης, ο Μιχαηλίδης,
ο Τσιγγάρας, ο Λύρατζης και οι ξένοι που
ήρθαν, Κουαλιάτα, Φιλίπε,
Ντάντας, Κοτάρσκι, είναι παιχταράδες,
μην τους χαρίσεις στον πρώτο που θα σου
δώσει 4-5 εκατ.
αλλά ανέβασε το κασέ τους
στα 20-30
εκ. αφήνοντάς τους να κάνουν ό,τι
δεν έκανε καμιά ελληνική ομάδα στο
παρελθόν. Να πάρουν τίτλους και να
έχουν διακρίσεις
στην Ευρώπη με τη φανέλα του ΠΑΟΚ και
μετά δωσ'
τους
στα 25 εκατ.
Αν είναι παιχταράδες και πετύχουν τους
στόχους της
ομάδας, θα
κερδίσεις δεκαπλάσια.
Αν
ο ΠΑΟΚ βγάζει παιχταράδες και τους
πουλάει χωρίς να προσφέρουν για
να τους χαρούμε πρώτα
στον
ΠΑΟΚ, δεν με πολυνοιάζει. Χαίρομαι
να λέω πως οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ βγάζουν
παίχτες, αλλά... από πίτα που δεν τρως
δεν σε νοιάζει κι αν καεί... Ο Λίνο, ο
Βιειρίνια, ο Κρέσπο, ο Μπίσεσβαρ, ο Ελ
Καντουρί
κλπ. είναι παίχτες που δέθηκα μαζί τους
γιατί έμειναν χρόνια στον ΠΑΟΚ και
πρόσφεραν. Ο
Τζόλης
έφερε 11
εκατομμύρια
αλλά δεν δέθηκα και αγωνιστικά
δεν πρόσφερε σχεδόν τίποτα. Ο
ΠΑΟΚτσής μπορεί να χαίρεται περιστασιακά
όταν ο Τζόλης κοστολογείται 11 εκ. και
φεύγει για την Πρέμιερ
Λιγκ,
ή ο Γιανούλης κλπ, αλλά η χαρά είναι της
μιας μέρας. Δεν
μένει κάτι”.
Έχει
όμως και παρακάτω: “Τους
πιτσιρικάδες πρέπει πρώτα εσύ να τους
αμοίβεις σύμφωνα με το τι προσφέρουν
και τι προοπτικές έχουν. Για
παράδειγμα,
ο Λύρατζης ανανεώνει τώρα με 250 χιλιάρικα,
αλλά
εσύ έδωσες 400 για να αγοράσεις τον Σάστρε
και του έδωσες 450 συμβόλαιο για 4 χρόνια.
Δηλαδή ο Σάστρε σε 4 χρόνια θα σου
στοιχίσει 2,2 εκατ.
και ο Λύρατζης θα σου στοιχίσει 1.
Ομως
ο
Λύρατζης είναι καλύτερος από τον Σάστρε
και έχει μεταπωλητική αξία που ο Σάστρε
δεν έχει. Αν ο Λύρατζης αμειβόταν
με την ίδια λογική που αμείβεις
τον Σάστρε, θα έπρεπε σε 4 χρόνια να
στοιχίσει παραπάνω από τον Σάστρε, που
σημαίνει συμβόλαιο κοντά στα
600 χιλιάρικα.
Θα
μου πεις πως ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να δώσει
τόσα λεφτά για τον Λύρατζη.
ΟΚ. Γιατί, μπορεί να τα δώσει για τον
Σάστρε; Με δυο λόγια, εννοείται ότι
για να κρατήσεις τους καλούς σου παίχτες
και να έχεις ευκαιρία να τους μοσχοπουλήσεις,
θα πρέπει πρώτα εσύ να τους αξιολογήσεις
και να τους αμείβεις
ανάλογα με τις απαιτήσεις που έχεις.
Το
νέο
πρότζεκτ του
ΠΑΟΚ, λοιπόν,
έχει νόημα: 1.
Αν βγαίνουν
καλοί παίχτες. 2.
Αν προσφέρουν
επαρκώς στον ΠΑΟΚ. 3.
Αν
μετά
πωλούνται σε καλή τιμή. 4.
Αν
με τα
λεφτά που παίρνεις από τις πωλήσεις
φέρνεις πολύ καλούς παίχτες. Ολα
αυτά μαζί. Γιατί
αν
βγάζεις 11 εκατ.
από τον Τζόλη και φέρνεις παίχτη τζάμπα,
ή φτηνό, ή βγάζεις από Πρίγιοβιτς, Τσόλακ,
Σβιντέρσκι 18 εκατ.
και
επί
3
χρόνια δεν έχεις φορ αξιόπιστο
και
δεν έχεις και
10άρι,
εγώ
δεν
προκειται να πανηγυρίσω για περήφανες
πωλήσεις επειδή “βγάλαμε λεφτά”...
ΥΓ. Όσες φορές και να το διαβάσετε, είμαι
σίγουρος ότι δεν θα βρείτε τίποτε για
να διαφωνήσετε. Tο
ζητούμενο, βέβαια, δεν είναι να συμφωνήσουμε
όλοι εμείς αλλά οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ
και να υπηρετήσουν πιστά τη λογική
“πρώτα να προσφέρουν αγωνιστικά οι
πιτσιρικάδες και ύστερα να προσφέρουν
και οικονομικά”.