Συμπαθέστατος ο Ρουμάνος κόουτς. Ο ΠΑΟΚ και όσοι αγαπάμε αυτή την ομάδα του χρωστάμε πολλά. Για αυτό ίσως και του συγχωρούμε αρκετά από τα λάθη που έχει διαπράξει στην περίοδο της δεύτερης «θητείας του». Το σημερινό σχόλιο δεν έχει την πρόθεση να αμφισβητήσει επουδενί τις ικανότητες του, ούτε και να ανοίξει συζήτηση για την παραμονή του. Αυτό το τελευταίο δεν περνά ούτε και σαν υποψία από το μυαλό μας.
Το ότι θα απευθυνθούμε σε προσωπικό επίπεδο θέτοντας του κάποια ερωτηματικά που αφορούν τις προχθεσινές του δηλώσεις, ελπίζουμε να μην το εκλάβει σαν ευκαιρία από μέρους μας να του ασκήσουμε μια προσχεδιασμένη «επίθεση» εφ΄όλης της ύλης. Για αυτόν ακριβώς το λόγο εκ προϊμίου ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας, επιβεβαιώνοντας ότι θα περιοριστούμε στις τελευταίες δηλώσεις του, μετά το προχθεσινό παιχνίδι.
Σε αυτό επίσης το σημείο οφείλουμε να διευκρινίσουμε και να τονίσουμε ότι υπήρξαμε θερμοί υποστηρικτές του αρκετές φορές σε αντίστοιχες θαρραλέες δηλώσεις του, ιδιαίτερα εκείνες που έγιναν απέναντι σε όλους του ισχυρούς του ΠΟΚ. Κάτι που δεν το είχε τολμήσει κανείς από όσους κόουτς πέρασαν από την Τούμπα.
Μπαίνουμε όμως κατευθείαν στο θέμα μας. Η αφορμή ή αν θέλετε η ενόχληση προέκυψε από την «ατάκα» του Ραζβάν μετά τη νίκη επί του ΠΑΣ. Μέσα από την οποία άφησε να υπονοηθεί, ότι όλο αυτό το «τραγικό έργο» που παίχτηκε και όλος αυτός ο ποδοσφαιρικός παραλογισμός που βίωσε για μεγάλο διάστημα ο λαοφιλής σύλλογος και ο οποίος τον οδήγησε τελικά σε μια βαθιά κι επικίνδυνη κρίση, ήταν συνέπεια ενός σχεδιασμού υψηλής έμπνευσης, που είχε στόχο τόσο μακρινό – σχεδόν αόρατο – που δεν τον έβλεπε κανείς.
Ο ποδοσφαιρικός παραλογισμός και η σύγχυση ήταν απλά θυσίες και προαπαιτούμενα για αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό! Με το δίκιο του ο κόσμος αλλά και εμείς θα ρωτήσουμε, για ποιον σκοπό μιλάμε; Μήπως για την ανανέωση που πλασαρίστηκε ως πρώτο άλλοθι μετά την αποτυχία του ανύπαρκτου μεταγραφικού σχεδιασμού; Αλήθεια μπορεί να επικαλείται κανείς ανανέωση, όταν οι ταλαντούχοι παίκτες του συλλόγου είναι ενταφιασμένοι και παραγκωνισμένοι και μόνον εάν συμβούν σεισμοί και καταποντισμοί και μύριες όσες καραμπόλες, θα έχουν την απίστευτη τύχη να φορέσουν την φανέλα (να προσθέσουμε βέβαια και κάποιους άλλους που οδηγούνται προς πώληση ή σε άστοχους δανεισμούς);
Δυστυχώς το παραμύθι της ανανέωσης είχε δράκο και αυτός δεν ήταν άλλος από το να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος και να δικαιολογηθεί η αποσύνθεση και η διαστροφική διαχείριση του ρόστερ. Εκτός εάν κάποιοι θεωρούν ανανέωση την αναπαλαίωση. Γιατί, επί του πρακτέου στους παλιούς και όχι στους νέους στηρίχθηκε όλο αυτό το διάστημα ο «εμπνευσμένος» σχεδιασμός που σκόπευε την δικαίωση σε επόμενες σεζόν. Δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες, ούτε σε αναφορές ονομάτων.
Ολος ο κόσμος γνωρίζει τι έγινε και αναρωτιέται δικαιολογημένα εάν ο Ρουμάνος κόουτς συνειδητά επικαλέστηκε μία ανακυκλώμενη δική του ατάκα, η οποία όμως, ας μας επιτρέψει να του πούμε, πως περισσότερο τον εκθέτει, παρά τον καλύπτει. Ως εκ τούτου ο κόσμος καλεί και τον ίδιο αλλά και όλους όσους έχουν σχέση, ευθύνη και χρέος για το πως θα πορευτεί από εδώ και πέρα η ομάδα, να κάνουν την ειλικρινή αυτοκριτική τους και με όπλα την αυτογνωσία και την πολύ δουλειά, να επιχειρήσουν να ισορροπήσουν τα ζύγια του τραυματισμένου δικέφαλου. Η προχθεσινή νίκη όπως αναφέραμε και στο χθεσινό μας σχόλιο, τους παρέχει την ευκαιρία να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Η ανάπαυλα βοηθάει, όπως και οι επικείμενες μεταγραφές.