Εφιαλτικό είναι το σενάριο ενός μεγάλου πυρηνικού πολέμου, σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Άνι Γιάκομπσεν, η οποία στο νέο της βιβλίο σχολιάζει εμφατικά ότι σε μια τέτοια περίπτωση οι...ζωντανοί θα ζηλεύουν τους νεκρούς.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο βιβλίο της με τίτλο «Nuclear War: a Scenario», το παγκόσμιο απόθεμα πυρηνικών κεφαλών έχει αυξηθεί κατακόρυφα από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, με τη Βόρεια Κορέα να διατηρεί τόσο ισχυρούς αισθητήρες, που μπορούν να δουν... «αναμμένο σπίρτο από απόσταση 200 μιλίων».
Σύμφωνα με τη Γιάκομπσεν, η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων κάνει λόγο για πάνω από 12.000 πυρηνικές κεφαλές παγκοσμίως, που θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα μετατρέψει τη Γη σε μια ραδιενεργό έρημο, την ώρα που η παγκόσμια κατάσταση είναι αναμφισβήτητα η πιο επικίνδυνη από την κρίση των πυραύλων της Κούβας, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται ανελέητα και η Κίνα σκέφτεται να ακολουθήσει το παράδειγμα της Μόσχας, κάνοντας «ντου» στην Ταϊβάν.
«Για δεκαετίες, οι άνθρωποι υπέθεταν ότι η πυρηνική απειλή έληξε όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Τα πυρηνικά όπλα και όλη η ονοματολογία γύρω από αυτά έχουν γίνει τόσο σπάνια, ώστε έχουν διατηρηθεί ως θέμα για όσους γνωρίζουν», σημειώνει χαρακτηριστικά η δημοσιογράφος.
Κατά την ίδια, οι κυβερνήσεις έχουν αποσιωπήσει τις αλλεπάλληλες πυρηνικές απειλές, παραβλέποντας το πόσο σοκαριστικές είναι, σημειώνοντας μάλιστα ότι έμεινε άναυδη όταν έμαθε ότι ένα χτύπημα ICBM κατά της Βόρειας Κορέας θα έπρεπε να περάσει πάνω από τη Ρωσία και ότι το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της Ρωσίας παρουσιάζει δυσλειτουργίες, γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό όταν συνδυάζεται με τη γνώση ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία έχουν μέρος των πυρηνικών τους οπλοστασίων έτοιμο να εκτοξεύσουν σε λίγα λεπτά.
Παράλληλα, και οι δύο έχουν επίσης στο πυρηνικό τους δόγμα την επιλογή να «εκτοξεύουν με προειδοποίηση», χωρίς να περιμένουν να προσγειωθεί η πρώτη εισερχόμενη πυρηνική κεφαλή.
«Μου έπεσε το σαγόνι με τόσα πολλά από αυτά που έμαθα, τα οποία δεν ήταν απόρρητα, αλλά είχαν απλώς αφαιρεθεί ή μάλλον απλοποιηθεί από το δημόσιο διάλογο. Σχεδόν με είδα να εκπλήσσομαι συνεχώς από την παραφροσύνη αυτών που έμαθα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλα αυτά είναι εκεί για να τα γνωρίζει το κοινό», επεσήμανε η Γιάκομπσεν.