Στον πρώτο από τους δύο “τελικούς” της παρούσας φάσης ο ΠΑΟΚ νίκησε, στον δεύτερο απέφυγε την ήττα. Χωρίς Κωνσταντέλια και στους δύο, έκανε ό,τι μπορούσε για να χαρίσει τη νίκη στους αντίπαλούς του, αλλά ευτυχώς δεν τα κατάφερε. Στη Λιβαδειά έκανε θεαματική απόδραση με ολική ανατροπή χάρη στον Οζντόεφ, τον Τάισον και τον Γιακουμάκη, στο Χαριλάου πρόλαβε στο πάρα ένα δευτερόλεπτο να πάρει τον βαθμό πάλι με ασίστ Τάισον και γκολ Γιακουμάκη.
Τα υμνολόγια οι τρεις πρωταγωνιστές των δύο αυτών αγώνων τα αξίζουν, όπως και ο Παβλένκα για τις αποκρούσεις του στη Λιβαδειά, ωστόσο ο ΠΑΟΚ γενικά δεν ήταν κανονικός ΠΑΟΚ σε κανένα από αυτά τα δύο παιχνίδια. Κυρίως σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του αμυντικού μηχανισμού του.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα “ταρατζούμ” κι ας πάμε στην ουσία. Ο ΠΑΟΚ δέχτηκε και τα τρία γκολ που του έκαναν τη ζωή δύσκολη από αντεπιθέσεις και, μάλιστα, από την ίδια πλευρά. Τη δεξιά του αντιπάλου, την αριστερή δική του. Εκεί όπου δεν υπήρχε... κανένας Τέιλορ στη Λιβαδειά και κανένας Μπάμπα στο Χαριλάου. Αποκτήθηκε ο Τέιλορ ως μπακ απ του Μπάμπα αλλά είναι πολύ “λίγος”, ενώ και ο Μπάμπα, μολονότι ξεκουράζεται συχνά φέτος, ακολουθεί σταθερά την πτωτική πορεία που άρχισε από την αρχή της περσινής σεζόν. Πολύ σημαντικό πρόβλημα και όπως φαίνεται όλοι οι αντίπαλοι το έχουν εντοπίσει.
Ακόμη, μπορεί στη Λιβαδειά δύο κόρνερ και η φοβερή κούρσα του Τάισον στο τέλος να απέφεραν τα τρία γκολ και να χάρισαν στον ΠΑΟΚ τη νίκη, στο Χαριάλου, όμως, υπήρχε η δυνατότητα να εξασφαλίσει η ομάδα μια ευρεία σε σκορ νίκη από το πρώτο κιόλας ημίχρονο, αλλά χάθηκαν οι καλές ευκαιρίες που δημιούργησε. Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να σκοράρει ακόμη και από την άσπρη βούλα και δεν είναι υπεύθυνος γι' αυτό μόνο ο Αθανασιάδης, αλλά και η νευρικότητα των δικών του παικτών. Νευρικότητα, άγχος, στρες, “έβγαζαν” οι ενέργειες των παικτών του ΠΑΟΚ και ιδιαίτερα οι τελικές προσπάθειες, απέναντι μάλιστα σε έναν Αρη που καθόλου καλά δεν ήταν και που όλοι οι παίκτες του έπαιζαν με τεράστια πίεση.
Θέλω να πω ότι και στα δύο ματς, μολονότι ο ΠΑΟΚ δεν έχασε κανένα, εμφανίστηκαν οι γνωστές αδυναμίες του. Κενά και ολιγωρίες στην άμυνα, δυσκολία στην ανάπτυξη και απώλεια ευκαιριών στην επίθεση. Αρα μια ειλικρινής αυτοκριτική θα βοηθήσει και τον Λουτσέσκου και τους παίκτες να συνεχίσουν να δουλεύουν για να ξεπεραστούν, όσο είναι δυνατό, αυτές οι αδυναμίες, που συχνά κοστίζουν ακριβά.
Θέλω να ελπίζω ότι την Κυριακή δεν θα προσπαθήσουν πάλι οι παίκτες του ΠΑΟΚ να μας δείξουν πόσο καλή ομάδα είναι... ο Αρης, ο οποίος, βουτηγμένος στα αγωνιστικά και ψυχολογικά προβλήματά του, έχει σχεδόν ξεχάσει τι θα πει νίκη και καθόλου σίγουρος δεν αιθάνεται ότι και φέτος θα τερματίσει πέμπτος με τόσο καλή (σε σχέση με τον ίδιο) παρουσία από Λεβαδειακό, Βόλο, ακόμη και Κηφισιά. Θέλω να ελπίζω ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ αντί για εκνευρισμό και άγχος θα “βγάλουν” στο γήπεδο πάθος και ενέργεια, αξιοποιώντας, όμορφα και ωραία, τη συντριπτική αγωνιστική υπεροχή τους. Και, τέλος πάντων, έλεος. Δεν γίνεται να κερδίζει ο ΠΑΟΚ τον Αρη μόνο αν πρόκειται να πάρει Πρωτάθλημα. Αρκετά φορέθηκε αυτό το κακόγουστο ανέκδοτο. Φτάνει τόσο.
Η μάχη στην κορυφή γίνεται ανάμεσα σε τρεις. Δεν υπάρχει στη διεκδίκηση του τίτλου κανένας Παναθηναικός. Θα είναι κρίμα αν ο ΠΑΟΚ δεν αφήσει πίσω του έστω έναν από τους ανταγωνιστές του, ώστε τουλάχιστον να παίξει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά θα είναι επίσης κρίμα αν δεν πάρει το Πρωτάθλημα, διότι μέχρι στιγμής ούτε η ΑΕΚ, αλλά ούτε και ο Ολυμπιακός πείθουν ότι είναι ανώτεροί του. Μόνο τον ψόφιο, απογοητευμένο και παρατημένο από την υπόθεση “τίτλος” Παναθηναικό να είχε κερδίσει ο ΠΑΟΚ, αυτή τη στιγμή θα παρέμενε μόνος πρώτος. Για να μην πάω πιο πίσω να ξαναθυμηθώ τις αστείες ισοπαλίες με Παναιτωλικό στην Τούμπα και με Αστέρα στην Τρίπολη...
Υστερόγραφα περί ανίκανων, προκλητικών, Ελλήνων διαιτητών
ΥΓ 1. Τραγικός, απαράδεκτος, προκλητικός ο Παπαπέτρου στο Χαριλάου. Δεν “έπιασε” κρίσιμη φάση ούτε κατά τύχη. Ολα λάθος τα είδε και σε όλα τον υποχρέωσε να διορθώσει με τις παρεμβάσεις του ο Τσέχος VARίστας Μπέμπεκ. Νιώθω γλυκιά ικανοποίηση για τη δικαίωση. Φώναζα επί δύο χρόνια ότι δεν είναι απαραίτητο να φέρνουμε ξένους διαιτητές και για το χόρτο και για το VAR σε όλα τα “μεγάλα” ματς. Ας βάζουμε τους ανίκανους Ελληνες στο χόρτο, αρκεί στο VAR να έχουμε ξένους, διότι το VAR επιβάλλει τις δίκαιες αποφάσεις και δεν επιτρέπει να γίνονται αλλοιώσεις αποτελεσμάτων. Ειδικά φέτος, βλέπουμε πόσο σωστό είναι αυτό. Αρκεί, βέβαια, να μη λέγεσαι Σιδηρόπουλος για να γράφεις το VAR στα παλιά σου τα παπούτσια από εγωϊσμό, ή... από κάτι άλλο. (Αλήθεια αν δεν ήταν στο VAR ο Φωτιάς, αλλά κάποιος ξένος, θα έδειχνε την ίδια εγωπάθεια ο Σιδηρόπουλος στη Λιβαδειά, ή θα φοβόταν ότι θα τον μαλώσει η ΟΥΕΦΑ;)
ΥΓ 2. Ο Παναθηναϊκός νίκησε τα "δεύτερα" της Κηφισιάς στη Λεωφόρο 1-0 με κάλπικο 100% πέναλτι. Μάλιστα είχε προηγηθεί ανατροπή του Σόουζα από τον Κότσιρα, αλλά δεν δόθηκε ούτε φάουλ, ούτε αποβλήθηκε ο Κότσιρας, καθώς τράβηξε δύο φορές από το χέρι τον αντίπαλό του και τον έριξε ελάχιστα έξω από τη μεγάλη περιοχή ενώ ήταν απέναντι στο τέρμα και σε προφανή θέση για γκολ. Ετσι τα είδε ο διαιτητής Φωτιάς, έτσι τα σφύριξε ή δεν τα σφύριξε. Στο VAR, όμως, ήταν ο Κουμπαράκης και το ερώτημα είναι αν κοιμόταν ή αν ήθελε σώνει και καλά να βοηθήσει τον Παναθηναικό. Τρίτη εξήγηση δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί και οι δύο περιπτώσεις είναι ξεκάθαρες όταν τις βλέπεις σε βίντεο με τις επαναλήψεις και από πολλές γωνίες. Θα τις αναγνώριζε ακόμη και ο Αλαφούζος.
Μου έκανε εντύπωση ότι οι 7-8 στους 10 οπαδούς του Παναθηναϊκού που σχολιάζουν σε ιστοσελίδες και σόσιαλ μίντια, παραδέχονται ότι και στις δύο κομβικές αυτές φάσεις ευνοήθηκε η ομάδα τους. Μάλιστα, πολλοί επισημαίνουν (σωστά) ότι και η εκτέλεση του Μπακασέτα ήταν κακή. Ή άρχισε να λειτουργεί εκεί κάτω καλύτερα το περί δικαίου αίσθημα, ή τα βλέπεις όλα πιο καθαρά όταν έχεις αναγνωρίσει ότι η ομάδα σου δεν έχει εφικτούς στόχους και απλώς περιμένεις να τελειώσει η σεζόν. Οπως και νάχει, φέτος οι Παναθηναϊκοί ούτε απατηλές φαντασιώσεις έχουν, ούτε πετάνε στα σύννεφα, όπως το συνηθίζουν οι κωμικοί πράσινοι επικοινωνιολογοδημοσιογράφοι. Οι οποίοι στα κείμενά τους για την παρουσίαση του αγώνα ούτε καν αναφέρθηκαν στη φάση της ανατροπής του Σόουζα από τον Κότσιρα. Ως μη γενόμενη...
Στέλιος Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube