Πριν στεγνώσει το μελάνι του χθεσινού μας σχολίου που αναφερόταν στο πόσο σημαντική (και καταλυτική) είναι η παρουσία του Ιβάν στη Θεσσαλονίκη, ήρθε η επιβεβαίωση μέσα από τις εξελίξεις που υπάρχουν στο θέμα Ουάρντα. Τη στιγμή που ο Αιγύπτιος οδηγούνταν στην «γκιλοτίνα» με διαμορφωμένη την άποψη ότι προκάλεσε ένα τεράστιο πρόβλημα (!) που σε άλλες περιπτώσεις και για τον οποιοδήποτε άλλο παίκτη, δεν θα ήταν παρά μια παρορμητική και ανόητη συμπεριφορά, είχαμε μια παρέμβαση «από πολύ ψηλά», που φρενάρισε απότομα τους οξύθυμους και αποφασισμένους εκτελεστές, υποχρεώνοντας τους να αλλάξουν σχέδια και συμπεριφορές.
Έτσι αντί της... γκιλοτίνας, είδαμε να στήνεται ένα τούνελ μέσα από το οποίο υποδέχθηκαν όλοι τον «μελοθάνατο»... σαν μια νέα μεταγραφή (κατά δήλωση Ραζβάν). Σίγουρα θα δυσαρεστήθηκαν όσοι με το «καλημέρα» είχαν κατασκευάσει και το σενάριο που παρουσίαζε τον παίκτη να προκαλεί ο ίδιος το επεισόδιο, προκειμένου να διευκολύνει τη μεταγραφή του στη Γαλατάσαραϊ! Η δυσαρέσκεια είναι το λιγότερο μπροστά στη δεύτερη γελοιοποίηση τους. Δεν πιστεύω να ξεχάσατε την πρώτη. Συνέβη όταν επί μήνες παρουσίαζαν έναν αθλητή πρότυπο ήθους και προσφοράς σαν εκβιαστή! Αναφερόμαστε σαφέστατα στον Βιεϊρίνια. Και τι δεν σκαρφίστηκαν να του φορτώσουν προκειμένου να ικανοποιήσουν εκείνους που δεν τον ήθελαν – για ευνόητους λόγους - στα πόδια τους. Δυστυχώς όμως ήρθε η παρέμβαση του Ιβάν ο οποίος σε απευθείας επικοινωνία με τον παίκτη πληροφορήθηκε τι ακριβώς συνέβη.
Οι αποκαλύψεις που προέκυψαν μέσα από αυτή την επικοινωνία, οδήγησαν αυτόματα στον διασυρμό των ψευδολόγων και κατασκευαστών σεναρίων που εξυπηρετούσαν το παρεάκι και το σύστημα. Ο μεγαλομέτοχος παρενέβη και αποφεύχθηκε ένα τεράστιο λάθος που θα αποτελούσε μία κηλίδα στην ιστορία του λαοφιλέστατου συλλόγου. Το χθεσινό μας σχόλιο υποστηρίξαμε πως η εδώ παραμονή του Ιβάν θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλυτική και ευεργετική. Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο λόγω των πολλαπλών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του μεγαλομετόχου. Αυτό έχει σαν συνέπεια όταν απουσιάζει να περιορίζεται σε μια ενημέρωση που πολλές φορές είναι επιλεκτική και κατά πως βολεύει μερικούς. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στην περίπτωση με τον Βιεϊρίνια.
Στη συγκεκριμένη όμως με τον Ουάρντα όπως όλα δείχνουν είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί αλλά και να κρίνει, όντας «παρών» και εκ του σύνεγγυς και προφανώς εμπιστευόμενος σε πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος. Έζησε και αφουγκράστηκε τις αντιδράσεις και μέτρησε με ψυχραιμία το τι ακριβώς συνέβη. Ασφαλώς και δεν του άρεσε η συμπεριφορά του Αιγύπτιου, όμως κάθισε με ηρεμία, εκτίμησε το γεγονός της άριστης συμπεριφοράς του παίκτη τον τελευταίο χρόνο και την καθοριστική εξαιρετική απόδοση του για την κατάκτηση του κυπέλλου, κρίνοντας τελικά πως ήταν ένα λάθος να θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο από τη μέχρι τώρα διαχείριση του. Έτσι, το τούνελ στήθηκε με εντολή του Ιβάν και με τη σύμφωνη γνώμη του Ραζβάν.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να πει κανείς ότι αυτή η παρέμβαση ήταν κι ένα μήνυμα σε συγκεκριμένους που τα έχουν κάνει μούσκεμα, κουβαλώντας παλτά στο ρόστερ και προκαλώντας αδιέξοδα με τον αριθμό των ξένων, που αυτή τη στιγμή και σε λίγο καιρό με κάποιες νέες μεταγραφές, θα δημιουργήσει πρόβλημα επιλογών και αποχωρήσεων. Όσο για τους θλιβερούς σεναριογράφους που ατύχησαν στην περίπτωση του Ουάρντα για δεύτερη φορά, διασύρονται και αυτογελοιοποιούνται, προσπαθώντας να ρίξουν νερό στο μύλο εκείνων που ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους συμφέροντα (όποιοι κι αν είναι αυτοί).
ΥΓ: Επιλογή Λουτσέσκου ο Κούρτιτς, καλό βιογραφικό, εξαιρετική μεταγραφή. Σίγουρα το ρόστερ χρειάζεται παρόμοιες ποιοτικές προσθήκες, ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός όπως φάνηκε στο παιχνίδι με τον Άρη (μαγικό και εικονικό το 3-0) αυτή τη στιγμή όχι απλά ψάχνεται, αλλά προβληματίζεται έντονα. Ο Άρης του πρώτου ημιχρόνου τον έβαλε στην εστία του. Τα δοκάρια τον έσωσαν, όπως και τα παιδαριώδη λάθη της άμυνας των κιτρίνων. Πολύ καλή εικόνα παρουσιάζει μέχρι τώρα και η ΑΕΚ.