Ναι, δε λέμε. Άνθισαν χαμόγελα μετά το3-1 του ΠΑΟΚ κόντρα στην ΑΕΚ.Το είπαμε και χθες. Ναι, αλλά… Το άνθος τους δεν άφησε στην σκιά του την θλίψη του κόσμου για την - μέχρι προχθές - απαράδεκτη (αγωνιστική) κατάσταση του ΠΑΟΚ. Δεν κρύβονται αγωνία και λαχτάρα του για το τι μέλλει γενέσθαι. Είμαι εμφανείς στα πρόσωπα των φίλων του «δικέφαλου». Έχουν καεί στο γάλα. Φυσούν και στο γιαούρτι…
Δίχως ουδείς να υποτιμά την εικόνα και το αποτέλεσμα του ντέρμπι της προχθεσινής Κυριακής. Κόντρα μάλιστα, στην ΑΕΚ η οποία πέρα από το Πρωτάθλημα είναι εμπόδιο στην πορεία του ΠΑΟΚ και στο Κύπελλο. Αυτή η ιδιαιτερότητα καθιστά το 3-1 ακόμη σημαντικότερο αποτέλεσμα. Και με πολλά οφέλη για τον ΠΑΟΚ, το κυριότερο!
Η αναπτέρωση του Αντρίγια Ζίβκοβιτς καθώς η αγωνιστική περίοδος οδεύει προς την ολοκλήρωση της λέει πολλά. Επίσης, πολλά λέει και το βροντώδες «παρών» με το οποίο επανεμφανίστηκε στην ενδεκάδα ο Κάρολ Σφιντέρσκι. Όπως και λέει πολλά κι η σταθερότητα, η κατά κανόνα (εξαίρεση βλέπετε ήταν ο Ροντρίγκο Σοάρες με την βαθύτατη ευθύνη του στο 1-1) της άμυνας. Για πρώτη φορά ίσως, ο ΠΑΟΚ κινδύνεψε να χάσει τον αγώνα μπροστά καθώς πίσω ήταν ελεγχόμενη η κατάσταση. Ναι μεν, ο ΠΑΟΚ χάνει συνήθως τους αγώνες του από την άμυνα αν και πάντα η επίθεση χάνει ευκαιρίες. Και τι ευκαιρίες; Άχαστες…
Κι όλα κόντρα σε μία… ύπουλη διαιτησία. Ο Μαυροβούνιος πέρα από χοντρά λάθη (εμείς και πολλοί άλλοι επίσης, είδαμε και γκολ του Ομάρ Ελ Καντουρί και πέναλτι στο χέρι του Ζϊγκα Λάτσι) έσπερνε …δόκανα στο διάβα του ΠΑΟΚ με το ψιλά (sic) του λάθη!
Όσο για τον Πάμπλο Γκαρσία; Έκανε ίσως, την καλύτερη διαχείριση σε ντέρμπι. Το αποτέλεσμα το λέει. Δεν το λέμε εμείς. Ψάχθηκε πολύ, πάρα πολύ. Έψαξε πολύ πάρα πολύ. Τόλμησε αλλαγές με τον Αμρ Ουάρντα στον πάγκο, με τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη κάτω από τα δοκάρια, με την εναλλαγή θέσεων Τζιόλη- Ζίβκοβιτς, με την επιστροφή στην δράση του Ντόουγκλας Αουγούστο και με τη νέα ευκαιρία στον Ραχμάν Μπάμπα.
Με λίγα λόγια; Όλα πήγαν κατ’ ευχήν την περασμένη Κυριακή. Και δη κόντρα
στην αντίπαλο Πρωταθλήματος και Κυπέλλου ΑΕΚ. Άνθισαν χαμόγελα. Φώτισαν πρόσωπα…
Ένα θετικό (επιτέλους), βήμα έγινε!
Για να θυμίσουμε όμως, εδώ την ραδιοφωνική συμβουλή σε διαφημίσεις για επενδύσεις: «… Οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις επόμενες»! Το θετικό βήμα του ΠΑΟΚ δεν εγγυάται πως θα είναι θετικά και τα επόμενα. Τέτοια εγγύηση μόνον προπονητές και παίκτες μπορούν να δώσουν. Κι ουχί δια λόγων αλλά δια
έργων…
ΥΓ 1: Βάλτε σημαίες στα μπαλκόνια! Πλημμυρίστε τον τόπο με τα εθνικά μας χρώματα. Έλληνες είμαστε. Βάλτε σημαίες στα μπαλκόνια…
ΥΓ 2: Εδώ τις βάζει ο κόσμος ολόκληρος - στα πέρατα της γης - για να τιμήσει τα 200 χρόνια από το 1821. Είναι εκπληκτικές οι φωτογραφίες με τις γαλανόλευκες να κυριαρχούν σε εμβληματικά αξιοθέατα του πλανήτη μας. Για σερφάρετε λίγο στο διαδίκτυο…
ΥΓ 3: Καιρός να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι αναφέροντας τους στίχους του Ιωάννη Πολέμη για τη Σημαία μας: «Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω, με λαχτάρα σταματώ και περήφανα δακρύζω, ταπεινά σε χαιρετώ. Δόξα αθάνατη στολίζει κάθε θεία σου πτυχή. Και μαζί σου φτερουγίζει της Πατρίδας η ψυχή…»!
ΥΓ 4: Προ αμνημονεύτων (που λέει ο λόγος) ετών – διάγοντας φοιτητικά χρόνια στο Λονδίν0 - βάζαμε βρετανικές σημαίες στα παράθυρα (μπαλκόνια πέρα από τη Μάγχη είναι είδος υπερπολυτελείας!) για να τιμήσουμε τη χώρα η οποία μας φιλοξενούσε εκεί. Δίπλα φυσικά, στις ελληνικές οι οποίες ολημερίς κι ολονυχτίς κυμάτιζαν. Δεν το κάνουν όσοι ορθώς φιλοξενούνται εδώ!
ΥΓ 5: Αξίζουν συγχαρητήρια στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ για την παραγωγή επετειακής φανέλας για τα 200 χρόνια από το 1821. Σε πολλά βλέπει μπροστά και μακριά. Σε πολλά αλλά… Όχι σε όλα!