Αγαπητή Metrosport,
Μισή ώρα με καλούτσικο ποδόσφαιρο, ενέργεια και διάθεση και μια απερισκεψία αντιπάλου στάθηκαν αρκετά να χαρίσουν στον ΠΑΟΚ την πρώτη νίκη του στα πλέι οφ και να τον κρατήσουν “ζωντανό” στη μάχη της διεκδίκησης της δεύτερης θέσης. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να μείνει ευχαριστημένος από τη χθεσινή εμφάνιση, ωστόσο “μετρούν” οι τρεις βαθμοί και ιδιαίτερη σημασία έχει η ηρεμία στην ομάδα ενόψει του δεύτερου ημιτελικού της Τετάρτης στο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό. Παράλληλο κέρδος, βέβαια, η εξαιρετική εμφάνιση του 18χρονου Τζόλη.
Οπως ήταν αναμενόμενο, τα πλέι οφ δεν θυμίζουν και πολύ ποδόσφαιρο μετά από τρίμη απραξία και, λίγο-πολύ, όλες οι ομάδες είναι δικαιολογημένες για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη πιο δικαιολογημένος γιατί αντιμετωπίζει ένα σωρό προβλήματα απουσιών σημαντικών παικτών, αλλά και τις συνέπειες του ψυχολογικού πολέμου που δέχτηκε από το ξεκίνημα σχεδόν της σεζόν από τον Ολυμπιακό και τους συνεργάτες του, δηλαδή τον Αυγενάκη, την αστεία Ε.Ε.Α. και τους δικαστές της Σούπερ Λίγκα και της ΕΠΟ που δεν θέλησαν να δικάσουν. Ωστόσο, είναι υποχρεωμένος να πάρει τουλάχιστον τη δεύτερη θέση, αφού την πρώτη την “ξεπούλησε” σε δύο ματς με τον Ολυμπιακό και ένα με την Ξάνθη. Και για να πετύχει αυτόν τον στόχο πρέπει κάτι να θυμίσει από ΠΑΟΚ και να συγκεντρώσει τους βαθμούς που χρειάζεται.
Ο χθεσινός ΠΑΟΚ στα πρώτα 45 λεπτά απείχε πάλι πολύ από την ομάδα που μεγαλούργησε πέρσι. Επαιξε στο χαλαρό, σα να έδινε ένα ματς προετοιμασίας, ή σα να ήθελε απλώς να κάνει μία προπόνηση ενόψει της ρεβάνς με τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο. Χωρίς ταχύτητα, χωρίς ένταση, χωρίς εμπνεύσεις, χωρίς καλούς συνδυασμούς, χωρίς καν πετυχημένες προσωπικές ενέργειες, οι παίκτες του έμειναν μακριά από τις επικίνδυνες φάσεις και τις ευκαιρίες. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, πάνω που κόντεψε να μας πάρει ο ύπνος από τη βαρετή φλυαρία, έφτασε μόνο μια φορά κοντά στο γκολ κι εκείνη σε φάση-καραμπόλα που έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι από το κεφάλι του Ελ Καντουρί μετά από τη σέντρα του Μάτος. Λημνιός και Λάμπρου χάθηκαν, καθώς πολλές φορές πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό, ο Ακπομ έμεινε μόνος σαν την καλαμιά στον κάμπο, ο Μπίσεσβαρ ήθελε αλλά δεν μπορούσε, ο Ελ Καντουρί έμεινε στα ρηχά νερά κι εκεί τέλειωναν όλα στον δημιουργικό τομέα, αφού και ο Γιαννούλης, που έκανε πάλι αρκετές πλαγιοκοπήσεις, δεν κατάφερε να “βγάλει” αξιοποιήσιμες σέντρες.
Ο ΟΦΗ, παρά την καλή κυκλοφορία της μπάλας και το επιθετικό πνεύμα του ήταν ακίνδυνος, χάρη στην καλή λειτουργία του αμυντικού μηχανισμού του ΠΑΟΚ, αλλά το ζητούμενο στο δεύτερο ημίχρονο ήταν πάση θυσία η νίκη και θα ερχόταν μόνο αν η ομάδα εξακολουθούσε να αμύνεται σωστά, αλλά έβρισκε και τον τρόπο να σκοράρει.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη με το γκολ του Νέιρα, που αποτέλεσε ένα δώρο, στην κυριολεξία, από τον Πασχαλάκη, αλλά, ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ, ήρθε γρήγορα η απάντηση με την ωραία σέντρα του Γιαννούλη και το αριστουργηματικό τελείωμα του νεαρού Τζόλη. Και τα δύο γκολ αφύπνισαν τους παίκτες του ΠΑΟΚ, που αποφάσισαν επιτέλους να ανεβάσουν ρυθμό και έκλεισαν τον ΟΦΗ στα καρέ του.
Στην ωραία προσπάθεια του Ελ Καντουρί αντέδρασε σωστά ο Ουάλεϊ, την κεφαλιά του Σφιντέρσκι την απέκρουσε λίγο πριν από τη γραμμή ο Νέιρα, η βολίδα του Μαουρίσιο αποκρούστηκε από τον γκολκίπερ του ΟΦΗ και κάπου εκεί θα τελείωνε άδοξα το ματς για τον ΠΑΟΚ, με δύο ακόμη χαμένους βαθμούς και, μάλιστα, στο πιο εύκολο θεωρητικά παιχνίδι των πλέι οφ, αν ο Νάστος δεν είχε τη... φαεινή ιδέα να αγκαλιάσει τον Ακπομ σε μια ακίνδυνη σέντρα, για να δώσει την ευκαιρία στον φορ του ΠΑΟΚ να εκτελέσει το πέναλτι και να “γράψει”το 2-1. Τέλος καλό, όλα καλά, ιδιαίτερα μάλιστα μετά και το τρίτο γκολ από τον Ελ Καντουρί στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα, αλλά σίγουρα χρειάζεται κάτι παραπάνω στη συνέχεια για να επιτευχθούν και οι δύο στόχοι.
ΥΓ. Χίλια “μπράβο” στον πιτσιρικά τον Τζόλη. Εχει πολλά να δώσει. Και μια απορία: Μήπως ο Στοχ θα ήταν χρήσιμος αν έπαιζε συχνότερα;