Πολλές φορές οι αντιδράσεις του Κώστα Χαραλαμπίδη στον πάγκο του ΠΑΟΚ είναι αρκετές για να δείξουν την απόγνωση του. Άλλα δουλεύει με τους παίκτες του στις προπονήσεις, γι' αυτά τους προετοιμάζει πριν από κάθε παιχνίδι και άλλα βλέπει στο γήπεδο.
Η
αδυναμία του Δικεφάλου να αμυνθεί με
τη στοιχειώδη επάρκεια, ειδικά εκτός
έδρας, έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο
πρόβλημα του. Αυτό πιστοποιείται από
τους αριθμούς με τον πιο εμφατικό τρόπο.
Ο Δικέφαλος έχει τη δεύτερη χειρότερη άμυνα του Πρωταθλήματος με παθητικό 83,9 πόντων ανά αγώνα, που είναι καλύτερο μόνο από εκείνο του Πανιωνίου (86,1) και οριακά χειρότερο του Άρη (83,3). Απόδειξη της αδυναμίας του φετινού ΠΑΟΚ (και) σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού είναι το γεγονός ότι έχει το μεγαλύτερο παθητικό των τελευταίων 33 τουλάχιστον χρόνια.
Στην εποχή της Α1 και της Basket League, από το 1986 μέχρι σήμερα δηλαδή, δεν υπήρξε σεζόν στην οποία ο ΠΑΟΚ να είχε χειρότερη άμυνα της φετινής. Με τα δεδομένα της κανονικής περιόδου, η χειρότερη επίδοση ήταν της ομάδας της περιόδου 2001-02 όταν δεχόταν ανά αγώνα 81,3 πόντους. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, όπως φαίνεται και στον πίνακα που παραθέτει η “Μ”, ότι στα τελευταία 33 τουλάχιστον χρόνια, το παθητικό του ΠΑΟΚ ξεπέρασε τους 80 πόντους μόνο σε τέσσερις σεζόν, πέραν της φετινής.
Με περιφερειακούς χωρίς μέγεθος και τον Σόρτερ να δίνει μία λύση σε αυτό το πρόβλημα που υπήρξε από την αρχή της σεζόν με τους ίδιας... κοψιάς γκαρντ που επιλέχθηκαν, με μία γραμμή ψηλών από την απουσιάζει πλήρως το αμυντικό φόβητρο, με παίκτες που σωματικά και πνευματικά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να βάλουν το σώμα τους πάνω στον αντίπαλο, ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να παίζει τα παιχνίδια του στη “ρώσικη ρουλέτα” των 90+ πόντων.
Γι' αυτό και δέχτηκε για τέσσερα συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια 90+ πόντους, γι' αυτό και σε κανένα παιχνίδια μακριά από το “Παλατάκι” δεν είχε παθητικό μικρότερο των 80 πόντων, γι' αυτό στα έξι από τα οχτώ εκτός έδρας παιχνίδια του δέχτηκε διψήφιο αριθμό τριπόντων.