Θεωρητικά η απουσία αγωνιστικής υποχρέωσης για τον Αρη την περασμένη Κυριακή, λόγω του Πάσχα, ήταν μίας πρώτης τάξης ευκαιρία ώστε οι παίκτες του να πάρουν βαθιές ανάσες. Παίκτες με επιβαρυμένο πρόγραμμα οι περισσότεροι, όχι απλώς κατά τη φετινή αγωνιστική περίοδο αλλά και την προηγούμενη. Πρώτα βιολιά τα οποία δεν είχαν την ευκαιρία της ξεκούρασης και της αποσυμπίεσης. Οπότε τις ανάσες τις είχαν μεγάλη ανάγκη, αλλά δεν τους δόθηκε η ευκαιρία.
Ο λόγος αυτονόητος. Ο Αρης διαθέτει ρόστερ με back up λύσεις, αλλά μόνο κάτω από συνθήκες ανάγκης θα χαρακτηρίζονταν πολύτιμες. Σε αντίθετη περίπτωση, η αλλαγή των πρώτων βιολιών της ομάδας θα έμοιαζε με αυτοκτονία. Οι «κίτρινοι» έκαναν εμφατική πορεία στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος. Στηριζόμενοι στη δική τους ποιότητα, αλλά και στις κακές βραδιές των ανταγωνιστών τους. Ομάδων που έχουν ρόστερ με περισσότερες εμπειρίες και μεγαλύτερα μπάτζετ.
Ο Αρης όμως άντεξε και υποχρέωσε τους ανταγωνιστές του να βλέπουν την πλάτη του. Δεν έχει όμως τελειώσει ακόμη τη δουλειά του. Τον περιμένουν τέσσερις τελικοί, τα αποτελέσματα των οποίων θα κρίνουν και την τελική κατάταξη. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει το κουνούπι να τρώει σίδερα και το μυρμήγκι ατσάλι. Στο τέλος αξία έχει αυτό που θα γράψει το… ταμπλό κι όχι αυτά που προηγήθηκαν. Αρα ο Αρης έχει πρόσθετους λόγους να κάνει το καλύτερο με αντιπάλους από το big4. Χωρίς δικαίωμα να πάρει ανάσες.
Θα έχει αγώνα υψηλής δυσκολίας, κάθε τρεις ημέρες μέχρι να φθάσει στο φινάλε. Κι αυτό λέει πάρα πολλά. Σ’ αυτή την προσπάθεια της αγωνιστικής επιβίωσης θα πρέπει να έχει σημαντική συμμετοχή και ο Ακης Μάντζιος. Είναι η ώρα που έχει τεράστια σημασία η διαχείριση του έμψυχου υλικού και η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του. Ο Αρης έχει παίκτες επιβαρυμένους οπότε η… έμπνευση του προπονητή είναι αυτή που μέχρι το τέλος θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά.