Το ελληνικό μπάσκετ σε γενικές γραμμές γνώρισε μια από τις χειρότερες χρονιές του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.
Η Εθνική μας δεν μπόρεσε να πάει στην Ολυμπιάδα και φυσικά καμία ελληνική ομάδα δεν βρέθηκε στα τελικά κάποιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Σε συνδυασμό με όλα αυτά που έφερε η πανδημία η χρονιά μπορεί να αποτελέσει τον τελευταίο κρίκο μιας αλυσίδας δυσμενών και αρνητικών αποτελεσμάτων.
Όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει με την έλευση των χρημάτων από την αποφορολόγηση του στοιχήματος και την επιστροφή του Ολυμπιακού, ενώ και στον ΕΣΑΚΕ έχει μπει ένα θεσμικό, οργανωτικό και οικονομικό πλαίσιο που σου επιτρέπει να είσαι αισιόδοξος.
Πάμε τώρα στα της ΕΟΚ. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος συνέδεσε το όνομά του με μια μακρά περίοδο επιτυχιών και διακρίσεων για το πιο επιτυχημένο ελληνικό άθλημα. Η πορεία του χρόνια όμως και δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο και ο «Aη-Γιώργης» της ελληνικής καλαθόσφαιρας θα πρέπει να έχει διαδοχή.
Το ελληνικό μπάσκετ χρειάζεται επόμενη ημέρα, μια χρηστή και φιλόδοξη διοίκηση από τα γεννοφάσκια του αθλήματος. Η προσέγγιση του Παναγιώτη Φασούλα προς το τοτέμ του ελληνικού μπάσκετ, τον τεράστιο ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ γέννησε ελπίδες και χαμόγελα σε μεγάλο κομμάτι της μπασκετικής ανενεργής κοινότητας. Άνθρωποι που είναι χρόνια απαγκιστρωμένοι από τη μίζερη μπασκετική πραγματικότητα ρωτούσαν… «Αληθεύει η είδηση, μακάρι θα ήταν η ειδική αναγέννηση»!
Και φυσικά με το ανυπολόγιστης αξίας κεφάλαιο Γιάννη Αντετοκούνμπο να θέλει την κατάλληλη προσέγγιση και την κατάλληλη αξιοποίηση. Μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου στην παρούσα φάση με στατιστικούς και πραγματικούς αριθμούς!
Δε μένω στα ονόματα και τις παρατάξεις ή τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εκλογές. Ο Βαγγέλης Λιόλιος, ο Άγγελος Παπανικολάου και ο Παναγιώτης Φασούλας διεκδικούν τον προεδρικό θώκο μιας πολύ ισχυρής ομοσπονδίας. Είτε οι εκλογές γίνουν με ηλεκτρονικό τρόπο είτε δια φυσικής παρουσίας θα πρέπει να είναι αδιάβλητες και δίκαιες.
Δε θέλουμε άλλες αναβολές, άλλα ασφαλιστικά μέτρα, κουράσατε. Και φυσικά η διαιτησία ας αφήσει τις κόντρες σε επίπεδο ΟΔΚΕ και ΚΕΔ και ας κοιτάξει να επανέλθει στα γνωστά επίπεδα τότε που όλη η Ευρώπη μιλούσε για έναν Ρήγα, έναν Πιτσίλκα και άλλους εξαιρετικούς ρέφερι.
Τέλος, κλείνοντας οφείλουμε να αναφέρουμε ότι και η Πολιτεία δια μέσου του κ. Λευτέρη Αυγενάκη θα πρέπει να βάλει ψηλά στην ατζέντα της τη θωράκιση του δύσμοιρου ελληνικού μπάσκετ, που τόσα έχει προσφέρει!