Με «καρφωμένη» την πυξίδα του να δείχνει μόνιμα Πειραιά, ο Λευτέρης Αυγενάκης συνεχίζει να προκαλεί, να σκανδαλίζει, αλλά και να προβληματίζει.
Αφού «έστησε» μια επιτροπή με κουμπάρους, φίλους, γραφικούς Πειραιώτες και στερημένους της έξωθεν καλής μαρτυρίας – ακόμη και ύποπτους χρηματισμού – η οποία νομιμοποίησε ένα αδιαμφισβήτητα κατασκευασμένο νομικό μόρφωμα, όπως ακριβώς το εμπνεύστηκε και το πλασάρισε η ομάδα της καρδιάς του και αφού επιπρόσθετα προκάλεσε ενδοκυβερνητικό σεισμό με συνέπεια να απομονωθεί άμεσα και να τεθεί στο περιθώριο, επανέρχεται μυστηριωδώς στην επικαιρότητα, ποιος ξέρει με ποιες πλάτες. Αμετανόητος και αδιόρθωτος με την ίδια νοοτροπία συνεχίζει την συμπόρευση του με το ερυθρόλευκο ποδοσφαιρικό διευθυντήριο.
Διαβάζοντας κανείς το ρεπορτάζ που αφορά τον Ολυμπιακό, ιδιαίτερα στα ΜΜΕ που ελέγχονται από τον Βαγγέλη Μαρινάκη – τον μεγάλο και ισχυρό πλέον Έλληνα μιντιάρχη – μπορεί εύκολα να δει την επιβεβαίωση των όσων διακρίνονται δια γυμνού οφθαλμού πλέον και αφορούν την περίεργη αυτή σχέση.
Ζούμε ως εκ τούτου μια εποχή νέας παντοδυναμίας του θρύλου που βασίζεται στην προκλητική στήριξη του από έναν Υφυπουργό ο οποίος αποδεικνύει ότι έχει ισχυρές πλάτες και ότι σε δεύτερο επίπεδο έχει ξεπεράσει την κρίση μετά από το σκάνδαλο που προκάλεσε η απόφαση της διάτρητης και αμαρτωλής επιτροπής του. Γράφει χθες λοιπόν η εφημερίδα του μεγάλου αφεντικού:
«Ο Ολυμπιακός με επέμβαση της τελευταίας στιγμής του Βαγγέλη Μαρινάκη κράτησε ανοιχτά τα ρολά της αγωνιστικής περιόδου (μεγάλο και πρώτο αίτημα του λιμανιού), ενώ προχθές από τις ίδιες στήλες έβλεπες να αναδεικνύεται επίσης ως επιτυχέστατη η εισήγηση του Λευτέρη ώστε οι εκλογές της ΕΠΟ να μετατεθούν για το φθινόπωρο (δεύτερο αίτημα του Πειραιά)». Αυτό το τελευταίο βέβαια βγάζει μάτια, γιατί είναι κραυγαλέα η αδυναμία του Μαρινάκη να προλάβει να προετοιμαστεί για την ημερομηνία του καλοκαιριού που είχε ήδη συμφωνηθεί από τον ίδιο τον Αυγενάκη με τους υπόλοιπους φορείς, ΕΠΟ και διεθνείς ομοσπονδίες.
Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού χωρίς προσβάσεις αυτή την εποχή σε ομοσπονδίες είναι χαμένος από χέρι. Για αυτόν ακριβώς το λόγο απευθύνθηκε στο φίλο και αδερφό Υφυπουργό και ο τελευταίος πάντοτε πρόθυμος να τον εξυπηρετήσει του έκανε το χατίρι και έσπρωξε τις εκλογές στο φθινόπωρο, για να μπορέσει να βρει χώρο ο Έλληνας Μπερλουσκόνι να μπει στο παιχνίδι με άλλες προϋποθέσεις.
Ο Υφυπουργός Αθλητισμού όντας πρωταγωνιστής των κυβιστήσεων και μέγας ανταγωνιστής σε αυτό το άθλημα του Αλέξη, πραγματοποιεί άλλη μία μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα, αφελώς ως ένα σημείο, συνειδητά όμως κατά το μεγαλύτερο μέρος της.
Όπως αποδεικνύεται αυτή η προσήλωση του Υφυπουργού στη συγκεκριμένη συνταύτιση απόψεων με το ποδοσφαιρικό διευθυντήριο του Πειραιά δεν χρίζει περαιτέρω αναλύσεων και διευκρινήσεων. Είναι από μόνη της τεκμηριωμένη. Όταν ο ίδιος αυτοεκτείθεται με τόσο αδέξιες συμπεριφορές, περιττεύουν οι όποιες άλλες αποδείξεις.
Εδώ έφτασε στο σημείο εκείνο το φοβερό και ανεπανάληπτο γεγονός των αφισών της ντροπής με τους χολεριασμένους ερυθρόλευκους εγκάθετους που επικήρυξαν τους θαρραλέους δημοσιογράφους, να το αντιμετωπίσει με έναν τρόπο που άφησε άφωνο το πανελλήνιο.
Προχώρησε σε κάποιες δηλώσεις - κάτι ασυνάρτητα ψελλίσματα - τσουβαλιάζοντας θύτες και θύματα μαζί και αποφεύγοντας – τρομοκρατημένος – να αναφερθεί και στο όνομα ακόμη της πόλης που έγινε αυτή η απεχθέστατη πράξη.
Στην προκειμένη περίπτωση και σε ότι αφορά τον κύριο Λευτέρη Αυγενάκη, υπάρχει το μεγάλο ερωτηματικό για το ποιος είναι εκείνος που τον κρατάει ακόμη όρθιο και από που αντλεί τόση δύναμη και τόσο θράσος ώστε να «ξεμπροστιάζει» άτσαλα και με τον δικό του περίεργο τρόπο τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και τον κορυφαίο Υπουργό της Κυβέρνησης.
Κάτι που συνέβη στην περίπτωση της απάντησης που έδωσε σε οπαδό αντιπάλου ομάδας του ΠΑΟΚ, για την τροπολογία που προσπάθησε να βάλει φρένο στην φονική απόφαση της στημένης δικής του επιτροπής.
Η παρουσία του και η δραστηριοποίηση του κατά την προσωπική μας άποψη, διατηρεί και συντηρεί ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα για την ίδια την Κυβέρνηση και για τον Πρωθυπουργό. Δεν ξέρουμε αν και πότε θα υπάρξει ανασχηματισμός και αν μέσα από αυτόν δοθεί μια λύση στο πρόβλημα και μια αντίστοιχη απάντηση στο μεγάλο ερωτηματικό. Θα τον κρατήσουν ή θα απαλλαγούν από αυτόν; Το κόστος το πολιτικό το κρίνουν μεγάλο ή μικρό; Λίγη υπομονή.