Οτι ο Τζέιμς Τζέγκο με τη μέχρι τώρα παρουσία του στην ενδεκάδα, αποτελεί “λίρα 100”, από τις μεταγραφές που έκανε ο Αρης το καλοκαίρι, δεν αποτελεί υπερβολή. Είναι η καταγραφή της πραγματικότητας. Διότι ο Αυστραλός κεντρικός χαφ παιχνίδι με το παιχνίδι εξελίσσεται σε μία πολύτιμη μονάδα για τον προπονητή.
Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα (και) στον αγώνα με τον Απόλλωνα Σμύρνης, όταν βγήκε ο Τζέγκο ξαφνικά έπαψε να υφίσταται άξονας και η ομάδα έχασε τη στοιχειώδη σκληράδα της και τα βασικά μαρκαρίσματα στον νευραλγικό χώρο του κέντρου. Αυτό συνέβη και στο α’ ημίχρονο στον εντός έδρας αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, τον πρώτο που δεν ξεκίνησε στο αρχικό σχήμα και χρειάστηκε να μπει στο β΄ ημίχρονο για να επανέλθουν οι ισορροπίες.
Σε επίπεδο αριθμών στις πέντε αγωνιστικές, ο Τζέγκο είναι τρίτος σε χρόνο συμμετοχής, τέταρτος σε σωστές μεταβιβάσεις (30), έχει κάνει τα λιγότερα λάθη από τους υπόλοιπους κεντρικούς μέσους (11) και είναι τρίτος σε κλεψίματα μαζί με τον Ματίγια. Μετράει επίσης δύο τελικές, όταν ο βασικός επιθετικός έχει μόλις μία, ενώ έχει και μία ασίστ, στο γκολ του Μαντσίνι στο ΟΑΚΑ. Το τελευταίο φανερώνει και την αντίληψη που έχει και κινείται σωστά στο χώρο. Διότι μπορεί να είναι ένα χαφ με χαρακτηριστικά “6αριού” και με περισσότερους αμυντικούς προσανατολισμούς στο παιχνίδι, ωστόσο όταν βρεθεί στον κατάλληλο χώρο έχει την ικανότητα να περάσει την μπάλα (και) στην επίθεση. Η δουλειά του στη μεσαία γραμμή είναι σημαντική και σκληρή, κάνει κυρίως το “βρώμικο” παιχνίδι. Τρέχει, καλύπτει χώρους, μαρκάρει. Και αφήνει στον Ματίγια να κάνει εκείνος το παιχνίδι για τους επιθετικούς.
Η μέχρι τώρα παρουσία του Τζέγκο όμως γίνεται ακόμη πιο πολύτιμη, αφού η δική του απόδοση έρχεται την κατάλληλη στιγμή να καλύψει την αδυναμία του Λούκας Σάσα να βρει τον περσινό καλό του εαυτό. Ουσιαστικά, ο Αυστραλός είναι (στο γήπεδο) ο περσινός Σάσα. Ο Βραζιλιάνος συνεχίζει από το ξεκίνημα της σεζόν τις χαμηλές πτήσεις, είναι δεδομένο ότι βρίσκεται μακριά από τον καλό του εαυτό, όταν για πολλούς ήταν εκ των MVP την περσινή σεζόν. Δεν έχει την ίδια ένταση και την ίδια έκρηξη στο παιχνίδι του, αλλά δεν παύει να είναι ένα χαρτί το οποίο πρέπει να παίξει ο προπονητής. Για την ώρα όμως το σίγουρο χαρτί του προπονητή, είναι ο Τζέγκο.