«Πίστη στις δυνατότητες
και στο πλάνο σου». Αυτό είναι το βασικό
συστατικό της επιτυχίας για κάθε τι
στην ζωή και το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε
να αποτελεί εξαίρεση. Ο ΠΑΟΚ προκρίθηκε
επί της Μπενφίκα πολύ απλά γιατί πίστευε
στις δυνατότητές του και μπήκε στο
γήπεδο με σχέδιο και θέληση για να
νικήσει. Αν ψάχνετε πειστήρια για το
παραπάνω συμπέρασμα αρκεί να σταθούμε
σε ένα μόνο στοιχείο: Με το σκορ στο 1-0,
ο Ζεσούς ρίχνει στο παιχνίδι δεύτερο
φορ, την πιο ακριβή μεταγραφή της
Μπενφίκα, τον Νούνιες και λίγα λεπτά ο
Φερέιρα «απαντά» με δύο επιθετικές
αλλαγές. Εξω ο Πέλκας μέσα ο Ζίβκοβιτς,
έξω ο Ακπομ, μέσα ο Σφιντέρσκι για να
φρεσκάρει την γραμμή κρούσης, γνωρίζοντας
ότι πλέον η ομάδα του θα έβρισκε ανοιχτούς
χώρους για να «χτυπήσει» για δεύτερη
φορά την πορτογαλική ομάδα, όπως κι
έγινε. Καμία ηττοπάθεια, καμιά μίζερη
προσέγγιση. Όταν το παιχνίδι «άνοιξε»
ο ΠΑΟΚ με τις άμεσες επιθέσεις του,
κατάφερε να... τρέξει την Μπενφίκα κι
αυτό λέει πολλά.
Τα εύσημα δικαιολογημένα πήγαν στον Φερέιρα, στον Γιαννούλη, τον Βαρέλα, τον Σβαμπ και τα άλλα παιδιά, ωστόσο, πίσω από την εντυπωσιακή εκκίνηση του ΠΑΟΚ στην φετινή σεζόν και ειδικά στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ κρύβονται συγκεκριμένα μυστικά που έχουν παίξει καθαριστικό ρόλο στην αφύπνισή του.
Ας τα δούμε ένα-ένα:
-Ο Ιβάν μαθαίνει και το δείχνει στην πράξη: Ο ακρογωνιαίος λίθος της μεταμόρφωσης του ΠΑΟΚ είναι ο ίδιος ο μεγαλομέτοχός του. Ο Ιβάν Σαββίδης αντέδρασε με ψυχραιμία στην περσινή μέτρια σεζόν και φρόντισε να διορθώσει τις καταστάσεις που δημιουργούσαν πρόβλημα. Επέλεξε έναν τεχνικό διευθυντή στον οποίο έδωσε ενεργό και όχι απλά διεκπεραιωτικό ρόλο, μαζί του έστησε ένα πλάνο στο οποίο η γνώμη του προπονητή έπαιξε καθοριστικό ρόλο, παρέχοντάς του ξεκάθαρη στήριξη, ειδικά μετά το ματς με την Μπεσίκτας. Το κυριότερο όλων, όμως, είναι ότι έφερε σε πρώτο πλάνο το ποδοσφαιρικό τμήμα και έπαψε να το επισκιάζει οτιδήποτε άλλο εξωαγωνιστικό, όπως συνέβαινε πέρυσι. Πλέον αντιμετωπίζει τα πάντα με το πρίσμα του «θα κάνει καλό στην απόδοση της ομάδας;» κι αυτό έχει φέρει δραστική βελτίωση στην εικόνα της στα παιχνίδια.
-Ο Φερέιρα παίζει κάτι που του αρέσει με τα υλικά που θέλει: Ο Αμπέλ ήταν κεντρικό πρόσωπο με τις επιλογές του χθες στο ματς με την Μπενφίκα και, όπως και με την Μπεσίκτας, δεν θύμιζε σε τίποτα τον περσινό εαυτό του που από ένα σημείο και έπειτα έμοιαζε να κάνει αγγαρεία. Πλέον, ο Πορτογάλος έχει στήσει μία ομάδα που παίζει αυτό που ο ίδιος θέλει, με τους παίκτες που ο ίδιος εγκρίνει και με το «ΟΚ» της διοίκησης για να βάλει στην άκρη παίκτες που ήταν πρώτης γραμμής επί Λουτσέσκου και ο Φερέιρα εκτιμά ότι έχει κλείσει ο κύκλος τους στον ΠΑΟΚ. Αισθάνεται την γη γερά κάτω από τα πόδια του σε σημείο που να δηλώνει δημόσια ότι θα κάνει προσπάθεια να πείσει τον Σαββίδη και τον ίδιο τον Γιαννούλη να μην πουληθεί μέχρι το τέλος της φετινής περιόδου, πολύ απλά γιατί τον θεωρεί αναντικατάστατο στην παρούσα φάση. Αν δεν αισθάνεσαι έμπρακτη στήριξη από τον πρόεδρο της ομάδας σου, απλά δεν κάνεις τέτοια δήλωση. Η αναφορά στον Κατερινιώτη μπακ δεν είναι τυχαία γιατί αποτελεί τον παίκτη στον οποίο εστίασε από την πρώτη στιγμή. Έστησε πάνω του το επιθετικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ και εκείνος έφτασε χθες να είναι οργανωτής και εκτελεστής μαζί και όχι απλά ένας μοντέρνος φουλ μπακ.
-Ο ΠΑΟΚ είναι πλέον ομάδα με χαρακτηριστικά Τσάμπιονς Λιγκ: Η ίδια η ιστορία του ΠΑΟΚ στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ έχει δείξει ότι η συνταγή της επιτυχίας πλέον είναι συγκεκριμένη. Για να μπει μία ομάδα στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης πρέπει να έχει ορισμένα στάνταρ χαρακτηριστικά. Και το σημαντικότερο από όλα είναι η ταχύτητα. Ο ΠΑΟΚ διαθέτει μία ομάδα που τρέχει, Περισσότερο και από τους νταμπλούχους και αήττητους στο Πρωτάθλημα του Ραζβάν Λουτσέσκου. Το έκανε χθες σε σημείο που εξέθεσε την Μπενφίκα. Όταν ο ρυθμός άρχισε να ανεβαίνει και η μπάλα να αλλάζει γρήγορα το μισό του γηπέδου στο οποίο παιζόταν, ο ΠΑΟΚ πέτυχε κάτι μοναδικό: να γίνει πιο επικίνδυνος από την Μπενφίκα, κυρίως με επιθέσεις που άρχιζαν από την συνεργασία Γιαννούλη-Τζόλη. Έπαιξε άμεσο ποδόσφαιρο, με επιθέσεις λίγων δευτερολέπτων, χωρίς σε κανένα σημείο να εκτεθεί αμυντικά. Έργο του τεχνικού τιμ και πρέπει να το πιστώσουμε.
-Ευστοχία στις μεταγραφές: Ο ΠΑΟΚ έκανε δύο μεταγραφές έτοιμων παικτών (ο Νινούα λογίζεται ως επένδυση για το μέλλον) και ήδη έχει αρχίσει να παίρνει πράγματα από εκείνους. Ο Σβαμπ από το ματς με την Μπεσίκτας κιόλας άρχισε να κάνει απόσβεση, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς με το καλημέρα, «πλήγωσε» την προηγούμενη ομάδα του, σκοράροντας κινούμενος σε έναν ρόλο που του ταιριάζει γάντι και ο Φερέιρα τρίβει τα χέρια του για τις επιπλέον λύσεις που έρχονται.
-Ο Δικέφαλος έχει ενισχύσει το ελληνικό στοιχείο και μαζί το DNA ΠΑΟΚ: Είναι ένας άγραφος νόμος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι πραγματικά μεγάλες πορείες ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη να γίνονται όταν αυτές έχουν στην σύνθεσή τους έντονο το ελληνικό στοιχείο και κυρίως παίκτες βγαλμένους από το πλάνα της ομάδας, μπολιασμένους με καλούς ξένους. Το έχουμε δει με τον Παναθηναϊκό παλιότερα, το αποδεικνύει και ο ΠΑΟΚ τώρα. Στην χρονιά του πρωταθλήματος είχε 2 με 3 Έλληνες στην ενδεκάδα (Πασχαλάκης που όμως δεν ήταν παίκτης βγαλμένος από τα σπλάχνα της ομάδας, και ενίοτε ένας εκ των Πέλκα και Λημνιού). Πλέον αγωνίζονται μόνιμα τέσσερα παιδιά (Πέλκας, Γιαννούλης, Τζόλης και Μιχαηλίδης) που όλα έχουν μπολιαστεί με την ιδέα ΠΑΟΚ από πολύ μικρά και αυτό επιδρά καταλυτικά και στις προκρίσεις στην Ευρώπη. Ο Έλληνας παίκτης, γέννημα θρέμμα του ΠΑΟΚ, έχει τεράστιο δέσιμο με την ομάδα κι αυτό φαίνεται μέσα στο παιχνίδι.
Υ.Γ. Προφανώς έχουμε πολλά ακόμη να δούμε για να βγει το πρόσημο της σεζόν για τον ΠΑΟΚ, Τζόλη, τον Μιχαηλίδη και τα άλλα παιδιά το σίγουρο όμως είναι ότι, πλέον, ο δρόμος μέχρι τους ομίλους του Champions League είναι πιο ανοιχτός από ποτέ, αρκεί ο Δικέφαλος να μην... χάσει το μυαλό του από την σπουδαία πρόκριση επί της Μπενφίκα που άφησε άφωνη όλη την Ευρώπη.