Ο Τάσος Σιδηρόπουλος μίλησε από την Ρόδο στο Metropolis 95.5 για την νομική υπόσταση που πήρε το σωματείο διαιτητών και βοηθών της Super League, τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, την στιγμή που ο Βορειοιρλανδός, Άλαν Σνόντι, μόλις τον υποβάθμισε ο Κλάτενμπεργκ παραιτήθηκε από την ΚΕΔ και απαρνήθηκε οκτώ χιλιάρικα μηνιαίως για την επόμενη διετία.
«Το Όργανό μας ήταν άτυπο. Τώρα είναι νόμιμο. Είναι ένα σωματείο που δημιουργήθηκε για τους διαιτητές και τους βοηθούς της Super League. Έχει κατατεθεί το καταστατικό στο Πρωτοδικείο και έχει λάβει την αναγνώριση. Έχει εγκριθεί και αναμένουμε την δημοσίευση από τον δικηγόρο. Θα εκπροσωπεί τους διαιτητές και τους βοηθούς, δεν θα έχει την έννοια τους συνδικαλιστικού οργάνου.
Ήταν ένας θεσμός που αποταμίευε χρήματα για διάφορους σκοπούς. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν τα χρήματα σε ατομικούς λογαριασμούς, αλλά πλέον ήταν δύσκολο. Οπότε αποφασίσαμε να αποκτήσουμε μία νομική υπόσταση για να είμαστε οργανωμένοι, αλλά και καλυμμένοι νομικά και φορολογικά. Λέγεται σωματείο διαιτητών και βοηθών Super League» είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Εμείς, όποτε μας ζητηθεί θα συνεργαστούμε με την Ένωση διαιτητών, δεν έχουμε καμία σύγκρουση. Δεν κοιτάμε καμία θέση από την ΟΔΠΕ. Σκοπός μας δεν είναι ο συνδικαλισμός, απλώς να ακούγεται η φωνή των διαιτητών όπως πρέπει να ακουστεί. Και πριν είχαμε άριστη συνεργασία με την Ομοσπονδία, σε όλες τις συναντήσεις ήμασταν παρόντες, απλά το τυπικό και νομικό κομμάτι μας οδήγησε σε αυτή την εξέλιξη».
Για την αυστηροποίηση των ποινών: «Είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο τους διαιτητές, ο πειθαρχικός κώδικας. Οι άνθρωποι που είναι εκεί σίγουρα γνωρίζουν καλύτερα. Οι κανόνες χρόνο με τον χρόνο αλλάζουν, είναι δουλειά της Ομοσπονδίας. Η προσωπική μου άποψη, για την αυστηροποίηση των ποινών, είναι ότι μία ποινή προλαβαίνει πράγματα, το πιο σημαντικό, όμως, είναι η εφαρμογή. Δεν γνωρίζω να μην έχει τιμωρηθεί κάποιος. Και ο διαιτητής πρέπει να τιμωρείται όταν κάνει λάθη, δεν το συζητάμε. Δεν γνωρίζω τον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ για να πω περισσότερα.
Εγώ είμαι πάντα διαθέσιμος να παίζω, είναι κάτι που το αγαπάω. Δεν κουράζομαι όταν βρίσκομαι στο γήπεδο με τους παίκτες. Πιο κουραστικό είναι το ταξίδι από την Ρόδο. Σε αυτό το σημείο που έχω φτάσει δεν θα το έκανα δωρεάν σε υψηλό επίπεδο, μπορώ να κάνω δωρεάν έναν αγώνα για φιλανθρωπικό ή να προσφέρω μέρος από την αμοιβή μου. Είμαι αντίθετος στο να μην αμείβεται όταν κάποιος προσφέρει επαγγελματικά».
Κατέληξε λέγοντας: «Η Παιδόπολη είναι ένα ορφανοτροφείο. Ήταν χωρισμένοι οι γονείς μου. Ξεκίνησα από το πουθενά από πέντε ετών και έφτασα σε ένα επίπεδο. Υπήρχαν και άλλα παιδιά που τα κατάφεραν. Μπορεί στη ζωή να υπάρχουν δυσκολίες, αλλά εμείς πρέπει να παλεύουμε. Έχοντας ζήσει δύσκολα παιδικά χρόνια καταλαβαίνω τους υπόλοιπους».