Τον 50ο αγώνα στη φετινή σεζόν έδωσε προχθές στη Νέα Φιλαδέλφεια ο ΠΑΟΚ. Με έξι ακόμη στα πλέι οφ και τους δύο με την Κλαμπ Μπριζ θα φτάσει στους 58. Κι αν καταφέρει να προκριθεί, θα “κλειδώσει” 60 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, με στόχο να τους κάνει 61 στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ.
Τα αποτελέσματα στα οποία οδήγησαν αυτοί οι 50 αγώνες αποτελούν ήδη μεγάλο επίτευγμα. Με ένα ρόστερ που αρχικά δεν έπειθε κανέναν ότι είναι ικανό να διεκδικήσει τίτλους στην Ελλάδα και διάκριση στην Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ είναι σήμερα πρωτοπόρος στο Πρωτάθλημα, παίζει για να φτάσει μια ανάσα από έναν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και έχει αποκλειστεί από τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με ένα σενάριο που μπορεί να εμφανιστεί και πάλι μόνο μετά από δυο-τρεις αιώνες.
Αυτονόητα, ο Λουτσέσκου και οι παίκτες δικαιούνται πολλά συγχαρητήρια. Ο Ρουμάνος γιατί δημιούργησε μια ομάδα με πολλές αρετές σε όλα τα επίπεδα και οι παίκτες γιατί με τις προσπάθειές τους ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, επιτρέποντας στους οπαδούς του ΠΑΟΚ να ονειρεύονται ακόμη και... τρεμπλ. Τώρα, όμως, που η ομάδα έχει περάσει στην πιο κρίσιμη και, ταυτόχρονα, πιο δύσκολη φράση της σεζόν, τώρα που το κάθε παιχνίδι είναι μία μάχη δίχως αύριο, πρέπει όλοι να πασχίσουν ώστε να ξεπεράσουν τις αδυναμίες τους. Τα μεγάλα ματς τα κερδίζει αυτός που τα θέλει περισσότερο και που κάνει τα λιγότερα λάθη. Κι από τη στιγμή που το μάτι κόουτς και παικτών γυαλίζει, στην κυριολεξία, μένει η δουλειά για την αποφυγή προσωπικών και ατομικών λαθών.
Με αφορμή το προχθεσινό ματς, θα φέρω δύο παραδείγματα. Το πρώτο: Ο ΠΑΟΚ δέχεται δύο γκολ από μία κακή ΑΕΚ. Το ένα από ομαδικό λάθος και άλλο από ατομικό. Στο ένα δεν λειτουργεί σωστά όλος ο αμυντικός μηχανισμός, στο άλλο αιφνιδιάζεται ο Κοτάρσκι και δέχεται ένα πολύ “φτηνό” γκολ για την αξία του.
Το δεύτερο: Υπάρχουν στον ΠΑΟΚ πολλοί παίκτες που υστέρησαν, όντες πολύ κάτω από τα συνηθισμένα standards τους: Σβαμπ, Μεϊτέ, Μουργκ, Κωνσταντέλιας, Ζίβκοβιτς, Μπράντον, συν τον Οτο που συνέχισε τις κακές εμφανίσεις του. Στον αντίποδα, έχει Μπάμπα, που τα κάνει όλα και τα κάνει υπέροχα, έχει Κουλιεράκη και Κεντζιόρα, που διαπρέπουν και σε άμυνα (εκτός από το πρώτο γκολ της ΑΕΚ), αλλά και σε επίθεση, έχει και τον Οζντόεφ που βρίσκει τρόπο να ισοφαρίσει. Κοντολογίς, με τέσσερις μόνο παίκτες πήρε την ισοπαλία. Γιατί, λοιπόν, να μη σταθούν όλοι εξίσου καλά; Γιατί να μην έχουν όλοι την απόδοση στη νίκη επί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο; Και γιατί να προσφερθούν πάλι στην ΑΕΚ δύο γκολ δώρα;
Προσέξτε: Ο Μπάμπα είναι ο μόνος παίκτης που καταδίωξε τον Γκατσίνοβιτς. Εμφανίστηκε σε θέση στόπερ και λίγο έλειψε να τον προλάβει πριν σουτάρει. Ο Μπάμπα είναι ο παίκτης που εμφανίστηκε σε θέση δεύτερου φορ και σκόραρε μειώνοντας σε 2-1. Και ο Μπάμπα ήταν ο παίκτης που εμφανίστηκε σε θέση... δεξιού εξτρέμ και έκανε τη σέντρα που απέφερε το 2-2 από τον Οζντόεφ μετά την κεφαλιά του Κουλιεράκη.
Ο Μπάμπα ήταν παντού και είχε τρομακτική συνεισφορά στην αποφυγή της ήττας. Υπήρχαν, όμως, επτά παίκτες (εξαιρώ φυσικά και Ντεσπόντοφ, Σαμάτα, Σάστρε, γιατί κι αυτοί βοήθησαν) που πρόσφεραν από ελάχιστα έως και τίποτε απολύτως. Ε, λοιπόν, αυτό απαγορεύεται να συμβεί από εδώ και πέρα...
Λάθη δεν θα πάψουν ποτέ να γίνονται. Το ζητούμενο είναι να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Τόσοι πολλοί παίκτες, όμως, εκτός αγώνα ουσιαστικά, δεν είναι κάτι που γίνεται αποδεκτό, όταν μιλάμε για μια ομάδα που παλεύει με νύχια και με δόντια για να πετύχει δύο φιλόδοξους στόχους.
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης