Προβληματίζομαι
για το ποιο ήταν το πιο θετικό νέο που
βγήκε για τον ΠΑΟΚ από το χθεσινό πρώτο
φιλικό της νέας σεζόν κόντρα στον
Ατρόμητο. Το ντεμπούτο του Σβαμπ, τα
θετικά μηνύματα που εξέπεμψαν αρκετοί
πιτσιρικάδες που έχουν ενταχθεί στην
ομάδα ή οι δηλώσεις του Αμπέλ Φερέιρα
στο φινάλε του ματς ότι δεν είναι
προσκολλημένος σε ένα σύστημα;
Ας τα πάρουμε ένα-ένα:
-Ο Στέφανος Σβαμπ άρεσε. Από τον τρόπο που υποδεχόταν την μπάλα, την σιγουριά στις πάσες του και κυρίως τον κάθετο τρόπο με τον οποίο επέλεγε να προωθήσει παιχνίδι, ο Αυστριακός έστειλε με την πρώτη το μήνυμα ότι είναι ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής, ένας μέσος που είναι αρκετά πάνω από τον μέσο όρο των μέσων που παίζουν στην Ελλάδα και σίγουρα με ηγετικά στοιχεία. Είναι από τους παίκτες που βγαίνουν μπροστά και δεν κρύβονται και θα το δούμε αυτό όταν τους μάθει και τον μάθουν στον ΠΑΟΚ. Το πρώτο λάθος του πρέπει να ήταν μετά το 40’ και χάι-λάιτ κίνηση η ωραία κάθετη πάσα στον Ζαμπά σε εκτέλεση φάουλ που ο Βραζιλιάνος δεν εκμεταλλεύτηκε. Η αλήθεια είναι ότι άφησε την εντύπωση ότι αν είχε ένα ακόμη Σβαμπ δίπλα του και όχι τον ασταθή Ελ Καντουρί τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για τον Δικέφαλο.
-Ο Τσαούσης με το γλυκό αριστερό πόδι, ο πανταχού παρών Διαμαντής, ο 17χρονος, που μοιάζει με 22χρονο, Κούτσιας, μαζί με τον Τσιγγάρα (τον Μπαλογιάννη θα τον δούμε περισσότερο στα επόμενα ματς), ήρθαν να κουμπώσουν στους ήδη ενταγμένους στο σύνολο Μιχαηλίδη και Τζόλη. Μία μικρή παρατήρηση: Προσέξτε τον τρόπο που κινείται ο Τζόλης. Αν αυτές τις κινήσεις ο Φερέιρα μπορέσει να τις εντάξει στον συνολικό επιθετικό πλάνο της ομάδας, θα εισπράξει πολλά από εκείνον και σε ασίστ και σε γκολ.
-Οι δηλώσεις του Αμπέλ Φερέιρα. Ο Πορτογάλος μάλλον κατάλαβε αυτό που είδαμε όλοι όσοι παρακολουθήσαμε το παιχνίδι. Το σύστημα με τους τρεις στόπερ δεν είναι η θεραπεία για όλες τα προβλήματα του ΠΑΟΚ. Μπορεί να ταιριάζει σε παιχνίδια που ο Δικέφαλος ψάχνει δύο αποτελέσματα (π.χ. με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη στα πλέι οφ ή ακόμη και στο Κύπελλο μέχρι να έρθουν οι κακές αλλαγές), όμως όταν ο Δικέφαλος θα είναι υποχρεωμένος να παίζει επιθετικά και να κυνηγά το γκολ, θα τον εμφανίζει ανεπαρκή μέσα στο γήπεδο. Με δύο κεντρικούς μέσους η παραγωγικότητα σε φάσεις της ομάδας μειώνεται πάρα πολύ και αυτό αποδεικνύεται και με ένα αντιπαράδειγμα. Όταν στο δεύτερο μέρος ο Μπίσεσβαρ έγινε ο τρίτος μέσος (επιτελικός) μπροστά από Εσίτι και Βέρνμπλουμ τα πράγματα βελτιώθηκαν και επιθετικά.
Το πιο μεγάλο
πρόβλημα είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης
Ωστόσο,
υπάρχει κάτι ακόμη που μάλλον δεν έχει
τονιστεί αρκετά. Ο ρόλος των ακραίων
μπακ. Ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ μέτριος ως κακός
χθες επιθετικά στο πρώτο μέρος, γιατί
οι δύο φουλ μπακ του (Γιαννούλης και
Λημνιός) δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Και
η κακή παρουσία τους είχε κυρίως
ψυχολογική αιτία. Ο Γιαννούλης είχε
πολλά νεύρα που τον οδηγούσαν σε αβίαστα
λάθος πάσες. Ο Λημνιός από την άλλη αν
και σε νέο ρόλο, δεν είχε τον αέρα που
μας έχει συνηθίσει στα καλά του παιχνίδια.
Και η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ καιρό
να κάνει καλό παιχνίδι, ειδικά στον
επιθετικό τομέα. Δεν ξέρω αν έχουν
επηρεαστεί από την συνεχή αναφορά των
ονομάτων τους στα μεταγραφικά σενάρια
που κυκλοφορούν, αλλά σίγουρα δεν είναι
στην καλύτερη δυνατή ψυχολογική
κατάσταση. Το ίδιο συμβαίνει και με τους
φορ της ομάδας και ειδικά τον Σφιντέρσκι
που δεν μας είχε συνηθίσει να χάνει γκολ
από ριμπάουντ με τον τερματοφύλακα σε
δύσκολη θέση.
Ας μην μείνουμε άλλο σε ατομικά παραδείγματα κι ας δούμε την μεγάλη εικόνα. Ο ΠΑΟΚ δεν μοιάζει σε τίποτα με εκείνη την ομάδα των αήττητων πρωταθλητών που ανέβαζε το σερί των νικών από βδομάδα σε βδομάδα.
Πιθανόν, γι’ αυτό να φταίει το γεγονός ότι βιώνει μία μεταβατική περίοδο, κυρίως μέσα στα αποδυτήρια του. Από τους πέντε αρχηγούς της περσινής περιόδου, μόνο ένας είναι ενεργός, ο Βαρέλα. Ο Βιεϊρίνια παραμένει σε διακοπές και ατομικό πρόγραμμα προπόνησης αφού ακόμη δεν έχει γεφυρωθεί η διαφορά του με τον ΠΑΟΚ, ο Κρέσπο μόλις πρόσφατα επανήλθε από μακρόχρονη απουσία, ο Πέλκας προσπαθεί να ξεπεράσει πλήρως το δικό του πρόβλημα τραυματισμού, ο Μάτος εδώ και καιρό έχει βρεθεί με δεύτερο ρόλο.
Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να ξαναβρεί τους σωματοφύλακές του, εκείνους που δεν θα αφήνουν τα αποδυτήρια να χαλαρώνουν.
Για να συμβεί αυτό, όμως, πρέπει να ξεκαθαρίσει και η κατάσταση με το προπονητικό τιμ. Όλοι όσοι ασχολούνται με τον ΠΑΟΚ αντιλαμβάνονται ότι ο Φερέιρα και οι συνεργάτες του βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο μέχρι το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι στις 25 ή 26 Αυγούστου.
Λειτουργούν κι αυτοί υπό πίεση και σίγουρα δεν υπάρχει ο χρόνος και περισσότερο το μυαλό για να δούνε ζητήματα δομής γύρω από την λειτουργία της ομάδας. Προφανώς, αν ο ΠΑΟΚ προκριθεί, εξασφαλίσει μίνιμουμ θέση στους ομίλους του Europa League (και άρα τουλάχιστον 8 εκατομμύρια ευρώ), το περιβάλλον θα γίνει λιγότερο πιεστικό και θα τονωθεί και η αυτοπεποίθηση της ομάδας. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα αντέξει να ζει με αυτό το άγχος ως τότε.