Όπως ακριβώς το είχα προβλέψει, σχολιάζοντας την παραμονή του ντέρμπι στη Λεωφόρο ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα...
«Με την πλάτη στον τοίχο ο ΠΑΟ, ιδανικές οι συνθήκες για ολική επαναφορά του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα», ήταν ο τίτλος του άρθρου μου το περασμένο Σάββατο, στο οποίο εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός θα εμφανιστεί φοβερά πιεσμένος στο ντέρμπι, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ, ο οποίος και ψυχολογικά και αγωνιστικά ήταν σε τέτοια κατάσταση που μπροστά του ανοιγόταν μια τεράστια ευκαιρία.
Η ομάδα του Λουτσέσκου δικαίωσε, όχι μόνο εμένα, βέβαια, αλλά και πάρα πολλούς που είχαν την ίδια προσέγγιση, το ίδιο προαίσθημα και το ίδιο σκεπτικό.
Οι παίκτες του ΠΑΟΚ άρπαξαν την ευκαιρία και έκαναν τόσο εύκολο το παιχνίδι, που να υποχρεώνουν, νομίζω, τον καθένα να αναρωτιέται πώς γίνεται ο ΠΑΟ να κατάφερε κάποια στιγμή πριν τη διακοπή του πρωταθλήματος να ξεφύγει με δέκα βαθμούς από τον δεύτερο στο πρωτάθλημα και ο Δικέφαλος να έχει μείνει τόσο πίσω.
Βέβαια, η αλήθεια είναι πώς τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Σε ό,τι αφορά στον ΠΑΟΚ, τα πράγματα το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι ξεκάθαρα.
Παρότι δεν έχει αποκτήσει ακόμη την σταθερότητα που και ο Λουτσέσκου θα ήθελε, εν τούτοις είναι απείρως πιο αξιόπιστος, η συνοχή του έχει φτάσει σε αρκετά υψηλό επίπεδο, η ενσωμάτωση πολλών νεαρών ποδοσφαιριστών λειτουργεί, πλέον, εξαιρετικά και οι αυτοματισμοί του προκαλούν τον θαυμασμό όσων βλέπουν τα παιχνίδια του.
Ο ΠΑΟΚ παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, οι ταλαντούχοι Έλληνες ποδοσφαιριστές του αποκτούν αυτοπεποίθηση μέσα από την χρησιμοποίησή τους και την εμπιστοσύνη που τους δείχνει ο Λουτσέσκου, η διαχείριση του υλικού από τον Ρουμάνο τεχνικό είναι τέτοια που να τους κρατάει όλους σε ετοιμότητα.
Ο ΠΑΟΚ είναι μέσα στο παιχνίδι για την κατάκτηση του κυπέλλου, όμως, θεωρώ ότι είναι, πια, μέσα και στο παιχνίδι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος...