Η επιστροφή στον τελικό του Κυπέλλου μετά από δύο χρόνια και πολύ περισσότερο η κατάκτηση του τίτλου μετά από 22 χρόνια, δεν ήταν ο στόχος του φετινού ΠΑΟΚ. Προέκυψαν στην πορεία χωρίς αυτό να κάνει μικρότερη την πίκρα της χθεσινής ήττας στον ημιτελικό με τον Προμηθέα. Αυτό που μένει όμως πέραν από τη λογική στεναχώρια για μια ευκαιρία που χάθηκε, είναι η κοινή αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ έγινε λίγο μεγαλύτερος χθες. Γιατί υπάρχουν και οι ήττες που μεγαλώνουν τα μεγέθη και -καλώς ή κακώς- τέτοιες έχει μετρήσει πολλές στην ιστορία του ο μπασκετικός ΠΑΟΚ.
Η χθεσινή του έδωσε λίγο περισσότερο μπόι. Απέναντι σε μία ομάδα που πέραν όλων των άλλων αντικειμενικών, μπασκετικών πλεονεκτημάτων είχε και 24 περισσότερες ώρες ξεκούρασης για ένα ματς που εν τέλει κρίθηκε και στον τομέα της ενέργειας, ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολλά. Όχι το εισιτήριο για τον τελικό όμως κέρδισε άλλα πράγματα, ακόμη μεγαλύτερα και από τη 13η συμμετοχή του στον τελικό.
Αθλητικά είναι η βεβαιότητα πια ότι έχει βγάλει από πάνω του την ταμπέλα του μπασκετικού περίγελου που κουβαλούσε την τελευταία 1,5 σεζόν, από τότε που ξεχείλισαν τα οικονομικά προβλήματα του.
Ψυχολογικά είναι η αυτοπεποίθηση που του έδωσε μία μεγάλη, από πολλές απόψεις, νίκη στον προημιτελικό επί του Ηρακλή και πολύ περισσότερο το ότι κοίταξε στα μάτια έναν αντίπαλο που τον βλέπει αφ' υψηλού σε όλα τα επίπεδα, κάτι που ειρήσθω εν παρόδω φάνηκε ακόμη και όταν το παιχνίδι πήγε στην κόψη του ξυραφιού. Γιατί ο αγώνας δεν κρίθηκε μόνο στα δύο τρίποντα του Αγραβάνη.
Πάνω όμως και από αυτά τα οφέλη υπάρχει ένα άλλο που είναι αδύνατο να μπει σε ζυγαριά και να αποτιμηθεί. Είναι πως, επιτέλους, έδιωξε τον αρνητισμό και την τοξικότητα που είχαν εγκατασταθεί τα τρία τελευταία χρόνια στο «παλατάκι». Η προσπάθεια που γίνεται εκτός και εντός των τεσσάρων γραμμών έχει «ψήσει» τον κόσμο του ΠΑΟΚ που δεν ψάχνει πια για αποδιοπομπαίους τράγους. Αντιλαμβάνεται ότι κάτι καλό στήνεται και προσπαθεί, στο μέτρο των δυνάμεων του, να το υποστηρίξει. Τα σχόλια στη σελίδα της ΚΑΕ στα social media μετά από έναν εντός έδρας, χαμένο ημιτελικό Κυπέλλου και απέναντι σε αντίπαλο που δεν ήταν ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός, ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία τους θετικά και εγκωμιαστικά για τον Λυκογιάννη και τους παίκτες. Αν αυτή δεν είναι πρόοδος σε σχέση με την αντίστοιχη εικόνα των προηγούμενων χρόνων, ποια είναι;
ΥΓ. Ο ΠΑΟΚ βγαίνει κι επισήμως στην αγορά για να βοηθηθεί ενόψει της τελικής ευθείας του Πρωταθλήματος και αφού είναι προφανές ότι δεν αρκείται στην εξασφάλιση της παραμονής που όσο δεν παίζεται μπάσκετ στην Α2, δεν θα είναι θέμα για καμία ομάδα. Όλα δείχνουν κίνηση στο «3», για έναν παίκτη που θα βγάλει φορτίο από τις πλάτες του Γκρίφιν και του Λοβ. Αν είχε αυτό το πλεονέκτημα χθες ο ΠΑΟΚ, τότε θα μπορούσε κάλλιστα η ιστορία να γραφτεί με διαφορετικό τρόπο.