Δεν
πάει πολύς καιρός που ο Ολυμπιακός έδινε
ένα άλλο ντέρμπι, απλά
παραδοσιακό
πλέον
θα το χαρακτηρίζαμε καθώς ο τωρινός
Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συγκριθεί
με τον ΠΑΟΚ, το οποίο ήρθε ισόπαλο. Τότε,
λοιπόν, με περισσότερες απουσίες οι
“ερυθρόλευκοι” είχαν πάρει ένα “σβηστό”
0-0 με καθαρά αμυντική τακτική, αλλά χωρίς
να ζοριστούν ούτε μία στιγμή στο παιχνίδι.
Χθες, παρότι είχαν στην ενδεκάδα τους μετά από καιρό, τον καλύτερο παίκτη τους φέτος, Αγκιμπού Καμαρά, όχι μόνο έπαιξαν και πάλι αμυντικά, αλλά βρέθηκαν πολλές φορές στην διάρκεια του αγώνα στα σχοινιά από τον Δικέφαλο. Δεν είχαν απέναντί τους απλά μία ομάδα που ήθελε να τους τρέξει και τίποτα παραπάνω, αλλά έναν αντίπαλο που μπήκε για να πάρει από την πρώτη στιγμή κυρίαρχο ρόλο στο ματς. Για όσους δεν έκαναν την σούμα στο μυαλό τους, ο ΠΑΟΚ με όλα τα επιθετικά όπλα στην σύνθεσή του είχε τέσσερις φάσεις στο πρώτο δεκάλεπτο (οι δύο με Ινγκασον και Τσιγγάρα κραυγαλέες), με την συμπλήρωση 20 λεπτών αγώνα είχε 73-27 κατοχή και συνολικά “στρίμωξε” τον Ολυμπιακό όσο καμία άλλη ομάδα φέτος.
Με απλά λόγια, ο Λουτσέσκου κατέβασε ένα σύνολο αποφασισμένο να παίξει μόνο για την νίκη χωρίς να συμβιβάζεται με κάτι άλλο. Στο φινάλε δεν τα κατάφερε, έμεινε στο 1-1, αλλά υπάρχουν πολλοί συγκεκριμένοι λόγοι γι αυτό:
-Αντί να έχει κάνει δύο, ίσως και τρία, γκολ στο πρώτο ημίχρονο, με την ολοκλήρωσή του πήγε στα αποδυτήρια με το σκορ στο 1-1 πληρώνοντας, μία κακή στιγμή, μείγμα ατυχίας με αδράνεια.
-Εχασε απρόσμενα τον Μπίσεσβαρ, τον πιο ποιοτικό παίκτη στις τελικές πάσες, τον άνθρωπο που με μία ενέργειά του μπορεί να αλλάξει την ροή του αγώνα πριν καλά-καλά συμπληρώσει ένα ημίχρονο.
-Σπατάλησε ευκαιρίες με πολύ καλές προοπτικές στο δεύτερο μέρος, λόγω εγωιστικής συμπεριφοράς των παικτών του και ατυχίας (δοκάρι Τσιγγάρα).
-Τέλος, δεν πήρε τις βοήθειες που περίμενε από τον πάγκο του που έστειλε το μήνυμα ότι για μερικούς παίκτες στην ομάδα δεν υπάρχουν ισάξιοι αντικαταστάτες τους.
Δεν χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη ανάλυση το χθεσινό παιχνίδι, ούτε να ψειρίσουμε τα συμπεράσματα. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε νικήσει κιόλας, το ότι δεν τα κατάφερε, όμως, δεν σημαίνει ότι αυτή είναι η αιτία της πιθανής απώλειας του τίτλου. Αν ο ΠΑΟΚ είχε πάρει το παιχνίδι με τον Βόλο στο οποίο προηγήθηκε με 4-1 (+2 πόντοι), τον αγώνα με τον Ιωνικό που επίσης βρέθηκε μπροστά στο σκορ (+3), δεν αυτοκτονούσε στο Περιστέρι (+3) και δεν έχανε έστω από Γιάννινα και Αρη (+2) στην Τούμπα, θα ήταν τώρα πάνω από τον Ολυμπιακό και ακόμη και την ισοπαλία στο χθεσινό ντέρμπι θα την αντιμετωπίζαμε με τελείως διαφορετικό πρίσμα. Η ζημιά για τον Δικέφαλο είχε γίνει μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου, όταν έπαιξε στην Νεάπολη με τον Ιωνικό.
Μετρά
ο τρόπος και αυτός είναι της μεγάλης
ομάδας
Εξυπακούεται,
βέβαια,
ότι
αν ο
ΠΑΟΚ
μπορεί να πλησιάζει πιο κοντά στην
κορυφή πρέπει να αρπάζει τις ευκαιρίες
που του παρουσιάζονται και υπό αυτό το
πρίσμα, Λουτσέσκου και παίκτες πρέπει
να είναι σκασμένοι που δεν νίκησαν χθες.
Δεν μπορεί, όμως, κανείς να παραγνωρίσει ότι προσπάθησαν και μάλιστα με τον τρόπο της μεγάλης ομάδας. Μπήκαν στο τερέν της Τούμπας με διάθεση να παίξουν κυριαρχικό ποδόσφαιρο και όχι κλεφτοπόλεμο. Να παίξουν τον αντίπαλό τους στα ίσα και να του στείλουν το μήνυμα ότι αυτοί είναι καλύτεροι και άρα πρέπει να έχουν τον φόβο του ΠΑΟΚ. Αυτή η νοοτροπία νικητή είναι η βάση για μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και ο ΠΑΟΚ απέδειξε ότι την έχει. Ακόμη κι όταν έχανε, το έκανε έχοντας πρώτο ρόλο στο παιχνίδι κι αυτό είναι έργο Λουτσέσκου και πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Όπως είπε και στις δηλώσεις του ο Ρουμάνος τεχνικός, πλέον έχει βρει και τη ισορροπία που πρέπει να έχει η ομάδα του. Η βελτίωση του ΠΑΟΚ σε όλους τους τομείς είναι εμφανής. Βοήθησε και η προώθηση στην ενδεκάδα παικτών όπως ο Ινγκασον, ο Λύρατζης και ο Τσιγγάρας , αλλά είναι αλήθεια ότι ο Λουτσέσκου έχει καταφέρει να ξεμπερδέψει μία κατάσταση που φαινόταν πολύ δύσκολη για να βγει άκρη.
Προφανώς, βοήθησαν και οι διορθωτικές κινήσεις (προς το παρόν οι αποχωρήσεις) και πλέον ο Λουτσέσκου έχει ξαναμοιράσει ρόλους χωρίς να έχει διαταράξει τα αποδυτήρια.
Η κατάσταση είναι στρωμένη για να παρέμβει ο Ιβάν
Ξεφεύγοντας
από την οπτική μόνο του φετινού
Πρωταθλήματος, αλλά βλέποντας και την
επόμενη σεζόν, ο ΠΑΟΚ τα
έχει, λοιπόν, όλα για να κάνει πρωταθλητισμό.
Μένει,
όμως, το πιο αποφασιστικό κομμάτι. Η
παρέμβαση του Ιβάν Σαββίδη για να
αποκτηθούν οι ποιοτικές μονάδες που θα
προστεθούν στο υπάρχουν σύνολο και θα
ανεβάσουν κατακόρυφα την ποιότητά του.
Για αυτή την δουλειά, άλλωστε, ο ομογενής
επιχειρηματίας έφερε τον Ζοσέ Μπότο
στην Τούμπα. Εκείνος θα διαθέσει το
χρήμα και ο Πορτογάλος θα το αξιοποιήσει
σωστά. Ο Φιλίπε Σοάρες (κυρίως αυτός,
γιατί δαπανήθηκαν άμεσα 2,5 εκατ. ευρώ,
χωρίς δοκιμή όπως θα γίνει με τον Σάστρε)
θα είναι ένα πρώτο δείγμα γραφής. Ο ΠΑΟΚ
έχει ανάγκη και από έναν μεσοεπιθετικό
υψηλότατου επιπέδου, έναν αριστερό
μπακ, πραγματικά τέτοιων προδιαγραφών
που θα μπορεί να έχει προσφορά παρόμοια
με αυτή του Βιεϊρίνια τα τελευταία
χρόνια, έναν τουλάχιστον (αν δεν φύγει
ο Πασχαλάκης) τερματοφύλακα για να βάλει
ανταγωνισμό στον διεθνή τερματοφύλακα
και ίσως και κάποιον γκολτζή σημείο
αναφοράς. Ενδεχομένως και ορισμένες
ακόμη κινήσεις ενίσχυσης. Σε κάθε
περίπτωση, ο Ιβάν Σαββίδης είναι εκείνος
που καλείται να βάλει φαρδιά πλατιά την
σφραγίδα του στην νέα ομάδα που έχουν
ήδη αρχίσει να χτίζουν Λουτσέσκου και
Μπότο.