Δεν είναι μακριά η εποχή που σχεδιαζόταν η εκκίνηση του ΠΑΟΚ στην φετινή σεζόν. Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Η ομάδα να εξασφαλίσει-σχεδόν υποχρεωτικά-την παρουσία της σε όμιλο του Europa League για να βοηθηθεί η ΠΑΕ στην προσπάθεια εξορθολογισμού του μπάτζετ λόγω της απειλής του Financial Fair Play. Πάνω σ’ αυτή την λογική στήθηκε ο αγωνιστικός σχεδιασμός και αυτός ήταν ο λόγος που παρέμεινε στον πάγκο ο Αμπέλ Φερέιρα (δεν «σήκωνε» τότε αλλαγή προπονητή).
Η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία, αλλά ακριβώς τότε ήταν που άρχισαν και τα προβλήματα. Ο ΠΑΟΚ δεν πίστεψε στην υπέρβαση της παρθενικής συμμετοχής στους ομίλους του Champions League (πιο τρανταχτή απόδειξη η πώληση του Ακπομ στην Μίντλεσμπρο, παραμονές του αγώνα με την Μπενφίκα) με συνέπεια να μην είναι έτοιμος… στις λεπτομέρειες που απαιτούσε η κόντρα με την Κράσνονταρ.
Ο αποκλεισμός έφερε κραδασμούς, ο ΠΑΟΚ έχασε την πυξίδα του και σύντομα και ο Αμπέλ Φερέιρα βρέθηκε εκτός ομάδας με την συμφέρουσα και για τις δύο πλευρές λύση της μεταγραφής στην Παλμέιρας. Η λύση του Πάμπλο Γκαρσία προέκυψε σαν ώριμο φρούτο που πέφτει από το δέντρο, ωστόσο, μετά από λίγες εβδομάδες φαίνεται ότι το πολύ ελπιδοφόρο πρότζεκτ της αξιοποίησης του Ουρουγουανού δεν είναι σωστά δομημένο.
Ο Δικέφαλος διάγει περίοδο σύγχυσης, δεν έχει καταφέρει να επικοινωνήσει τα σωστά μηνύματα στον κόσμο του για το τι ακριβώς συμβαίνει αυτή την περίοδο στην ομάδα και το πληρώνει στα παιχνίδια του. Φρέσκια απόδειξη η αναμέτρηση με την ΑΕΛ στο Αλκαζάρ.
Ο ΠΑΟΚ έκανε μία από εκείνες που ονομάζουμε γκέλες ολκής στην διάρκεια μιας αγωνιστικής περιόδου, παρότι είχε τις ευκαιρίες να φύγει από την θεσσαλική πρωτεύουσα με ένα άνετο 0-2 ή 0-3. Εδειξε μία ασυγχώρητη για ομάδα κορυφής αδυναμία στο σκοράρισμα, παράλληλα εκτέθηκε ανασταλτικά από την εξαιρετική ενέργεια του Πινακά και το πλήρωσε με την απώλεια δύο βαθμών που ενδεχομένως «πονέσει» πολύ στην συνέχεια της σεζόν.
Η πρωταρχική εξήγηση, όταν μάλιστα λίγη ώρα μετά ο Ελ Αραμπί κατέθετε πειστήρια εκτελεστικής δεινότητας στο ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ, είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει έναν Πρίγιοβιτς που με με μία-δύο ευκαιρίες τίναζε τα αντίπαλα δίχτυα. Προφανώς η παραπάνω άποψη έχει μεγάλη δόση αλήθειας από την άλλη όμως το να μείνουμε μόνο εκεί δεν βοηθά να εξηγηθούν και άλλες παράμετροι που παίζουν τον ρόλο τους στις απώλειες που κάνει ο ΠΑΟΚ και εδώ είναι που φαίνεται ότι το πρότζεκτ της εποχής Γκαρσία έχει ελλείψεις.
Κάποιος να εξηγήσει τι συμβαίνει για να αποφορτιστεί η ατμόσφαιρα
Η βασικότερη έλλειψη έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν την δεδομένη χρονική στιγμή οι άνθρωποι γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα για να απλώσουν ασπίδα προστασίας και να λειτουργήσουν... αγχολυτικά. Ο ΠΑΟΚ προφανώς κάθε χρόνο εξαντλεί τις πιθανότητες του να φτάσει στη κορυφή. Αυτό είναι δεδομένο κι αλίμονο αν δεν ίσχυε και φέτος για τον Δικέφαλο. Παράλληλα, διάγει και μεταβατική περίοδο.
Αλλάζει αγωνιστική φιλοσοφία, προσπαθεί να αναδείξει νέους πρωταγωνιστές (Τζόλης, Αντρίγια), επιχειρεί να επαναφέρει σε φουλ φόρμα τον ηγέτη του και άκρως απαραίτητο, όπως φάνηκε και χθες, Βιεϊρίνια, ψάχνει να αποκτήσει την σωστή χημεία ως σύνολο με παίκτες που θα «κουμπώνουν» αρμονικά μεταξύ τους. Και όλα αυτά με έναν προπονητή που εδώ και λίγες εβδομάδες κάνει το μεγάλο άλμα από τις Ακαδημίες στην πρώτη ομάδα. Αυτή η διαδικασία χρειάζεται χρόνο και δεν γίνεται και «αναίμακτα». Κοστίζει σε απώλειες βαθμών για τον ΠΑΟΚ, λόγω των μεταπτώσεων στην απόδοση της ομάδας.
Δυστυχώς, για τον «Κανάριο» και τους συνεργάτες του, αυτό δεν έχει γίνει κατανοητό σε μεγάλη μερίδα του κόσμου της ομάδας. Γι’ αυτό κι ενδεχομένως ο Ουρουγουανός εισπράττει γκρίνια και κριτική σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ όσο αρμόζει στην παρούσα φάση.
Τόσο που κι ο ίδιος να αισθάνεται πολύ πιεσμένος κι αυτό εν τέλει να είναι που βγαίνει από τις αναρτήσεις της συζύγου του Λάουρα στο instagram. Πιθανόν αυτή η πίεση να μεταφέρεται και στον τρόπο που παίζει ο ΠΑΟΚ στα παιχνίδια του. Εκανε μία πολύ εύστοχη παρατήρηση ο Γιάσμικο Βέλιτς χθες στο «Total Football» του OPEN TV: Ο ΠΑΟΚ βιάζεται να εκδηλώσει επιθέσεις, δεν κυκλοφορεί γρήγορα και με υπομονή την μπάλα περιμένοντας το σωστό τάιμινγκ για να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του.
Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη κάποιο στέλεχος κοντά στο ποδοσφαιρικό τμήμα να βγει μπροστά. Προφανώς, βάσει θέσης αυτός πρέπει να είναι ο Όλαφ Ρέμπε, ο οποίος όμως δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να πιάσει το σφυγμό του κόσμου και να ακούσει τις αγωνίες του για την ομάδα.
Ο Γκαρσία να δει την συνολική εικόνα
Αν υπήρχε ένας τέτοιος άνθρωπος, με το «ειδικό βάρος» που θα είχε στην συνείδηση των ΠΑΟΚτσήδων, θα είχε μιλήσει από χθες και η όλη συζήτηση για το που βαδίζει ο τωρινός ΠΑΟΚ θα είχε μπει σε ρεαλιστική βάση και άρα θα ήταν και γόνιμη, όχι ισοπεδωτική όπως συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό τώρα.
Η έλλειψη ενός τέτοιου στελέχους δεν πρέπει όμως να αποτελεί άλλοθι για τον Γκαρσία και τους συνεργάτες του. Εκείνοι είναι υποχρεωμένοι να πάρουν τα σωστά διδάγματα από τα ματς που έδωσε ο ΠΑΟΚ τελευταία και να βρούνε τις απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα:
-Γιατί η ομάδα έχει πρόβλημα κόντρα σε κλειστές άμυνες; Γιατί αν μπλοκάρει ο Αντρίγια μπλοκάρει παραγωγικά όλος ΠΑΟΚ; Γιατί είναι τόσο εξαρτημένη στο σκοράρισμα από την τριάδα Τζόλη – Αντρίγια – Σφιντέρσκι και δεν παίρνει σταθερά βοήθειες από αλλού;
-Γιατί υπάρχουν παίκτες που ατομικά δεν δείχνουν σε καλή κατάσταση (το ξεφούσκωμα του Σβαμπ στα τελευταία παιχνίδια είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα);
Παράλληλα, ο προπονητής του ΠΑΟΚ οφείλει να δει ξανά τις επιλογές του στο κοουτσάρισμα (δεν είναι τυχαίο που οι οπαδοί της ομάδας συζητούν αρκετά για την έως τώρα στάση του να μην εξαντλεί τις αλλαγές που έχει δικαίωμα να κάνει στην διάρκεια των αγώνων). Φυσικά, όλοι αντιλαμβάνονται ότι το τωρινό ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν δίνει τις δυνατότητες για ποικιλία στις εναλλακτικές λύσεις, αλλά καλό είναι για τον τεχνικό του ΠΑΟΚ να το παλέψει με αυτούς που έχει μέχρι να έρθουν οι επόμενοι.
Μεγάλο όπλο ο Βιεϊρίνια
Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να αποτελέσει στήριγμα στην δύσκολη αποστολή του Γκαρσία να παρουσιάζει μίας συνεχώς βελτιωμένη έκδοση του ΠΑΟΚ, αυτό δεν είναι άλλο από τον Αντρέ Βιεϊρίνια που χθες έδειξε ότι πατά πολύ γερά στον αγωνιστικό χώρο. Κι αν ο αρχηγός πατά καλά μπορεί να δώσει λύσεις σε δύσκολες στιγμές (ας μην υποτιμούμε την εκτέλεση πέναλτι στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων) και να ηγηθεί της νέας προσπάθειας του Δικεφάλου για διακρίσεις.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι πρόβλημα στα χαφ
Κλείνοντας την ανάλυση των συμπερασμάτων από το χθεσινά ματς, κατά την προσωπική άποψή μου το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι οι επιλογές σε μέσους, καθώς πλην τού Ελ Καντουρί οι υπόλοιποι είναι πολύ πιο χαμηλά ποιοτικά.
Ο ΠΑΟΚ πονάει στον άξονα και είναι επιτακτική ανάγκη να φέρει τουλάχιστον έναν παίκτη που θα κουβαλά τα καθήκοντά του οργανωτή. Ο Κροβίνοβιτς δείχνει να έχει τα στοιχεία του μοντέρνου οκταριού που ζητά ο Γκαρσία και μένει να φανεί αν αποκτηθεί. Μέχρι όμως να ενσωματωθούν πλήρως όλες οι μεταγραφές, ο ΠΑΟΚ πρέπει να στηρίζεται στους διαθέσιμους και να ψάξει λύσεις απ΄ όπου μπορεί.
Επαναλαμβάνουμε, η χρονιά είναι μεταβατική και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Πιο απαραίτητες από ποτέ οι μεταγραφές
Τέλος, όπως σημειώσαμε και με τον Κροβίνοβιτς, ας μην βγάζουμε από την κουβέντα την παράμετρο των μεταγραφών που για τον ΠΑΟΚ μεταφράζονται σε εντατικές συζητήσεις λίγων ημερών προκειμένου να υποστηριχθεί η προσπάθεια της ομάδας. Χρειάζεται στοχευμένες επιλογές και σε άλλες θέσεις, πολύ καλά ψαγμένες, έτσι ώστε ο ΠΑΟΚ να εξακολουθεί να γεννά αισιοδοξία ότι μπορεί να πετύχει κάτι σημαντικό φέτος. Ο Κρμέντσικ είναι το πρώτο στοίχημα του Ιανουαρίου.