Θυμάμαι όταν ρώτησα πριν από αρκετά χρόνια ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή σε ομάδα της Super League με ποιον αντίπαλο είχε δυσκολευτεί περισσότερο, μου απάντησε: «Με τον Αλέξανδρο Τζιόλη, φίλε. Άστο. Οδοστρωτήρας».
Παίκτης ύψους
1.90 μ., με αθλητικά
προσόντα και δύναμη, που δεν ήταν εύκολο
να τον
μαρκάρει κανείς. Και το βασικότερο: Την
είχες άσχημα αν σε μάρκαρε αυτός. Το
παρουσιαστικό του προϊδέαζε ότι δε θα
ήταν εύκολα τα πράγματα για τον
οποιονδήποτε... πλησίαζε. Ηταν ο κλασικός
αμυντικός χαφ
που σίγουρα
ήθελε να έχει ένας προπονητής που πάσχιζε
για
το αποτέλεσμα. Ρολίστας, ουσιαστικός. Τις περισσότερες φορές όχι ιδιαίτερα θεαματικός και ταχύς, αλλά ένας, όπως λένε και οι συμπαίκτες του, παίκτης ομάδας, που μπορούσε να κάνει τα πάντα.
Η καριέρα του είναι λίγο-πολύ γνωστή. Η αμφισβήτηση, ειδικά στα τελευταία χρόνια, επίσης. Δε χρειάζεται να παραθέσουμε πολλά για όσα πέτυχε, ούτε να τον υπερασπιστούμε. Ο καθένας προφανώς έχει τη δική του άποψη και είναι απολύτως σεβαστή. Αλλωστε υπάρχουν στιγμές που καταλαβαίνεις ότι το τέλος πλησιάζει... Το ότι όμως στην καλή του περίοδο αγωνίστηκε πάντως σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Βέρντερ, Σιένα, Σανταντέρ, Μονακό, Χαρτς, ΑΠΟΕΛ) και τον ήθελαν τόσοι προπονητές, δεν μπορεί να είναι, προφανώς τυχαίο. Ούτε ότι «πρόλαβε» να αγωνιστεί σε δύο Μουντιάλ, ένα Euro, έναν τελικό Europa League.
Αυτό που έχει σημασία για το από εδώ και πέρα, είναι ότι ο Τζιόλης, όπως φαίνεται, το μετάνιωσε και θα συνεχίσει να ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Και λέμε πως το μετάνιωσε, διότι σε μια από τις παλαιότερες συνεντεύξεις του είχε δηλώσει (2013) ότι όταν σταματήσει το ποδόσφαιρο πιθανώς θα μείνει μακριά. Δε σκεφτόταν τότε την προπονητική. Το πρόσφατο μήνυμά του τώρα όμως δείχνει πως τελικά το ποδόσφαιρο έχει κάτι μαγικό, που είναι δύσκολο να αποχωριστείς.
Παρ' ότι στο γήπεδο οδοστρωτήρας, ως άτομο είναι ήπιων τόνων, δεν του αρέσουν οι συγκρούσεις, αγαπητός στους ποδοσφαιριστές, όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι έχει το «ψυχολογικό κομμάτι» που χρειάζεται να μεταδώσει σε έναν ποδοσφαιριστή. Δεν είναι τυχαίες οι ευχές που δέχθηκε στα social media από πρώην συμπαίκτες του, λίγο μετά την ανακοίνωσή του ότι αποσύρεται. Στο τεχνικό κομμάτι, προφανώς τον περιμένει πολλή δουλειά. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εμπνέει τους παίκτες του, πλέον, από τους πάγκους και αν θα συνεχίζει να προκαλεί... φόβο στους αντιπάλους.