Στο ποδόσφαιρο το μεγαλύτερο λάθος είναι να πιστέψει κάποιος ότι οι επιτυχίες είναι παντοτινές. Κανένας αγώνας δεν είναι ίδιος με τον προηγούμενο, οπότε δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι στον επόμενο μία ομάδα θα κάνει τα ίδια πράγματα. Όπως είπε και ο Τσώρτσιλ «η επιτυχία δεν είναι οριστική και η αποτυχία δεν είναι μοιραία».
Αυτή είναι η γοητεία του ποδοσφαίρου. Το αποτέλεσμα αξιολογείται πάντα μετά το τέλος του κάθε 90λεπτου και στο τέλος γίνεται η σούμα.
Ο Αρης πάντως δικαιούται να αισθάνεται την ικανοποίηση ότι με την απόδοση του στους αγώνες με τη Λαμία και τον ΠΑΣ Γιάννινα έχει πείσει φίλους και αντιπάλους ότι άφησε πίσω του την αναποτελεσματικότητα. Γιατί τον Αρη εκείνο που τον στοίχειωνε ήταν το ότι δημιουργούσε ευκαιρίες, αλλά δεν πετύχαινε γκολ. Πήγε για παράδειγμα στα Γιάννινα με τον κίνδυνο αν κάτι στράβωνε να έχει κάνει φέτος τη χειρότερη συγκομιδή βαθμών στον πρώτο γύρο, απ’ ότι τα τρία τελευταία χρόνια.
Πέρυσι είχε μαζέψει 12 βαθμούς και το 2021-’22 16. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει η εντύπωση ότι οι «κίτρινοι» για περισσότερους από έναν λόγους δικαιούνταν, σύμφωνα με την απόδοση τους, τουλάχιστον 5-6 βαθμούς ακόμη. Δεν τους πήραν είτε λόγω δικής τους αιτίας, είτε λόγω της διαιτησίας, αλλά αυτό δεν αλλάζει στο τέλος του πρώτου γύρου, παρότι είναι μία πραγματικότητα.
Πλέον για τον Αρη υπάρχει η επόμενη μέρα και όχι αυτά τα οποία έχασε. Σε 37 ημέρες το Πρωτάθλημα θα αρχίσει πάλι και πλέον ο ανταγωνισμός θα είναι ισχυρότερος, καθώς πλέον αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση.
Θεωρητικά θα ήταν καλύτερα για τον Αρη που ανεβάζει μέρα με την ημέρα την απόδοση του, να μην υπήρχε διακοπή, αλλά ούτε αυτό είναι στο χέρι του. Αρα η αξιοποίηση του χρόνου της διακοπής είναι ένα καλό ζητούμενο.
Πάντως οι «κίτρινοι» θα πρέπει να αισθάνονται ξεχωριστή ικανοποίηση γιατί πλέον είναι ολοφάνερο ότι ο Πάρντιου έχει μάθει για τα καλά την ομάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν κάνει πλέον πολλές αλλαγές στην 11αδα σε σύγκριση με τον προηγούμενο αγώνα και ότι κάνει θεαματικές κινήσεις στην εξέλιξη του. Όπως στα Γιάννινα η χρησιμοποίηση του Οντουμπάτζιο σε θέση ακραίου επιθετικού για 45 λεπτά. Κίνηση η οποία, αιφνιδίασε τον αντίπαλο και άλλαξε τη ροή του αγώνα. Στα συν του Αγγλου είναι και η αλλαγή του Ζερβίνιο με τον Γκρέι. Κι αυτό είναι που πρέπει να γεμίζει με μεγαλύτερη ικανοποίηση.
Το γεγονός ότι ο Πάρντιου τολμά και δεν περιμένει το μαιραίο. Ηταν θέμα χρόνου τόσο για την ομάδα να αλλάξει αγωνιστικό level, όσο και ο Πάρντιου να μάθει τις δυνατότητες τού κάθε παίκτη και να προσπαθήσει να τις αξιοποιήσει.
Τι απομένει τώρα; Να καταφέρει ο προπονητής του Αρη να κρατήσει σε εγρήγορση τους παίκτες, να «δουλέψει» τις αδυναμίες της ομάδας, όπως δούλεψε τα «στημένα» και να μπει η ομάδα φουριόζα στον β΄ γύρο. Κι αν ποντάρει στις μεταγραφές θα είναι καλό να αποκτήσει ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν από τον πρώτο αγώνα του Ιανουαρίου. Αυτό έχει ανάγκη ο Αρης και όχι ποδοσφαιριστές που θα κάνουν έναν μήνα να προσαρμοστούν.
Σε μία τέτοια περίπτωση είναι καλύτερα να μη ξοδεύεται η διοίκηση. Γιατί μία θέση που οδηγεί στην Ευρώπη είναι θεωρητικά εύκολη υπόθεση. Το ζήτημα είναι να δυναμώσει για να αποκλείσει Ολυμπιακό και ΑΕΚ στο Κύπελλο. Διαφορετικά δώρο άδωρον η μεταγραφική ενίσχυση.