Ο Αρης ήταν ανέτοιμος για τη μάχη του Τελ Αβίβ κι έτσι «ψαλίδισε» τις ελπίδες πρόκρισης του στα πλέϊ οφ. Βεβαίως θα μπορούσε να πάθει ακόμη μεγαλύτερο κάζο και να είχε ήδη αποκλειστεί αν ο Κούεστα δεν έκανε σπουδαίο παιχνίδι και δεν άναβε «κόκκινο» σε επτά τουλάχιστον περιπτώσεις στους επιθετικούς της Μακάμπι, οι οποίοι χόρευαν τους μεσοαμυντικούς του Αρη.
Επειδή όμως η μπάλα παίζει περίεργα παιχνίδια, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και υπέρ της ομάδας του Μπούργος αν ο Καμάτσο στο φινάλε μπροστά σε κενή εστία μισό μέτρο από την γραμμή δεν έστελνε την μπάλα στα… περιστέρια. Με τις υποθέσεις όμως δουλειά δε γίνεται. Οι «κίτρινοι» σ’ έναν κρίσιμο αγώνα ήταν τραγικοί και πήραν αυτό που άξιζαν. Το δυστύχημα είναι ότι η αντίπαλος τους δεν ήταν ομάδα υψηλών προδιαγραφών. Απλώς ο Αρης της έδωσε υπεραξία και το δικαίωμα να έχει τον πρώτο λόγο στην υπόθεση πρόκριση. Αυτό δεν σημαίνει ότι χάθηκαν όλες οι ελπίδες για τον Αρη. Θα πρέπει όμως μέχρι την επόμενη Πέμπτη, να αλλάξει το αγωνιστικό του πρόσωπο, να κάνει βήματα προόδου στο μεσοαμυντικό κομμάτι και να αξιοποιήσει όλα τα προτερήματα που έχει ώστε να ρίξει τους Ισραηλινούς στο καναβάτσο. Εχει την ποιότητα αρκεί να την κεφαλαιοποιήσει.
Ο Αρης χθες, από τα πρώτα λεπτά του αγώνα έδειχνε ότι δεν είχε προετοιμαστεί για τις ανάγκες του ή ότι δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις συνθήκες που συνάντησε.
Σε κάθε περίπτωση έδειξε παθογένειες οι οποίες σε μικρότερο βαθμό είχαν εντοπιστεί και στους δύο αγώνες με τη Γκόμελ, αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό. Το κύριο πρόβλημα του; Η μεσοαμυντική του γραμμή, με αποτέλεσμα η Μακάμπι να οδηγεί με ευκολία την μπάλα στην περιοχή του Κουέστα.
Ο Μπούργος επέλεξε τον 4-2-3-1 με ανασταλτικούς χαφ τους Ντουκουρέ-Νταμπό και τους Μαντσίνι-Ματέο Γκαρσία- Ιτούρμπε μπροστά τους. Η επιλογή του Αργεντινού προπονητή ήταν ολοφάνερο ότι είχε στόχο να βοηθήσει ο συμπατριώτης του ανασταλτικά. Άλλο όμως η θεωρία κι άλλο η πράξη. Παρότι ο Ματέο είχε διάθεση να κάνει τη δουλειά του όπως έπρεπε Ντουκουρέ και Νταμπό ήταν παρόντες- απόντες. Χωρίς να έχουν πολλές βοήθειες από τους μεσοεπιθετικούς είτε έκαναν λάθη στα μαρκαρίσματα, είτε τις περισσότερες φορές ήταν έναν χρόνο πίσω όταν έπρεπε να κόψουν την μπάλα. Ετσι η Μακάμπι δημιουργούσε εύκολα ευκαιρίες κυκλοφορώντας με ταχύτητα την μπάλα. Βρήκε πολλές φορές «τρύπες» στην άμυνα, κυρίως όταν οι Ισραηλινοί έπαιζαν από τον άξονα και υποχρέωσαν τον Κουέστα να κάνει… «θαύματα» προκειμένου να κρατήσει το μηδέν πίσω. Το κατάφερε στο 10ο, το 13ο και στο 23ο αλλά όχι και στο 30ο όταν ο Γιοβάνοβιτς πήρε την μπάλα και σούταρε αμαρκάριστος πετυχαίνοντας το 1-0.
Ο Αρης στα πρώτα 45 λεπτά, απέναντι σε μία ομάδα που απλώς της δόθηκε το δικαίωμα να γίνει απειλητική, δεν μπορούσε να χτίσει επιθέσεις από πίσω και αρκέστηκε στο τρανζίσιον το οποίο του έδωσε δύο ευκαιρίες με με τον Μαντσίνι (19ο και 44ο).
Οι… παρτίδες τελειώνουν στο τέλος, αλλά οι «κίτρινοι» δεν είχαν τρόπο να αντιδράσουν ούτε στο β’ ημίχρονο. Η Μακάμπι που υπηρετούσε με σεβασμό το 5-4-1 συνέχισε να είναι απειλητική επιθετικά, απέναντι σ’ έναν Αρη που έδειχνε να τα έχει χαμένα. Με παίκτες που δεν κρατούσαν τις γραμμές, έχαναν τις θέσεις τους εύκολα και δεν είχαν αλληλοκάλυψη, έγιναν έρμαιο των διαθέσεων της Μακάμπι η οποία ανέβασε στροφές επιθετικά μετά την είσοδο του Ζαχάβι ο οποίος μάλιστα σκόραρε στο 84ο.
Αν κάτι πρέπει να κρατήσει ο Αρης και να πατήσει πάνω σ’ αυτό είναι τα όσα έκανε μέσα στο γήπεδο μετά την είσοδο στον αγώνα του Πάλμα αντί του Μαντσίνι και του Καμάτσο αντί του Ιτούρμπε.
Και δεν ήταν μόνο στραβό το… κλίμα. Ο Αρης είχε απέναντι του και τον Ολλανδό διαιτητή Ντένις Χίγκλερ ο οποίος πήρε μηδέν στον πειθαρχικό έλεγχο. Επέτρεψε στους Ισραηλινούς σωρεία αντιαθλητικών χτυπημάτων. Ο Ολλανδός Ντένις Χίγκλερ έπαιξε Μακάμπι επιτρέποντας τα αντιαθλητικά χτυπήματα, δεν έδωσε τουλάχιστον πέντε κίτρινες κάρτες στους γηπεδούχους στο πρώτο ημίχρονο και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο και στο δεύτερο όπου δεν απέβαλε τον Σάμποριτ.