Άλλη μία σεζόν τελείωσε πρόωρα για τον Άρη. Άλλη μια σεζόν θα κυλήσει προς το τέλος της χωρίς να έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα για τον κόσμο του Άρη, καμία προοπτική επιτυχίας η οποία να είναι αξιοσημείωτη, να είναι από εκείνες που καταγράφονται, μένουν στην ιστορία και αποτελούν σημείο αναφοράς και λόγο υπερηφάνειας για ένα κλαμπ και για τον κόσμο του.
Άτιτλος θα μείνει ο Άρης και την σεζόν 2021-2022. Όχι απλά άτιτλος, αλλά χωρίς να έχει καταφέρει ούτε καν να πλησιάσει τον στόχο. Χωρίς να έχει καν αναμετρηθεί με κάποιο από τα μεγάλα μεγέθη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχοντας αποκλειστεί από μια εκ των μικρών -και δεν το λέω υποτιμητικά αλλά με βάση την θέση της στην βαθμολογία του πρωταθλήματος- ομάδων.
Φαινόταν ότι ο Άρης διέτρεχε -και- αυτό τον κίνδυνο. Φαινόταν από καιρό. Η λειτουργία του αγωνιστικού του τμήματος είναι απελπιστική. Ως αποτέλεσμα, βεβαίως, ενός τραγικού σχεδιασμού το περασμένο καλοκαίρι και μιας ακατανόητης προσπάθειας το πρόβλημα αυτό να το διαχειριστεί η διοίκησή του επικοινωνιακά, με διάφορα κολπάκια που στόχο είχαν να το κρύψουν κάτω από το χαλάκι και όχι να το αντιμετωπίσουν.
Το... ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι λέει ο λαός μας και στον Άρη ισχύει αυτό απόλυτα. Όλα αυτά τα χρόνια, από την επιστροφή της ομάδας στην Super League 1, η λειτουργία είναι προσαρμοσμένη στη λογική της του ενός ανδρός αρχής, η διοικητική οργάνωση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, αθλητικός διευθυντής δεν υπάρχει (με εξαίρεση την περίοδο της παρουσίας Χαριστέα), για τις μεταγραφές αποφασίζει η ιδιοκτησία, όπως και για τα κριτήρια επιλογής και στήριξης ή άρσης της εμπιστοσύνης στους προπονητές της ομάδας.
Η ιδιοκτησία, δηλαδή, έχει την απόλυτη αρμοδιότητα για όλα τα αγωνιστικά θέματα της ομάδας. Κάτι, δηλαδή, πρωτοφανές για... μεγάλη ομάδα.
Δυστυχώς για τον Άρη και τον κόσμο του η έννοια της μεγάλης ομάδας είναι πολύ σχετική. Για τον απλούστατο λόγο ότι μεγάλη ομάδα είναι, σίγουρα, αυτή που το αποδεικνύει στην πράξη με την κατάκτηση τίτλων.
Ο Άρης μπορεί να έχει την ιστορική διαδρομή του, μπορεί να έχει τον πολύ κόσμο που τον ακολουθεί, μπορεί να έχει την δυναμική που ανέπτυξε στο διάβα του όλες αυτές τις δεκαετίες, όμως, είναι άτιτλος.
Και το χειρότερο είναι ότι βρίσκεται σε... χέρια που δεν μπορούν να σηκώσουν αυτή την προσδοκία, δεν μπορούν να υποστηρίξουν το όραμα της μεγάλης -από κάθε άποψη- ομάδας. ΔΥΣΤΥΧΩΣ...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.