Αν υπάρχει κάτι παραδοσιακά που κρίνει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη των ντέρμπι, πέρα από τις τακτικές, είναι η θέληση για τη νίκη. Ο Αρης είχε αυτή τη θέληση και την πίστη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τον ΠΑΟΚ στο χθεσινό παιχνίδι.
Αυτό αποτυπώνεται από τον ατσάλινο χαρακτήρα που έβγαλαν οι Κιτρινόμαυροι επί 98 αγωνιστικά λεπτά. Εβγαλαν μεγάλη ένταση σ’ ένα ντέρμπι που αν μη τι άλλο είχε πολύ… κλοτσιά, με τη σύνεση βέβαια του Ολλανδού διαιτητή ο οποίος δεν έκανε τη χρήση κίτρινης κάρτας σε πολλές περιπτώσεις (βλ. αποβολή Αουγκούστο).
Ο Αρης μπορεί να μην έκανε το καλύτερό του παιχνίδι, αλλά διαχειρίστηκε με πολύ εξυπνάδα το χθεσινό ντέρμπι και πήρε αυτό που ήθελε σε μία από τις ελάχιστες φορές που αξιοποίησε τους ανοιχτούς χώρους που του έδινε ο ΠΑΟΚ. Προσέγγισε το ματς συντηρητικά. Οπως το περιμέναμε. Η εντολή του Μάντζιου προς τους παίκτες του ήταν συγκεκριμένη και αναμενόμενη.
Ο βασικός άξονας της τακτικής του ήταν αρχικά η ομάδα του να εγκλωβίσει τα ατού του ΠΑΟΚ στην επίθεση, να μη δώσει χώρους σε Τζόλη και Ζίβκοβιτς, οι οποίοι είναι καθ’ όλα επικίνδυνοι άμα βρουν ανοιχτό γήπεδο. Μία τακτική που έβαλε τις βάσεις για τη νίκη. Οι Κιτρινόμαυροι ακολούθησαν κατά γράμμα τις εντολές του κόουτς, έκλεισαν αποτελεσματικά τα δυνατά χαρτιά του αντιπάλου κι αυτό ευθύνεται κατά κύριο λόγο στο τρομερό παιχνίδι που κάνει ο Σούντγκρεν (το καλύτερό του με τη φανέλα του Αρη), αλλά και στην παρουσία του Σάκιτς.
Ουσιαστικά οι δύο ακραίοι αμυντικοί του Αρη μαζί με τη σταθερότητα που έβγαλαν αμυντικά Μπεναλουάν-Δεληζήσης έβαλαν τις βάσεις και περιόρισαν τον ΠΑΟΚ σε μία εντελώς ανούσια πρωτοβουλία των κινήσεων και κατοχή της μπάλας. Επιθετικά βέβαια η ομάδα ήταν δυσλειτουργική. Δεν πήρε πράγματα από τα (θεωρητικά) βαριά του χαρτιά, όπως ο Ματέο Γκαρσία, ο Μπερτόγλιο έκανε μόνο ένα καλό 20άλεπτο δημιουργικά, ενώ Σάσα και Ματίγια συνέβαλαν κυρίως ανασταλτικά και όχι δημιουργικά.
Από τη στιγμή που ο Αρης πήρε προβάδισμα όμως επιστράτευσε το μέταλλο που διαθέτει φέτος ως ομάδα. Έπαιξε με πολύ πάθος, δύναμη και είχε σωστή διαχείριση. Συνέχισε το συντηρητικό παιχνίδι του και αναζητούσε φάσεις μέσα από κλέψιμο της μπάλας ή αξιοποίησε των κενών χώρων που άφηνε ο ΠΑΟΚ όσο κυλούσε ο χρόνος. Γι’ αυτό και ο Μάντζιος φρέσκαρε νωρίς τη μεσοεπιθετική του γραμμή με Λόπεθ και Σίλβα και συγχρόνως έδεσε τον άξονά του με την παρουσία του Τζέγκο έτσι ώστε ο Αρης να έχει περισσότερη συνοχή και να “ψηλώσει” στη μεσαία γραμμή, καθώς αντιμετώπισε προβλήματα στο ψηλό παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ έπαιζε τα ρέστα του μέχρι το τέλος, δίχως όμως να βρει καθαρή ευκαιρία. .
Αν μη τι άλλο η χθεσινή πολύ μεγάλη νίκη του Αρη αποδεικνύει πως μόνο τυχαία δεν βρίσκεται στη 2η θέση και σε απόσταση αναπνοής από την πρώτη και ότι ο φετινός Αρης είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα. Τρώγοντας λένε ανοίγει ακόμη περισσότερο η όρεξη και νίκες σαν αυτή σε κάθε περίπτωση ανοίγουν την όρεξη παικτών και Μάντζιου.