Στο σερί των αρνητικών αποτελεσμάτων και στο βαθύ σκοτάδι που είχε απλωθεί πάνω από τον οργανισμό του Αρη, η εμφάνιση στην Κρήτη δεν έριξε απλά φως αλλά επιβεβαίωσε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας. Αυτά που θα έπρεπε να αναδεικνύονται σε κάθε αγωνιστική και τα οποία φανερώνουν πόσο πολύ έχει αδικήσει τον εαυτό της. Η παρελθοντολογία δεν χρειάζεται, ο Αρης οφείλει να κοιτάξει μπροστά και να δώσει συνέχεια σ’ αυτό που δημιούργησε στην Κρήτη γιατί είναι τουλάχιστον άδικο να συζητάμε για τη συμμετοχή του στα Playoffs. Διότι δεν συγκρίνεται μ’ αυτούς που σχεδόν συμπορεύεται στο Πρωτάθλημα. Φάνηκε στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο, το καλύτερό του σε εκτός έδρας παιχνίδι.
Η έμπνευση χρησιμοποίησης του Λούκας Ρουπ αποδείχθηκε εξαιρετική γιατί μαζί με τους Νταρίντα-Ματέο Γκαρσία σχημάτισαν μια όμορφη τριάδα στον άξονα της μεσαίας γραμμής κι ας είχε ο τελευταίος γραμμή εκκίνησης τη δεξιά πλευρά της επίθεσης. Ο Αρης του πρώτου ημιχρόνου ήταν παραγωγικός, απολαυστικός και το 0-2 δεν αναδείκνυε την αλήθεια του παιχνιδιού γιατί όλα θα μπορούσαν αν είχαν τελειώσει από το 45λεπτο. Η κυριαρχία στον άξονα της μεσαίας γραμμής ήταν οφθαλμοφανής, ομοίως και η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των παικτών της τριάδας του ΟΦΗ στην άμυνα.
Στο πρώτο 20λεπτο του δεύτερου μέρους, η ομάδα του Τόλη Τερζή έκανε κάτι που δεν είχε ανάγκη διότι δεν είχε τον παραμικρό λόγο να μπει τόσο νωρίς σε διαδικασία διαχείρισης του αποτελέσματος. Είχε την ψυχολογία του παιχνιδιού, αντιλήφθηκε ότι ήταν ανώτερη και δεν υπήρχε ο παραμικρός λόγος να δώσει χώρους στον ΟΦΗ. Λίγο έλειψε να το πληρώσει. Μετά το 70’ ήταν και πάλι κυρίαρχη καθώς θα μπορούσε να είχε πετύχει το 3ο γκολ πριν το 80ο λεπτό.
Στα θετικά στοιχεία του αγώνα συμπεριλαμβάνονται οι εκτελέσεις των στατιστικών φάσεων καθώς οδήγησαν σε ευκαιρίες αλλά και το παιχνίδι του Χουλιάν Κουέστα ο οποίος είχε εξαιρετική ανάγνωση φάσεων. Ο Πίτερ Ετέμπο οφείλει να είναι πιο προσεκτικός γιατί τόσο στο 6’ όσο και στο 62’ έδωσε δύο δώρα στον ΟΦΗ ασχέτως του ότι οι γηπεδούχοι δεν τα αξιοποίησαν.