Του Θάνου Μπούζα
Ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα εντάχθηκε στην ποδοσφαιρική μας διάθεση. Πολλά-πολλά χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, ζούμε το ποδόσφαιρο ως μια ψυχολογική διέξοδο που μας βοηθά σημαντικά να «αγνοήσουμε» για λίγο τα προβλήματα της καθημερινής μας ζωής. Θεωρούσαμε ότι τα είχαμε ζήσει σχεδόν όλα επιθυμώντας στο μέλλον οι καλές στιγμές να είναι πολύ περισσότερες από τις κακές.
Μπορεί στο παρελθόν ο ΠΑΟΚ να έχει κατακτήσει ελάχιστους τίτλους σε σχέση με την αξία της ομάδας που παρουσίασε ειδικά την δεκαετία του 70΄. Οι δικτατορικές ποδοσφαιρικές συνθήκες δημιούργησαν ένα ποδοσφαιρικό «ΒΕΤΟ» απέναντι στον Δικέφαλο του Βορρά με αποτέλεσμα να υφαρπαχθούν κύπελλα και πρωταθλήματα που η ομάδα κατακτούσε και το κατεστημένο …αφαιρούσε.
Ωστόσο ο συνδυασμός της ενεργής συμμετοχής πολλών «μεγάλων» παοκτσήδων στο φίλαθλο, παραγοντικό , δημοσιογραφικό χώρο, εκτόξευσε το οπαδικό συναίσθημα και δημιούργησε ένα κίνημα που γιγάντωσε την παοκτσήδικη αρμάδα.
Σήμερα ζούμε σε άλλες εποχές. Τα τελευταία 8 χρόνια ο Δικέφαλος κατέκτησε 4 κύπελλα και 3 κατ’ ουσίαν πρωταθλήματα (αναφερόμαστε ως τρίτο σ’ αυτό που «έκλεψε η ΑΕΚ). Η ομάδα είχε καλές Ευρωπαϊκές πορείες αν και δεν κατάφερε να συμμετάσχει στο Champions League.
Όλα τα παραπάνω είχαν ως συνέπεια ο ΠΑΟΚ να επαυξήσει σημαντικά τον αριθμό των οπαδών του. Ωστόσο στο ποδόσφαιρο ζεις απρόσμενες περιόδους που όχι απλά δεν τις περιμένεις αλλά καν δεν έχεις υποψιασθεί ότι μπορούν να συμβούν.
Αναφερόμαστε, όπως αναγράφει και ο τίτλος του άρθρου, στον Κωνσταντέλια που σε δυο περίπου μήνες, θα συμπληρώσει τα 23 του χρόνια (3 Μαρτίου). Ο μικρός σε ηλικία και τεράστιος σε ποδοσφαιρική αξία παίκτης, έχει καταφέρει να δημιουργήσει συναισθήματα που ως τώρα δεν τα είχαμε ζήσει. Πολλοί γονείς «κλαίνε» επειδή τα παιδιά τους δεν ακολούθησαν την ομάδα που υποστήριζαν , όπως είθισται στην Ελλάδα αλλά έγιναν … Κωνσταντέλιας. Η ζήτηση της φανέλας του «Ντέλια» δημιούργησε «μικρούς» σε ηλικία παοκτσήδες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Η παραπάνω διαπίστωση κοινώς αποδεκτή αλλά και οπαδικά γιγαντωμένη.
Αυτό όμως που νιώσαμε τις τελευταίες εβδομάδες που ακολούθησαν τον τραυματισμό του Κωνσταντέλια και την διακοπή του πρωταθλήματος λόγω εορτών, δεν υπήρχε ποτέ στο ποδοσφαιρικό μας συναίσθημα. Θέλουμε να αρχίσουν οι αγώνες για να παρακολουθήσουμε απλά τον Κωνσταντέλια να μετατρέπεται σε ποδοσφαιρικό ζογκλέρ εκστασιάζοντας όχι μόνο τους παοκτσήδες αλλά και όλους όσους παρακολουθούν το παιχνίδι. Οι αντίπαλοί του, ζουν την ποδοσφαιρική φοβία όταν πρέπει -ακόμη και δυο και τρεις- να τον αντιμετωπίσουν. Οι προπονητές χαίρονται όταν βγαίνει αλλαγή ή όταν είναι στον πάγκο. Πιο πολύ ανησυχούν όταν ο Κωνσταντέλιας σηκώνεται για ζέσταμα παρά όταν η ομάδα τους δέχεται μια πίεση στην άμυνά της.
Όλοι μα όλοι παρακολουθούμε τον «Ντέλια», αυτά που κάνει, ενώ το ποδοσφαιρικό μυαλό μας αντιδρά σα να τα βλέπει πρώτη φορά.
Μπορεί ορισμένα από τα παραπάνω να φαίνονται υπερβολικά όμως ο ενθουσιασμός ενός οπαδού του ΠΑΟΚ βρίσκεται στο ζενίθ όταν παρακολουθεί τον «μικρό μάγο» να ακινητοποιεί και να εξουδετερώνει τους αντιπάλους του.
Συνοψίζοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε την ποδοσφαιρική μας τύχη που μας έδωσε το δικαίωμα και τη δυνατότητα να ζήσουμε μια νέα εποχή Κούδα. Όπως επίσης και τον φίλαθλο κόσμο του ΠΑΟΚ του οποίου η αντίδραση απέτρεψε την μεταγραφή του παίκτη στη Γερμανία για 18 εκ.
Ελπίζουμε ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ μαζί με τον κόσμο θα βρουν τη μαγική συνταγή για να κρατήσουν αυτό το παιδί στην ομάδα όσο το δυνατόν περισσότερο.
Μακάρι τα μικρά παιδιά που έγιναν ΠΑΟΚ λόγω Ντέλια να μεγαλώσουν μαζί μα τον ποδοσφαιριστή στη Νέα Τούμπα για τα επόμενα πολλά-πολλά χρόνια.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube