Όπως Κωνσταντίνος Καραμανλής κι Ανδρέας Παπανδρέου είναι μοναδικοί κι ανεπανάληπτοι για την Ελλάδα… Έτσι κι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι για το μπάσκετ της. Έτσι όπως η Ελλάδα έχασε επειδή βιολογικά δεν υπάρχουν εκείνοι στην πολιτική της… Έτσι χάνει και το μπάσκετ που… ετσιθελικά δε θα υπάρχει κι αυτός στην διοίκηση του!
Κι ας κάνουν θορυβούν αλυχτώντας, όσοι σκύλιασαν, να βρουν ύπουλο τρόπο παραμερισμού του. Άνοιξε την Κερκόπορτα του αθλήματος ο υφυπουργός Αθλητισμού. Είναι βλέπετε άλλη η ΕΟΚ με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο κι άλλη δίχως αυτόν. Κι επειδή με λεβεντιά το κάστρο της είναι άπαρτο… Πασχίζουν να το ρίξουν με μπαμπεσιά!
Καμαρώνει – μαθαίνουμε - ο Λευθέρης Αυγενάκης. Πιστώνει – μαθαίνουμε – στον εαυτόν του τον αποκλεισμό του Γιώργου Βασιλακόπουλου από τις εκλογές της ΕΟΚ. Κοιτιέται στον καθρέφτη του – μαθαίνουμε - κι υπερηφανεύεται για το κατόρθωμα του με το πισώπλατο κτύπημα στον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Κι επιθυμεί σφόδρα – μαθαίνουμε – να του πιστώσουν το όφελος του ελληνικού μπάσκετ. Διακαής πόθος του – μαθαίνουμε – η αναγνώριση του ως σημαντικού θεράποντα γιατρού.
Ο Λευθέρης Αυγενάκης θέλοντας να ψηλώσει ως πολιτικός, επιχειρεί να κοντύνει τον Γιώργο Βασιλακόπουλο ως παράγοντα. Μα, ο πρόεδρος της ΕΟΚ είναι τόσο ψηλά που μήτε η ματιά του υφυπουργού Αθλητισμού δεν τον φθάνει. Με διαδρομή ύψιστης προσφοράς στο εθνικό μας σπορ. Με διεθνή καταξίωση. Με άλλα λόγια; Με πολλά λιθαράκια στην οικοδόμηση και καταξίωση του ελληνικού μπάσκετ.
Ποια είναι άραγε η διαδρομή του υφυπουργού στον Αθλητισμό; Η προσφορά του; Η καταξίωση του; Τα δικά του λιθαράκια;
Στόχος είναι να πέσει η δρυς. Για να την αναλάβουν οι… ξυλεύοντες! Η δρυς δεν πέφτει ευθέως. Παρακάμπτεται πλαγίως… Για να εξυπηρετηθούν πολλά και διάφορα, πολλοί και διάφοροι!
Και κάτι τελευταίο. Η διάγνωση περί αδυναμιών (sic) του ελληνικού αθλητισμού προϋπήρχε του νυν υφυπουργού Αθλητισμού κι επίδοξου θεράποντα ιατρού. Όσο για τη θεραπεία του με πισώπλατο νυστέρι; Ο χρόνος θα δείξει.