Έγραφα πριν από ένα μήνα ότι περιμένω το φετινό πρωτάθλημα της Super League 1 να είναι το πιο ενδιαφέρον των τελευταίων ετών ως προς τον ανταγωνισμό για τις ομάδες της κορυφής, για το Big 5, δηλαδή.
Οι πρώτες πέντε αγωνιστικές, αν υποτεθεί ότι είναι ένα πρώτο δείγμα, αντιπροσωπευτικό για το πώς θα πάνε τα πράγματα στο τρέχων πρωτάθλημα, δικαιώνουν, νομίζω την άποψη που εξέφρασα.
Βλέπουμε, αρχικά, τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στην πέμπτη θέση και να έχει, ήδη, στραβοπατήσει σε τρία ματς (μία ήττα, δύο ισοπαλίες). Και μόνο σε αυτό το γεγονός να σταθεί κάποιος, αρκεί για να τεκμηριώσει ότι βλέπουμε ένα πρωτάθλημα που σε τίποτε δεν μοιάζει με τα προηγούμενα.
Κι ας μην βιαστούν ορισμένοι να πουν ότι... βιαζόμαστε, καθώς, ακόμη κι αν ο Ολυμπιακός μεταμορφωθεί εντυπωσιακά το επόμενο διάστημα, δεν θα είναι καθόλου εύκολο να κάνει ό,τι έκανε σε προηγούμενα πρωταθλήματα: να τα κερδίζει, δηλαδή, με... περίπατο.
Αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν φαίνονται διατεθειμένες οι άλλες τέσσερις ομάδες του Big 5 να το επιτρέψουν.
Ο ΠΑΟ ήδη δείχνει τα... δόντια του. Έχει ξεκινήσει με την κεκτημένη ταχύτητα από το τέλος της προηγούμενης σεζόν και την κατάκτηση του κυπέλλου. Το 5 στα 5 του δίνει ώθηση, ψυχολογία, αυτοπεποίθηση, που θα τον κρατήσει με αξιώσεις στη μάχη της κορυφής.
Για τον Άρη, τα έχουμε πει πολλές φορές από αυτή την γωνία. Έχει όλες τις προϋποθέσεις για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, δικαιούται να βάζει τον πήχη στο υψηλότερο επίπεδο, να στοχεύει στην κορυφή.
Όπως κι ο ΠΑΟΚ. Παρά τις ελλείψεις του, παρά το γεγονός ότι δεν έχει όση ποιότητα μας είχε συνηθίσει να διαθέτει.
Ακόμη κι η ΑΕΚ, που, προς το παρόν, θυμίζει την περσινή παρά την φιλόδοξη, όπως θέλει να εμφανίζεται για το φετινή σεζόν, το πιθανότερο είναι ότι θα βελτιωθεί κι άλλο.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι το πρωτάθλημα σε επίπεδο κορυφής θα είναι ανταγωνιστικό. Δεν χωράει καμία αμφιβολία...