Όταν σε ένα παιχνίδι μια ομάδα έχει 40 γεμίσματα (τα 17 πετυχημένα), όπως συνέβη με τον Αστέρα σε αυτό με τον ΠΑΟΚ στην Τρίπολη, τότε μιλάμε για κανονική πολιορκία. Αν προσθέσει κανείς τις 23 επεμβάσεις του ΠΑΟΚ (αντί των 8 των γηπεδούχων), τα 10 παραπάνω λάθη και τις 7 αποκρούσεις του Πασχαλάκη, τότε μπορεί να αντιληφθεί γιατί η σημερινή Metrosport επέλεξε ως τίτλο το "Μεγάλη απόδραση". Δεν υπάρχει κάποια άλλη έκφραση που μπορεί να αποτυπώσει την εικόνα του παιχνιδιού πιο πειστικά. Η ομάδα του Μίλαν Ράσταβατς δημιούργησε συνθήκες μεγάλης πίεσης μπροστά από την εστία του Πασχαλάκη και χρειάστηκαν οι δικές του ικανότητες, αλλά και η τύχη στη φάση του δοκαριού του Μπαράλες για να φύγει ο Δικέφαλος αλώβητος από την πρωτεύουσα της Αρκαδίας.
Ωστόσο, αν επιχειρήσει κανείς μια δεύτερη ανάγνωση γύρω από την εμφάνιση του ΠΑΟΚ θα διαπιστώσει ότι η ομαδική λειτουργία του δεν ήταν τόσο κακή. Όσο ο Βιεϊρίνια ήταν καλά, για ένα ημίχρονο δηλαδή, ούτε το γήπεδο έγερνε, ούτε ο Αστέρας είχε κυριαρχήσει κατά κράτος στην κατοχή μπάλας. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την ώρα που ο Πορτογάλος είχε πρόβλημα με τον αστράγαλό του και οι φιλοξενούμενοι απλά έδιωχναν την μπάλα από την άμυνά τους. Μέχρι να αντικατασταθεί ο κάπτεν του ΠΑΟΚ, οι ευκαιρίες των γηπεδούχων προέρχονταν από ατομικά λάθη και εδώ πρέπει να επισημάνουμε την ανάγκη ο Μιχαηλίδης να κάνει το επόμενο βήμα στην εξέλιξή του. Πρόκειται για έναν ταλαντούχο στόπερ που τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του δύσκολα θα τα βρει κανείς σε άλλον ποδοσφαιριστή στην ηλικία του, όμως μετά από μιάμιση σεζόν συχνής παρουσίας στην πρώτη ομάδα πρέπει να έχει καλύτερες επιλογές στα προσωπικά μαρκαρίσματα. Αυτό είναι γενικότερα το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει για να απογειώσει την καριέρα του. Κι ο Βαρέλα είχε προβλήματα στην αντιμετώπιση του Μπαράλες στον αέρα κι αν υπάρχει ένα πόρισμα που ενισχύθηκε μετά το χθεσινό ματς είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη όσο πιο άμεσα γίνεται την επιστροφή του Ινγκασον. Και με την απουσία του ο Ισλανδός αποδεικνύει πόσο σημαντικός παίκτης είναι γι' αυτόν τον ΠΑΟΚ.
Ωστοσο, η συνολική ανασταλτική λειτουργία δεν ήταν κακή γιατί δεν βγήκαν παίκτες του Αστέρα στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ. Η επιλογή Λουτσέσκου να πάει τον Βιεϊρίνια στα δεξιά και να κρατήσει στο αριστερό άκρο τον Σίντκλεϊ του βγήκε και προφανώς ο προπονητής του Δικεφάλου θα το έχει ως πολύ σοβαρή επιλογή σε αρκετά παιχνίδια. Ο Βραζιλιάνος έδειξε σημάδια αγωνιστικής ανόδου, πιστοποίησε ότι είναι καλός με την μπάλα στα πόδια και μένει να πείσει ότι είναι και καλός αμυντικός. Προφανώς, δεν έχει άδικο ο Λουτσέσκου που υπογραμμίζει ότι ο Σίντκλεϊ και ο Μιτρίτσα που συνέθεταν την αριστερή πλευρά βρίσκονται μόλις 18 μέρες στην ομάδα.
Η σιγουριά του Μπίσε και οι απαντήσεις των φορ
Το ανασταλτικό κομμάτι είναι η μία πλευρά του παιχνιδιού. Υπάρχει και η άλλη που αφορά στην επίθεση. Ο ΠΑΟΚ βρήκε το γκολ από την ικανότητα του Μπίσεσβαρ να κουβαλά την μπάλα με μεγάλη σιγουριά και την απειρία του Κανελλόπουλου στην προσπάθειά του να του την κλέψει. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τύχη του Δικεφάλου, αλλά αν θυμηθεί κανείς την ροή του αγώνα, τότε θα συμφωνήσει ότι ο ΠΑΟΚ μπορούσε να βρει γκολ και από άλλη φάση. Του έλειψε η καλή τελική ενέργεια, παρότι ο Μιτρίτσα δείχνει να ανεβαίνει και κατά συνέπεια η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από τους φορ. Τόσο ο Σφιντέρσκι που φαίνεται να αγχώνεται τελευταία από την υπόθεση γκολ, όσο και ο Ακπομ πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν βελτιωθεί στην οικονομία του σκοραρίσματος. Ότι, δηλαδή, χρειάζονται λιγότερες ευκαιρίες για να πετύχουν γκολ. Η αποτελεσματικότητα στην επίθεση θα είναι ένα θέμα που θα απασχολεί διαρκώς τον ΠΑΟΚ στα παιχνίδια του και από την ανταπόκριση των παικτών του θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και το πρόσημο της σεζόν.
Κερδίζει χρόνο και αυτοπεποίθηση
Κατά τα άλλα, αυτο το διπλό μπορεί να αποδειχθεί το πλέον καταλυτικό στην εξέλιξη της σεζόν και όσοι διαφωνούν ας σκεφτούν ποια θα ήταν η συζήτηση σήμερα αν δεν είχε κερδίσει ο ΠΑΟΚ. Το ότι ήρθε μια δεύτερη σερί νίκη, τονώνει την αυτοπεποίθηση στα αποδυτήρια και δίνει στο τεχνικό τιμ τη δυνατότητα να δουλέψει με ηρεμία για τον στόχο της ένταξης των νέων μεταγραφικών αποκτημάτων και την ενίσχυση της ομοιογένειας της ομάδας. Ας δώσουμε στον Λουτσέσκου τον χρόνο να πείσει ότι μπορεί μετά από δύο μήνες να έχει μια ομάδα που πραγματικά ρολάρει με την απόδοσή της.
Ο Πασχαλάκης ενώνει Λουτσέσκου και Γκαρσία
Κλείνοντας, δύο λόγια για τον Πασχαλάκη. Ο ίδιος με την απόδοσή του έδωσε απάντηση στο ερώτημα που είχε δημιουργηθεί μετά τη χρονιά του νταμπλ, αν είχε να δώσει και άλλα στον ΠΑΟΚ. Αρκεί και μόνο να θυμηθεί κανείς την κατάληξη της περσινής σεζόν και πως ο Πασχαλάκης από την πόρτα της εξόδου βρέθηκε να υπογράφει την κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό. Ο διεθνής γκολκίπερ αποτελεί τον τερματοφύλακα πάνω στον οποίο στηρίχθηκαν και δεν έχασαν ο Λουτσέσκου και ο Γκαρσία κι αυτό από μόνο του λέει πολλά…
Υ.Γ. Παρακολουθώντας και το χθεσινό ματς, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο το συμπέρασμα στο οποίο είχα καταλήξει στο προηγούμενο άρθρο μου, πως το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι στη μεσαία γραμμή.