Η Λολίτα Λυμούρα δεν είναι μια συνηθισμένη αθλήτρια μπάσκετ. Πασάρει, σουτάρει, παίρνει ριμπάουντ και φυσικά είναι μια ορχήστρα μέσα στο παρκέ.
Δεμένη πλέον με τον ΠΑΟΚ, αν και με άλλες καταβολές μιλάει στο metrosport.gr για την παρουσία της στον Δικέφαλο, την Εθνική, την καριέρα της και όχι μόνο. Αλλωστε το μπάσκετ για αυτήν είναι στο dna της.
Τι σημαίνει για σένα η παρουσία στον ΠΑΟΚ και πόσο έχεις δεθεί με την ομάδα;
«Σημαίνει πολλά γιατί μπορεί να ήρθα στον ΠΑΟΚ για επαγγελματικούς λόγους αλλά πλέον δεν είναι μόνο αυτό που με δένει μαζί του. Εχω αναπτύξει σχέσεις με πολύ κόσμο, ένιωσα τι σημαίνει να είσαι μέλος του ΠΑΟΚ και για μένα ήταν σπουδαίο ότι η παρουσία μου συνδυάστηκε με τη χρυσή εποχή του συλλόγου, με Πρωταθλήματα, τίτλους, επιτυχίες. Αρα έφερα και λίγο γούρι (χαχαχα). Ταυτόχρονα όμως, ο ΠΑΟΚ στο δικό μας τμήμα, έφτασε στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος, πήγε στον τελικό του πρωταθλήματος και τις δύο από τις τρεις σεζόν που προηγήθηκαν είχαμε εξαιρετική ομάδα, πολύ ανταγωνιστική και αυτό οφείλεται στον σωστό τρόπο λειτουργίας του Ερασιτέχνη».
Είσαι μια γκαρντ με πολλαπλή προσφορά σε ασίστ, ριμπάουντ και πόντους. Ποιο είναι το πρότυπό σου και τι σημαίνει για σένα το μπάσκετ;
«Ανέκαθεν μου άρεσε περισσότερο να πασάρω παρά να σκοράρω. Μια πάσα κάνει δύο ευτυχισμένους, δεν λένε; Τα τελευταία χρόνια θυμάμαι τα νιάτα μου που ήμουν και καλή σκόρερ, οπότε εφόσον το ζητάει ο προπονητής μου, προσπαθώ να τα συνδυάσω. Ποτέ δεν κοιτάζω όμως, τους πόντους, όσο τη συνολική προσφορά μου μέσα στο παιχνίδι. Πρότυπο είχα την Αναστασία Κωστάκη από το γυναικείο μπάσκετ και τον Διαμαντίδη στο ανδρικό, αλλά στις θεαματικές πάσες καλύτερος όλων ήταν ο Γιασικεβίτσιους».
Εχεις κατακτήσει triple crown, έχεις γράψει τη δική σου ιστορία στις Εθνικές ,έχεις παίξει στο εξωτερικό και έχεις γίνει draft στο WNBA. ΤΙ σημαίνουν όλα αυτά για σένα...
«Ήμουν από τις πρώτες που έφυγαν στο εξωτερικό, έπαιξα μάλιστα στην Ιταλία πολύ νεαρή και σε ένα πολύ ποιοτικό Πρωτάθλημα τότε. Θα ήθελα να μείνω πολλά χρόνια αλλά η οικογένεια ήταν πάντα προτεραιότητα κι έτσι επέστρεψα. Δεν το μετάνιωσα βέβαια γιατί ήμουν μέλος στην κορυφαία ομάδα στην ιστορία του γυναικείου μπάσκετ, τον Αθηναϊκό. Το κεφάλαιο Εθνική ήταν ξεχωριστό από μόνο του. Πήρα την απόφαση μετά από δύο δεκαετίες γεμάτες στις Εθνικές ομάδες να αποχωρήσω κι αν υπάρχει κάτι που μου λείπει είναι η στιγμή της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου».
Γεννήθηκες Πειραιά, αλλά έχεις αγαπήσει τη Θεσσαλονίκη. Πως παντρεύονται αυτά τα δύο...
«Γεννήθηκα στον Πειραιά, ήμουν δεμένη με τον Παναθηναϊκό και παίζω τέσσερα χρόνια στον ΠΑΟΚ. Ολα ανάποδα ε; Χαχαχα. Εντάξει πέρα από την πλάκα, τη Θεσσαλονίκη την λατρεύω, και σε συνδυασμό με τον τρόπο που μου έχει φερθεί ολόκληρος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ, δεν μπορώ να πω ότι κάποτε θα φύγω ελαφρά τη καρδία. Οποιος ζήσει μισό χρόνο σαν αθλητής του ΠΑΟΚ καταλαβαίνει γιατί μετά δε θέλει να φύγει από αυτή την ομάδα. Σκέψου εγώ που είμαι εδώ τέσσερα χρόνια...».
Τέλος, μετά από 20 χρόνια και 163 συμμετοχές, η Λολίτα Λύμουρα είπε «αντίο» στην Εθνική ομάδα το περσινό καλοκαίρι. "Να αγαπάς δυο φορές περισσότερο την Εθνική ομάδα", είχε πει, συνεχίζοντας πλέον την παρουσία της σε συλλογικό επίπεδο στον ΠΑΟΚ, στον οποίο φαίνεται ότι θα μείνει για πολλά χρόνια!
