«Τους τελικούς δεν τους παίζεις, τους κερδίζεις». Το 2014 ο ΠΑΟΚ των πολλών και κομβικών απουσιών, έπαιξε αλλά δεν κέρδισε τον τελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας, Στέφανος Αθανασιάδης και ο σημαντικός για το παιχνίδι του Δικεφάλου, Μπίρμπας Νάτχο, δεν ήταν διαθέσιμοι με τους «11» που αγωνίστηκαν να προσπαθούν να καλύψουν την απουσία τους, ωστόσο το τελικό 1-4 υπέρ του Παναθηναϊκού δεν επέτρεψε στους «ασπρόμαυρους» να πανηγυρίσουν.
Ο φετινός τελικός είναι διαφορετικός, 8 χρόνια μετά πολλά έχουν αλλάξει και οι παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου θέλουν να γράψουν τη δική τους ιστορία και να κατακτήσουν το πέμπτο κύπελλο Ελλάδος τα τελευταία 6 χρόνια.
Ένας παίκτης που είχε ζήσει τον τελικό του 2014 μέσα από τον αγωνιστικό χώρο, ο Κοστίν Λαζάρ, μίλησε για τις ιδιαιτερότητες που είχε εκείνη η αναμέτρηση , τα όσα έχει πετύχει ο συμπατριώτης του Ραζβάν Λουτσέσκου , όσα περιμένει να δει στον τελικό του ΟΑΚΑ αλλά και το τι θα έλεγε ο ίδιος αν έμπαινε στα αποδυτήρια του συλλόγου.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στο Metrosport.gr:
Τι θυμάσαι από την αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό στον τελικό του 2014;
«Δεν είχα προετοιμαστεί κατάλληλα, είχα ένα πρόβλημα τραυματισμού αλλά εξαιτίας απουσιών κάποιον παικτών χρειάστηκε να παίξω ενώ δεν ήμουν στο 100% μου και αυτό είναι το παράπονο. Ήταν ένα μεγάλο σκορ για την ομάδα μας με τέσσερα γκολ, ήμασταν όλοι upset, αλλά ήταν η αρχή για τα επόμενα χρόνια και τον ΠΑΟΚ να κατακτά το Κύπελλο με τον Ίβιτς που ήμασταν συμπαίκτες. Ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος και σαν παίκτης και σαν προπονητής και χαίρομαι πολύ».
Που κρίθηκε ο τελικός σε αγωνιστικό κομμάτι;
«Ο Παναθηναϊκός είχε τότε μία πολύ καλή ομάδα με πολύ δυνατό κέντρο και είχαμε την οδηγία να μην παίζουμε στο κέντρο, αλλά όλοι έπαιζαν μαζί μου στο κέντρο γιατί μου είχαν εμπιστοσύνη αλλά έχασα 3-4 φορές την μπάλα και βγήκαν στην αντεπίθεση, αλλά όλα αυτά ανήκουν στην ιστορία και αυτό».
Τώρα είναι υπάρχουν μεγάλες διαφορές Κοστίν από εκείνη την ομάδα…
«Μετά από το πρώτο το δεύτερο κύπελλο, γίνεται μία συνήθεια. Έχει απέναντι του τον Παναθηναϊκό, αλλά εγώ θα στοιχημάτιζα στον ΠΑΟΚ».
Παίζει καταλυτικό ρόλο η παρουσία του Ραζβάν Λουτσέσκου στην άκρη του πάγκου; Γνωρίζεστε πολύ καλά…
«Πιστεύω στον Ραζβάν, είναι επαγγελματίας, έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση και την βγάζει στους παίκτες του, είναι πανέξυπνος και ξέρει πως να δώσει κίνητρο στους ποδοσφαιριστές του. Είναι ένας από τους αγαπημένους μου προπονητές και είχαμε συνεργαστεί στη Ραπίντ και στην Εθνική Ρουμανίας. Είναι πολύ κοντά στους παίκτες και ξέρει πως να τους κερδίζει, ας πούμε στη Ραπίντ με είχε βγάλει έξω για γεύμα για να συζητήσουμε κάποια πράγματα, αλλά στην προπόνηση ήταν πολύ σοβαρός και φιλικός προς τους παίκτες».
Αν είχες την ευκαιρία να βρεθείς με τους παίκτες του ΠΑΟΚ στα αποδυτήρια λίγη ώρα πριν τη σέντρα, τι θα τους έλεγες;
«Θα έλεγα μόνο λίγα πράγματα, αλλά ένα από αυτά θα ήταν να τους εμψυχώσω και να τους πω πως πρέπει να μπουν και να το διασκεδάσουν, να είναι περήφανοι που φορούν τη φανέλα του ΠΑΟΚ και πως πρέπει να χαρούν την ατμόσφαιρα του 12ου παίκτη της ομάδας, του κόσμου, που πάει παντού με την ομάδα».
Η επαφή σου με τον κόσμο της ομάδας ήταν πολύ καλή, που οφείλεται αυτό;
«Ήμουν πολύ κοντά με τους φιλάθλους, γιατί ήξεραν ότι έδινα τον καλύτερο μου εαυτό ακόμα και στις ημέρες που δεν ήμουν καλά. Είχαν κάνει πολλά πράγματα για να νιώσω καλά, όπου πήγαινα ενώ έβγαζα να πληρώσω δεν με άφηναν να το κάνω. Μία άλλη φορά στην αρχή είχα πάει να ψωνίσω στο supermarket και ένας που με αναγνώρισε, μου έκανε δώρο μία 12αδα μπύρες επειδή έπαιζα στον ΠΑΟΚ»
Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, ποιο παιχνίδι θα έπαιζες ξανά;
«Αν έπαιζα ξανά θα διάλεγα τον τελικό με τον Παναθηναϊκό, γιατί τώρα θα έδινα 200%
Εκτός από τον Ραζβάν Λουτσέσκου, στην ομάδα υπάρχει και ένας ακόμα Ρουμάνος ο Μιτρίτσα που βρίσκεται σε άνοδο, είναι ένας παίκτης που μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον τελικό;
«Είναι πολύ καλός παίκτης, πριν έρθει στον ΠΑΟΚ έλεγα πως είναι καλή επιλογή να έρθει στον ΠΑΟΚ. Είναι γρήγορος, έξυπνος και πιστεύω πως μπορεί να κάνει τη διαφορά και μπορεί να είναι μικρός αλλά είναι ένας μεγάλος παίκτη».
Από ελληνικά τι θυμάσαι;
«Καλημέρα μαλ@@κα, πάμε για ψάρεμα, ήταν από τις αγαπημένες μου συνήθειες στην Ελλάδα με τον φίλο μου τον Στέφανο. Η αγαπημένη μου λέξη ήταν ο μαλ@@κα, ήταν η πρώτη λέξη που έμαθα στο αεροδρόμιο, νιώθεις πως στο λέει κάποιος για καλό φίλο».
Στους φίλους στη Θεσσαλονίκη τι θα ήθελες να πεις;
«Forza ΠΑΟΚαρα!»