Ξεκάθαρες ήταν οι προθέσεις του Ακη Μάντζιου, από τη στιγμή που είχε ληφθεί η απόφαση για ενίσχυση στη γραμμή κρούσης. Ο Αρης θα αποκτούσε τον βασικό του φορ (υπό προϋποθέσεις και έναν ακόμη), άρα οι δύο υπάρχοντες στο ρόστερ θα υποχωρούσαν αισθητά. Αν δεν αποκτηθεί ο Χερόνιμο Μπαράλες, τότε η τριάδα θα αποτελείται από τους Κώστα Μήτρογλου, Δημήτρη Μάνο και Κριστιάν Λόπεθ.
Ο τελευταίος δεν πρόσφερε τίποτα περισσότερο του ενός γκολ και, πλέον, βλέπει τον εαυτό του μακριά από τις τέσσερις γραμμές και, από εδώ και στο εξής, θα... ιδρώνει, για να μπαίνει στις αποστολές. Οπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα, ο Ίβηρας επιθετικός φαντάζει πιθανό να συνεχίσει στο «Κλ. Βικελίδης», εκτός αν τελεσφορήσει το ενδιαφέρον των Καρταχένα και Οβιέδο.
Οι λίγες ώρες που απομένουν -για την ολοκλήρωση της μεταγραφικής περιόδου- θα κρίνουν και το αν αδειάσει, τελικά, θέση στην επίθεση με τον δανεισμό του Λόπεθ. Αν, όμως, διατηρηθεί στο δυναμικό, τότε η μοίρα του είναι μάλλον προδιαγεγραμμένη, εκτός αν την αλλάξει (και) ο ίδιος. Ο Μήτρογλου θα είναι ο βασικός φορ και ο Μάνος θα έρχεται από τον πάγκο, για να τον ξεκουράζει ή να τον πλαισιώνει.
Ο τρίτος της παρέας ξέρει ότι το έργο του είναι δύσκολο, όπως ξέρει και ότι πήρε αρκετές ευκαιρίες. Οταν, όμως, αλλού είναι η μπάλα και αλλού ο παίκτης, τότε και η θέση του προπονητή είναι άβολη. Μοιραία, ο Λόπεθ από βασικός καταλήγει... παγκίτης κι αυτό με αστερίσκο. Και να φανταστεί κανείς ότι, το περασμένο καλοκαίρι, οι άνθρωποι του Αρη τον περίμεναν πώς και πώς, πιστεύοντας ότι θα λύσει το πρόβλημα του γκολ, καθώς διαπραγματεύονταν την υπογραφή του ολόκληρες εβδομάδες.
Η απαξίωση δεν ταιριάζει σε κανέναν άνθρωπο και, βέβαια, ούτε στον εν λόγω αθλητή, ο οποίος δεν νιώθει και εκείνος καλά με την τροπή, που παίρνουν τα πράγματα. Η προπόνηση είναι τρόπος, για να ξυπνήσει τον εγωϊσμό του, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνουν οι καταστάσεις. Ο συμβιβασμός είναι παραίτηση και στην ηλικία, που βρίσκεται, μάλλον δεν του πρέπει η συγκεκριμένη επιλογή.