Καλοκαίρι ήρθε, χειμώνα εμφανίστηκε ο Χουάν Ιτούρμπε και η αλήθεια είναι ότι τον περιμέναμε λίγο νωρίτερα αλλά χαλάλι καθώς πρόσφερε μια εκτέλεση που αρμόζει σε επαγγελματίες του χώρου και παράλληλα συνέβαλε τα μέγιστα για την απόδραση της ομάδας του από μια εξαιρετική επικίνδυνη κατάσταση.
Γιατί στην ατμόσφαιρα του «Κλ. Βικελίδης» μύριζες τον κίνδυνο ενός πισωγυρίσματος καθώς οι συνέπειες της υπερπροσπάθειας της περασμένης Κυριακής άρχισαν να γίνονται ορατές και η δεξαμενή ενέργειας είχε αδειάσει μέχρι τελευταίας σταγόνας. Κι έτσι, ένα παιχνίδι που φαινόταν ότι θα κυλούσε… όμορφα και ωραία, έγινε ροντέο.
Προϊόντος του χρόνου η ένταση υποχωρούσε για τον Άρη και αυξανόταν για τον ΟΦΗ ο οποίος αντικειμενικά δεν κεφαλοποίησε την πολύ καλή παρουσία του στο δεύτερο ημίχρονο καθώς και ηρεμία είχε, όπως κυκλοφορία μπάλας αλλά και έξυπνο passinggame μέσα από το οποίο βρήκε το γκολ του Καστάνιος.
Αυτό που δεν βρήκε ήταν το τσαγανό να παραδεχθεί τα ατομικά λάθη των παικτών του σαν αυτά των Βούρου, Μεγιάδο που έδωσαν τα δύο πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο. Εδώ δεν τα είδε ο Φωτιάς από απόσταση 3-4 μέτρων αποδεικνύοντας πόσο ανεπαρκής είναι ως διαιτητής και φυσικά, ότι θα πρέπει να «αποβληθεί» πάραυτα. Δεν κάνει ο άνθρωπος. Τέλος.
Οι Κρητικοί σήκωσαν ψηλά το γάντι στο τρίτο γκολ του Χουάν Ιτούρμπε μάλλον όμως δυσκολεύτηκαν να συμβιβαστούν με το σκορ και το ότι έφυγαν από το «Κλ. Βικελίδης» με το 3-1 που απλά δίνε προβάδισμα στον Αρη.
Έτσι είναι αυτά. 600 χιλιάρικα έδωσαν οι «κίτρινοι» το περασμένο καλοκαίρι για να πάρουν από τον Παραγουανό κάποια σουτ σαν αυτό που χάρισε το τελικό αποτέλεσμα. Το λες και μια αρχή απόσβεσης της επένδυσης, αν και ο Ιτούρμπε θα πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα.
Εν τέλει, ο Αρης πήρε αυτό που ήθελε, ξέρει ότι όλα θα κριθούν στην Κρήτη και πάει με ηρεμία να κλείσει για διαβολοβδομάδα με τον Αστέρα Τρίπολης. Οσο για τις αλλαγές που δεν έκανε ο ΑκηςΜάντζιος. Μα, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει γιατί προτεραιότητα είναι το Κύπελλο.