Το ξεκίνημα του Ισπανού στη φετινή σεζόν δεν ήταν ό,τι καλύτερο, είχε όμως δίπλα τον Αυστραλό του οποίου η εξαιρετική απόδοση στα περισσότερα παιχνίδια «κάλυπτε» και τα κενά του Ματίγια, δείχνοντας έτσι ότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού.
Ο Ισπανός δεν ήταν ποτέ ο ορισμός της σταθερότητας, διαθέτει όμως ποιοτικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει ειδικά στο δημιουργικό κομμάτι. Στα τελευταία παιχνίδια όμως έχει αναλάβει δραστηριότητα και στο ανασταλτικό. Ειδικότερα απ’ όταν άρχισε η εποχή του Άκη Μάντζιου στον Αρη, ο Ματίγια έχει ανεβάσει το επίπεδο της απόδοσής του και εξελίσσεται σε μία χρήσιμη μονάδα στη μεσαία γραμμή. Ο Έλληνας τεχνικός, μέσα από τους ρόλους που δίνει σε όλους, προσπάθησε να αξιοποιήσει τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και την ποιότητα του Ισπανού, παίρνοντας παιχνίδι με το παιχνίδι το κάτι παραπάνω. Μεγαλύτερη συμμετοχή στην πίεση στην μπάλα, περισσότερες διαγώνιες καλύψεις και μία προσπάθεια να μην καθυστερεί την ανάπτυξη μοιράζοντας το παιχνίδι και όχι κρατώντας άσκοπα την μπάλα, όπως τον είχαμε συνηθίσει να κάνει.
>> Καλύτερος από πέρυσι
Η ουσία είναι ότι ο 32χρονος μέσος παρουσιάζει μία βελτιωμένη εικόνα επί Μάντζιου και εφόσον την σταθεροποιήσει, τότε το πιθανότερο είναι να ξεπεράσει… τον εαυτό του σε πολλές από τις στατιστικές κατηγορίες στις οποίες ξεχώρισε πέρυσι.
Αν κρίνουμε από τους μέχρι τώρα αριθμούς του, στο ανασταλτικό κομμάτι ήδη έχει κάνει την υπέρβαση. Πέρυσι σε 24 αγώνες είχε 57 κλεψίματα, ήτοι 2,37 ανά αγώνα. Φέτος έχει ήδη 19 (!) σε μόλις έξι αγώνες, δηλαδή 3,1 σε κάθε 90άλεπτο. Τόσα κλεψίματα έχει και ο “παρτενέρ” του στη μεσαία γραμμή, ο Τζέγκο. Επίσης, ο Ματίγια είναι πρώτος στις πάσες, με 60 σε έξι αγώνες, πρώτος σε γεμίσματα έχοντας ήδη 21, ενώ έχει και 8 τελικές προσπάθειες, όταν Γκάμα και Μπερτόγλιο που έχουν τις περισσότερες προπορεύονται στη σχετική κατηγορία με 10. Αριθμοί που μαρτυρούν πολλά για τη συνεισφορά του στο παιχνίδι της ομάδας, ανασταλτικά και δημιουργικά, από τη μεσαία γραμμή.