Δεν γίνεται
να μην μπει κανείς σε συγκρίσεις όταν
χθες το βράδυ, 11 Απριλίου και απομένοντας
ακόμη 7 αγωνιστικές για την ολοκλήρωση
και του φετινού πρωταθλήματος, βλέπει
μπροστά του να εκτυλίσσονται σκηνές
πανηγυρισμών στο Καραϊσκάκη μετά την
μαθηματική κατάκτηση του τίτλου από
τον Ολυμπιακό. Μοιραία το μυαλό φέρνει
στο μυαλό τις βαθμολογίες των τριών
τελευταίων ετών. Το 2018-2019 ο ΠΑΟΚ στο +5
από τον δεύτερο Ολυμπιακό, πέρυσι οι
«ασπρόμαυροι» στο -18 και φέτος στο -25 κι
ενώ ακόμη υπάρχουν πολλά παιχνίδια
ανοιχτά.
Προφανώς, υπάρχουν αρκετές σοβαρές δικαιολογίες για το πώς ανατράπηκαν έτσι τα δεδομένα. Η ιστορία της «πολυιδιοκτησίας» που χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο για να καταλήξει σε πανηγυρική αθώωση του ΠΑΟΚ και χρησιμοποιήθηκε ανήθικα για να τον αγωνιστικό εκτροχιασμό της ομάδας του Φερέιρα είναι η πλέον χαρακτηριστική. Εξάλλου, η παροιμιώδης ατυχία του ΠΑΟΚ στη ρεβάνς με την Κράσνονταρ που εκφράστηκε με το ανεπανάληπτο αυτογκόλ-τακουνάκι του Μιχαηλίδη και στέρησε την δυνατότητα στον Δικέφαλο να βάλει το χέρι του στον πλούτο του Τσάμοπιονς Λιγκ και άρα να ξεφύγει μία ώρα αρχύτερα από την… τσιμπίδα του FFP, έπαιξε κι αυτή τον ρόλο της. Αλλος θα ήταν ο ΠΑΟΚ αν στο ταμείο έμπαιναν καμία τριανταριά εκατομμύρια παραπάνω...
Ωστόσο, τίποτα απ΄ όλα τα παραπάνω δεν αλλάζει την σκληρή αλήθεια. Η αγωνιστική ψαλίδα του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό τα δύο τελευταία χρόνια έχει ανοίξει. Αυτό δεν μπορεί να το προσπεράσει κανείς και πρέπει να αποτελέσει την βάση μίας ειλικρινούς εσωτερικής αυτοκριτικής. Ο Ιβάν Σαββίδης οφείλει να αναλύσει τι πήγε λάθος και να το αλλάξει. Αν δεν υπήρχαν οι δυνατότητες ο ΠΑΟΚ να πάει καλύτερα δεν θα κάναμε συζήτηση καν. Αλλά όταν μιλάμε για μία επένδυση 160 εκατομμυρίων ευρώ μέσα σε εννιά χρόνια, τότε για κάθε φίλο του ΠΑΟΚ αυτό είναι το βασικό θέμα συζήτησης: πώς γίνεται μία ομάδα υπόδειγμα επί μία τριετία να παλεύει να βγει Ευρώπη και να αρκείται με το αν πάει στον τελικό του Κυπέλλου το πιθανότερο ως αουτσάιντερ.
Η περιπέτεια
ας έχει ένα αξιοπρεπές φινάλε
Η ανάγκη ο
ΠΑΟΚ να δομήσει ένα σωστό πλάνο σε βάθος
-μίνιμουμ- τριετίας, είναι κάτι παραπάνω
από εμφανής. Θα είναι τεράστιο λάθος αν
από τώρα δεν έχουν αρχίσει άπαντες-και
κυρίως ο Σαββίδης-να κάνουν προεργασία.
Ίσως μέσα στις επόμενες μέρες (την Πέμπτη
έχουμε την Γενική Συνέλευση που θα φέρει
διοικητικές αλλαγές στην ΠΑΕ) να έχουμε
περισσότερα να πούμε. Αυτό, όμως, δεν
σημαίνει ότι δεν έχει σημασία το τι θα
γίνει από εδώ και στο εξής στην σεζόν.
Η έξοδος στην Ευρώπη και η διεκδίκηση
κάθε πιθανότητας για να κλείσει η σεζόν
με την κατάκτηση μίας κούπας αποτελούν
υποχρέωση του Γκαρσία και των
ποδοσφαιριστών. Αν θέλετε και μία
μίνιμουμ απόδειξη αυτοσεβασμού.
Μετά και την χθεσινή γκέλα στην Τρίπολη, λοιπόν, όλοι έχουν πειστεί ότι η υπόθεση Ευρώπη μόνο εξασφαλισμένη δεν είναι για τον ΠΑΟΚ. Τα πάντα είναι ανοιχτά, καθώς καμία από τις τέσσερις ομάδες που διεκδικούν τα τρία εισιτήρια (αν δεν προκύψει η έκπληξη ΠΑΣ Γιάννινα μέσω Κυπέλλου) δεν δείχνει απόλυτα σίγουρη. Ειδικά για τον ΠΑΟΚ, το κρύο ντους είναι διαρκές και δεν λέει να σταματήσει. Χθες, η ομάδα του Γκαρσία πήγε να παίξει επιθετικά, ο Ουρουγουανός τεχνικός επανέφερε το 4-2-3-1 και τον Ουάρντα, αλλά αυτό έφερε και πάλι κενά ανασταλτικά. Βέβαια, το γκολ που δέχθηκε ο Δικέφαλος είναι από φάση που η ομάδα βρίσκεται σε φάση οργανωμένης άμυνας και εκτίθεται από εκτέλεση πλαγίου. Έλλειψη συγκέντρωσης; Αν θυμηθούμε και την γκέλα που δεν κόστισε του Πασχαλάκη, σίγουρα ναι. Προχθές, ο Τραϊανός Δέλλας μετά την ήττα του Παναιτωλικού στον Βόλο δήλωσε ότι η συγκέντρωση δεν δουλεύεται στην προπόνηση. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τα φτηνά γκολ που δέχεται ο ΠΑΟΚ. Το θέμα πρέπει να απασχολήσει τον Γκαρσία και τους συνεργάτες του και φυσικά και τους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου. Το να μειώσουν στο ελάχιστο τα λάθη γενικώς και αυτά της συγκέντρωσης ειδκότερα είναι ένα από τα SOS θέματα αν θέλει ο ΠΑΟΚ να πετύχει στις εξετάσεις της Ευρώπης. Ενα άλλο είναι να φορμαριστούν και πάλι βαριά χαρτιά του όπως ο Τζόλης και ο Αντριγια που είναι πολύ κάτω από τα στάνταρ τους αυτή την περίοδο. Η ομάδα του Γκαρσία μοιάζει δυσκοίλια, μετά την επανέναρξη, στο γκολ. Χθες στην Τρίπολη, ο Σφιντέρσκι έμοιαζε πολύ μόνος και ουσιαστικά ήταν όλη η επίθεση του ΠΑΟΚ. Αν θέλει, όμως, ο Δικέφαλος να πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο οφείλει να βρει κι άλλους σκόρερ στα παιχνίδια του και να μην περιμένει μόνο από τον Σφιντέρσκι και λίγο και από τον Κρμέντσικ.
Ενα τρίτο κρίσιμο ζήτημα είναι και η απόδοση των μέσων του. Η αλήθεια, βγαλμένη μέσα από την ως τώρα σεζόν, είναι ότι οι παίκτες της μεσαίας γραμμής του ΠΑΟΚ δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε όλες τις συνθήκες αγώνων. Στοιχεία όπως η ταχύτητα και το υψηλό τέμπο σε μεγάλη διάρκεια λείπουν, προφανώς γιατί δεν υπάρχουν οι χαφ αθλητές, τύπου Καμαρά. Αυτή την αδυναμία ο ΠΑΟΚ πρέπει να την καλύψει με κάποιο τρόπο, έτσι ώστε να μην φανεί στα παιχνίδια του. Ο Γκαρσία πρέπει να αποδείξει ότι πλέον διαθέτει μία πολύ καλή γνώση του έμψυχου δυναμικού της ομάδας του και ξέρει πώς να πάρει το καλύτερο από αυτό.
Τέλος, ο κόσμος θα πρέπει να οπλιστεί με ακόμη περισσότερη υπομονή. Η περίοδος που ακολουθεί θα είναι κρίσιμη, τόσο για τους φετινούς στόχους, όσο και-το κυριότερο-για τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας.