Ηταν απίστευτο αυτό που συνέβη στο χθεσινό παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ παρά το γκολ που δέχθηκε στο 33ο λεπτό από «καραμπόλα» (η μπάλα χτύπησε στις τάπες του παπουτσιού του Βαρέλα και άλλαξε πορεία), σφυροκόπησε την Ριέκα ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Και, εάν ήταν οι παίκτες του εύστοχοι, θα μπορούσε να ολοκληρώσει την αναμέτρηση με ένα θρίαμβο, με ένα μεγάλο σκορ υπέρ του.
Το μόνο που κατάφερε, ήταν να ισοφαρίσει λίγο πριν από το σφύριγμα της λήξεως με το αυτογκόλ του Γκάλεσιτς, να φέρει με αυτό τον τρόπο το ματς στα ϊσια και πλέον θα πάει στην Ριέκα για να διεκδικήσει την πρόκριση. Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε την αδυναμία του, να στείλει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Γιατί πρακτικά η εικόνα που παρουσίασε, ακόμη κι αν δεν έθελξε, ήταν μία εικόνα ομάδας που ήθελε πάση θυσία να κερδίσει, πάση θυσία να βάλει το γκολ.
Έλα όμως που δεν έμπαινε με τίποτα. Είναι από τις στιγμές, σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα, που δεν εξηγούνται με την λογική. Είναι αυτό που λέμε, ο νόμος της μπάλας, ή όπως τον είχε περιγράφει ο Οσιμ πριν από μερικά χρόνια. Η ουσία είναι πως ο ΠΑΟΚ, ακόμη και με τις αδυναμίες του, ακόμη και με την έλλειψη ταχύτητας, είχε προσανατολισμό στο παιχνίδι του, οι παίκτες του διεκδίκησαν το αποτέλεσμα και εν τέλει, λίγο πριν το φινάλε, είδαν την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα από αυτογκόλ του Γκάλεσιτς.
Αυτός ο ΠΑΟΚ, όπως τον είδαμε χθες, μπορεί κάλλιστα να προκριθεί στην Κροατία. Οσο καλή και αν είναι η Ριέκα στην έδρα της, ακόμη κι αν παίξουν οι παίκτες που απουσίαζαν, ο ΠΑΟΚ θα πάει στην Κροατία για να διεκδικήσει αυτό που δικαιούται. Πολλά ήταν τα παράπονα για τον Γάλλο διαιτητή και τους συνεργάτες του, ειδικά για δύο περιπτώσεις πέναλτι, για τις οποίες διαμαρτυρήθηκαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Ενδεικτικά, μετά το τέλος του αγώνα, οι παίκτες, περικύκλωσαν τον Γάλλο διαιτητή και πολιτισμένα, έκαναν τα παράπονά τους για συγκεκριμένες αποφάσεις του.
Παράπονα υπήρξαν και για τον τέταρτο διαιτητή που κράτησε μόλις τρία λεπτά καθυστερήσεων.