Εχω την αίσθηση ότι ελάχιστοι εντός και εκτός Τούμπας αντιλήφθηκαν σε πόσο μεγάλο μπελά έβαλε τον εαυτό του ο ΠΑΟΚ με το να μην κερδίσει την Μαρκό με τέσσερα γκολ διαφορά. Ήταν μεγάλο… αυτογκόλ αν σκεφτεί κανείς ότι μόλις στο 37’ προηγήθηκε με 3-0 με το πανέμορφο πάρσιμο της μπάλας και το άψογο πλασέ του Κωνσταντέλια που αρχίζει να ζεσταίνεται για τα καλά ξανά και είχε χθες και τον Μύθου συνοδοιπόρο...
Χρειαζόταν μίνιμουμ ένα ακόμη γκολ, χωρίς να δεχθεί ούτε ένα ή δύο για να είναι καλυμμένος σε απίθανες φάσεις όπως αυτή του γκολ της τιμής της ομάδας του Σούλη Παπαδόπουλου για να τερματίσει έβδομος στην βαθμολογία. Ο Δικέφαλος, όμως, δεν το σημείωσε, με αποτέλεσμα αντί να πάει στο μονοπάτι που ήταν η Κηφισιά, ο Λεβαδειακός και στο βάθος υπήρχε η ΑΕΚ, να πέσει πάνω στους αιώνιους, εφόσον ξεπεράσει το εμπόδιο του Ατρομήτου, χωρίς να αποφευχθεί συν τοις άλλοις και το ενδεχόμενο για ένα παιχνίδι με τον συμπολίτη Αρη.
Θα αναρωτηθεί
κανείς; Και γιατί θα ήταν εύκολο ένα
παιχνίδι με τον Λεβαδειακό στην έδρα
του, όταν μάλιστα έχει προηγηθεί το κακό
εκείνο παιχνίδι στην πρώτη αγωνιστική
της league phase; Θεωρητική
είναι η συζήτηση ούτως ή άλλως και το
μόνο σίγουρο είναι ότι είτε από το ένα,
είτε από το άλλο μονοπάτι ο ΠΑΟΚ για να
προχωρήσει θα πρέπει να είναι καλός.
Ο Ιανουάριος είναι ο μήνας της κρίσης
Αυτό που είναι βέβαιο, αφορά στον πρώτο μήνα του νέου έτους που θα κρίνει πολλά για τον ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος θα δώσει επτά παιχνίδια, όλα ανά τρεις-τέσσερις μέρες που θα κρίνουν το μέλλον του σε όλες τις διοργανώσεις. Θα αρχίσει με τον αγώνα για τα πλέι οφ με τον Ατρόμητο και, αν προκριθεί, τον προημιτελικό με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, ενδιάμεσα θα δώσει το παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και θα ακολουθήσουν οι αναμετρήεις με τον ΟΦΗ και την Μπέτις στην Τούμπα και στο κλείσιμο του Γενάρη οι εκτός έδρας αγώνες με την Κηφισιά και την Λιόν.
Σε αυτά τα ματς, το ρόστερ του ΠΑΟΚ θα δοκιμαστεί πολύ έντονα και προφανώς αυτό συνιστά μία σοβαρή εξήγηση γιατί ο Λουτσέσκου και οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ ήθελαν, μαζί με τον Ζαφείρη, να ενταχθεί στην ομάδα άμεσα και ένας επιθετικός, επιλέγοντας τον Γερεμέγεφ για τους λόγους που εξήγησε ο Ρουμάνος τεχνικός στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα.
Οι δύο πρώτες μεταγραφές του Δικεφάλου είναι άμεσα διαθέσιμες και με την ίδια λογική φαίνεται ότι θα κινηθεί και για τις περιπτώσεις στόπερ (με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι στην Τούμπα περιμένουν να λύσει την συνεργασία του με την ΑΕΚ ο Μήτογλου) και εξτρέμ. Ο κόσμος είναι δεδομένο ότι περίμενε κάτι πιο «ηχηρό» για την θέση του φορ, με το ίδιο σκεπτικό αντιμετωπίζει και τις άλλες κινήσεις που θα γίνουν και προφανώς, βέβαια, δεν μπορούν να μπουν στο ζύγι η μεταγραφή ενός 22χρονου διεθνή, πρώτης γραμμής, όπως ο Ζαφείρης και η απόκτηση ενός 32χρονου φορ, ρολίστα τα τελευταία χρόνια, όπως ο Γερεμέγεφ. Ωστόσο, επί της ουσίας, τα πάντα θα κριθούν στο χορτάρι.
Εκεί
θα δοκιμαστεί και πόση επιβάρυνση
μπορούν να αντέξουν ο Γιακουμάκης, ο
Ζίβκοβιτς, ο Μιχαηλίδης, ο Λόβρεν και ο
Πέλκας όταν επιστρέψουν στην ενεργό
δράση, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα είπε ο
Λουτσέσκου για την διαχείριση που πρέπει
να γίνεται στην περίπτωσή τους (το ότι
δεν ανέφερε τον Σάστρε, προφανώς σημαίνει
ότι η περίπτωσή του δεν είναι στην ίδια
κατηγορία και άρα είναι πιο απλή).
Πρέπει να κλείσει με νίκη το 2025
Ολα τα παραπάνω, πάντως, θα απασχολήσουν άπαντες εντός ΠΑΟΚ μετά το ντέρμπι της Κυριακής με τον Παναθηναϊκό που είναι ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι, κυρίως λόγω του τάιμινγκ στο οποίο γίνεται. Είναι το τελευταίο ματς του 2025 και αυτό με το οποίο ο Δικέφαλος θα πάει σε μία σχεδόν 20ήμερη διακοπή, οπότε είναι απαραίτητο να κερδηθεί. Είναι ένα ματς ειδικών συνθηκών, λόγω των πολλών τραυματισμών που έχει ο ΠΑΟΚ (με την ελπίδα, βέβαια, ότι τουλάχιστον τον Ζίβκοβιτς θα τον έχei στην διάθεσή του ο Λουτσέσκου) και κόντρα σε έναν αντίπαλο που αποτελεί την πιο αλλοπρόσαλλη ομάδα στην Ελλάδα που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρο πώς θα εμφανιστεί στην Τούμπα το βράδυ της Κυριακής.
Υ.Γ. Παίρνοντας αφορμή από την φωτογραφία: Ο Καμαρά μέσα σε μία φάση χθες, αυτή του γκολ που σημείωσε, έδειξε ακριβώς όλα τα χαρακτηριστικά που τον συνοδεύουν: πολύ καλός εκτελεστής, αλλά παράλληλα χωρίς την απαιτούμενη αίσθηση του τι ζητά η ομάδα ανά πάσα στιγμή από εκείνον και υπό αυτό το πρίσμα χρειάζεται να επικροτήσουμε την αντίδραση του Θυμιάνη.